آیا در زمان ورزش کردن باید ماسک زد؟
طبق گفته های این محقق زمانی که ورزش سنگین می کنیم، ماهیچه های ما اسید لاکتیک تولید می کنند که این سبب حس سوزش شده و آنگاه به دی اکسید کربن تبدیل و بازدم می شود؛ ولی چنانچه دی اکسید کربن به وسیله ماسک به دام بیفتد چه اتفاقی می افتد؟ با حرکت از ورزش متوسط تا سنگین امکان دارد در تنفس مجدد، دی اکسید کربن وارد بدن شود که این امر میتواند سبب کاهش عملکرد شناختی و تنفس شود.
به گفته وی همینطور امکان دارد در هوای بازیافت شده اکسیژن کمتری وجود داشته باشد یعنی شبیه حالتی که در ارتفاعات تجربه می کنیم؛ بنابراین مهم است که درک بیشتری از محدودیت های ورزش سنگین با ماسک صورت داشته باشیم.
برای دستیابی به نتیجه دقیقتر یکی از متخصصان اقدام به ورزش با تردمیل در دو حالت با ماسک و بدون ماسک کرد. در جریان این ازمایش وی دریافت در شرایطی که با ماسک ورزش نموده ۱۷ درصد با کاهش اکسیژن روبرو بوده است. هر چه با ورزش طولانی‌تر یا دشوار تر غلظت اکسیژن بیشتر کاهش یابد، تأثیر آن بر پاسخ های فیزیولوژیکی بیشتر شده و سبب ایجاد علایم بیماری مثل سرگیجه یا سردرد می شود.
آیا زدن ماسک در زمان تمرین کردن، بی خطر است؟
هسبروک توصیه می کند که چنانچه در باشگاه به تمرین های بی هوازی مثل وزنه برداری می پردازید، حتماً از یک ماسک پارچه ای استفاده کنید. وی می گوید:« جایی که میتوانید از ماسک استفاده کنید، باید حتماً اینکار را انجام دهید. با اینحال چنانچه به دو یا دوی سرعت می پردازید، پوشیدن ماسک ممکن نخواهد بود و احتمالا ناچار می شوید برای نفس کشیدن از بینی، ماسک تان را بردارید.»
وی می گوید:« عرق با مسدود کردن برخی منفذهای ماسک، تبادل هوا را دشوار تر می سازد و در این صورت شما حس گیجی، خفگی و شاید بی حسی در نزدیکی انگشتان تان خواهید کرد.»
در یک کلام، ماسک ها ناخوش‌آیند هستند. همان طور که ویلیامز- یکی از اعضای OTF – دریافت، آن ها سبب میشوند که شخص استفاده کننده از ماسک، سرعت پایه تمرین را بسیار پائین تر از گذشته کاهش دهد.
تنفس در زمان ورزش کردن نسبت به زمان استراحت تندتر و شدیدتر می شود که خطر انتقال این بیماری را افزایش می دهد. در نتیجه لیگ برتر فوتبال استفاده از ماسک های صورت را پیشنهاد داده است.
به گفته وی همینطور امکان دارد در هوای بازیافت شده اکسیژن کمتری وجود داشته باشد یعنی شبیه حالتی که در ارتفاعات تجربه می کنیم؛ بنابراین مهم است که درک بیشتری از محدودیت های ورزش سنگین با ماسک صورت داشته باشیم.
برای دستیابی به نتیجه دقیقتر یکی از متخصصان اقدام به ورزش با تردمیل در دو حالت با ماسک و بدون ماسک کرد. در جریان این ازمایش وی دریافت در شرایطی که با ماسک ورزش نموده ۱۷ درصد با کاهش اکسیژن روبرو بوده است. هر چه با ورزش طولانی‌تر یا دشوار تر غلظت اکسیژن بیشتر کاهش یابد، تأثیر آن بر پاسخ های فیزیولوژیکی بیشتر شده و سبب ایجاد علایم بیماری مثل سرگیجه یا سردرد می شود.
