نام شیرینی های سیستان و بلوچستان چیست؟
لندو
لندو یکی از خوراکی‌ها یا شیرینی‌های سنتی سیستان و بلوچستان است که معمولا در این منطقه به عنوان میان‌وعده از آن استفاده می‌شود. البته این خوراکی‌های خوشمزه به عنوان شیرینی هم صرف می‌شوند و سیستانی‌ها برای پذیرایی از میهمانان خود، از آن استفاده می‌کنند. لندو ترکیبی‌ست از خرما، گندم و کنجد که به صورت گلوله‌هایی مخلوط از این مواد تهیه و سرو می‌شود.
لندو یکی از خوراکی‌ها یا شیرینی‌های سنتی سیستان و بلوچستان است که معمولا در این منطقه به عنوان میان‌وعده از آن استفاده می‌شود. البته این خوراکی‌های خوشمزه به عنوان شیرینی هم صرف می‌شوند و سیستانی‌ها برای پذیرایی از میهمانان خود، از آن استفاده می‌کنند. لندو ترکیبی‌ست از خرما، گندم و کنجد که به صورت گلوله‌هایی مخلوط از این مواد تهیه و سرو می‌شود.
کلوچه سیستانی
در منطقه سیستان نیز مانند بسیاری از نقاط کشور کلوچه، خوراکی محبوب و سوغاتی جذاب به شمار می‌رود. کلوچه‌های این خطه به دو صورت خرمایی و ساده طبخ می‌شوند و به خاطر نوع پخت و ادویه‌های محلی به کار رفته در آن طرفداران خود را دارند.
در منطقه سیستان نیز مانند بسیاری از نقاط کشور کلوچه، خوراکی محبوب و سوغاتی جذاب به شمار می‌رود. کلوچه‌های این خطه به دو صورت خرمایی و ساده طبخ می‌شوند و به خاطر نوع پخت و ادویه‌های محلی به کار رفته در آن طرفداران خود را دارند.
چنگال
چنگال یا چانگال یکی دیگر از خوراکی‌های جذاب بلوچی‌هاست که با نان محلی، خرما و روغن حیوانی تهیه می‌شود. جالب آنکه می‌گویند وجه تسمیه این غذا از جایی می‌آید که در تهیه آن مواد را با انگشتان چنگ می‌زنند. چنگال خوراکی‌ست که عشایر بلوچ برای پذیرایی از میهمانان خود از آن استفاده می‌کنند. آنها چنگال را با دوغ برای میهمان سرو می‌کنند و به ویژه در ماه رمضان، این شیرینی مورد استفاده بسیاری از مردم جنوب شرق کشورمان است.
چنگال یا چانگال یکی دیگر از خوراکی‌های جذاب بلوچی‌هاست که با نان محلی، خرما و روغن حیوانی تهیه می‌شود. جالب آنکه می‌گویند وجه تسمیه این غذا از جایی می‌آید که در تهیه آن مواد را با انگشتان چنگ می‌زنند. چنگال خوراکی‌ست که عشایر بلوچ برای پذیرایی از میهمانان خود از آن استفاده می‌کنند. آنها چنگال را با دوغ برای میهمان سرو می‌کنند و به ویژه در ماه رمضان، این شیرینی مورد استفاده بسیاری از مردم جنوب شرق کشورمان است.
تجگی
تجگی که با عنوان سمنوی سیستانی هم شناخته می‌شود خوراک دلچسبی ست که از شیرینی جوانه گندم، آرد، روغن و آب تهیه می‌شود. پخت این خوراک را از دی ماه آغاز می کنند و تا زمان عید، بسیاری از مردم به طبخ آن می‌پردازند. بد نیست بدانید در طبخ تجگی که در زابل به عنوان چله کلو شناخته می‌شود، گاهی یک لایه خرما نیز به مواد اولیه اضافه می‌کنند تا لذیذتر شود.
تجگی که با عنوان سمنوی سیستانی هم شناخته می‌شود خوراک دلچسبی ست که از شیرینی جوانه گندم، آرد، روغن و آب تهیه می‌شود. پخت این خوراک را از دی ماه آغاز می کنند و تا زمان عید، بسیاری از مردم به طبخ آن می‌پردازند. بد نیست بدانید در طبخ تجگی که در زابل به عنوان چله کلو شناخته می‌شود، گاهی یک لایه خرما نیز به مواد اولیه اضافه می‌کنند تا لذیذتر شود.
خمیر
خمیر به نان لواش شباهت قابل توجهی دارد، با این تفاوت که کمی ضخیم‌تر