آیا زدن ماسک در زمان تمرین کردن، بی خطر است؟
هسبروک توصیه می کند که چنانچه در باشگاه به تمرین های بی هوازی مثل وزنه برداری می پردازید، حتماً از یک ماسک پارچه ای استفاده کنید. وی می گوید:« جایی که میتوانید از ماسک استفاده کنید، باید حتماً اینکار را انجام دهید. با اینحال چنانچه به دو یا دوی سرعت می پردازید، پوشیدن ماسک ممکن نخواهد بود و احتمالا ناچار می شوید برای نفس کشیدن از بینی، ماسک تان را بردارید.»
وی می گوید:« عرق با مسدود کردن برخی منفذهای ماسک، تبادل هوا را دشوار تر می سازد و در این صورت شما حس گیجی، خفگی و شاید بی حسی در نزدیکی انگشتان تان خواهید کرد.»
در یک کلام، ماسک ها ناخوش‌آیند هستند. همان طور که ویلیامز- یکی از اعضای OTF – دریافت، آن ها سبب میشوند که شخص استفاده کننده از ماسک، سرعت پایه تمرین را بسیار پائین تر از گذشته کاهش دهد.
تنفس در زمان ورزش کردن نسبت به زمان استراحت تندتر و شدیدتر می شود که خطر انتقال این بیماری را افزایش می دهد. در نتیجه لیگ برتر فوتبال استفاده از ماسک های صورت را پیشنهاد داده است.
ولی ماسک استنشاق مقدار هوای موردنیاز را برای انجام ورزش های سنگین، سخت می سازد. می دانیم که پوشیدن یک ماسک جراحی مقاومت دربرابر جریان هوا را افزایش می دهد؛ ورزش کردن هم سبب می شود که تنفس زودتر و شدیدتر شود؛ بنابراین پوشیدن ماسک در طول ورزش جلوگیری بیشتری دربرابر جریان هوا ایجاد می کند.
زمانی که ورزش سنگینی انجام می دهیم، عضلات ما« اسید لاکتیک» تولید می کنند که سبب حس سوزش می شود. این اسید آنگاه به دی اکسید کربن تبدیل شده و بازدم می شود. ولی در‌حالتی که دی اکسید کربن در ماسک تجمع یابد، چه اتفاقی می افتد
همینطور در هوای بازیافت شده اکسیژن کمتری وجود دارد که شرایطی شبیه با ورزش در ارتفاعات بالا را نشان می دهد. بنابراین مهم است که درک بیشتری از محدودیت های انجام ورزش سنگین با ماسک صورت داشته باشیم.
افرادی با سابقه بیماری های تنفسی و یا بیماری قلبی-عروقی باید موقع استفاده از ماسک در طول تمرین احتیاط کنند. خصوصا افرادی که بیماری هایی مانند انسداد مزمن ریوی، آسم، برونشیت، فیبروز ریوی و هر بیماری که در نتیجه آن ها عملکرد شش ها تحت‌تأثیر قرار می گیرد. این اشخاص برای استفاده از ماسک موقع تمرین های ورزشی باید حتماً بایک پزشک مشورت کنند.
زمانی که ورزش سنگینی انجام می دهیم، عضلات ما« اسید لاکتیک» تولید می کنند که سبب حس سوزش می شود. این اسید آنگاه به دی اکسید کربن تبدیل شده و بازدم می شود. ولی در‌حالتی که دی اکسید کربن در ماسک تجمع یابد، چه اتفاقی می افتد
همینطور در هوای بازیافت شده اکسیژن کمتری وجود دارد که شرایطی شبیه با ورزش در ارتفاعات بالا را نشان می دهد. بنابراین مهم است که درک بیشتری از محدودیت های انجام ورزش سنگین با ماسک صورت داشته باشیم.
افرادی با سابقه بیماری های تنفسی و یا بیماری قلبی-عروقی باید موقع استفاده از ماسک در طول تمرین احتیاط کنند. خصوصا افرادی که بیماری هایی مانند انسداد مزمن ریوی، آسم، برونشیت، فیبروز ریوی و هر بیماری که در نتیجه آن ها عملکرد شش ها تحت‌تأثیر قرار می گیرد. این اشخاص برای استفاده از ماسک موقع تمرین های ورزشی باید حتماً بایک پزشک مشورت کنند.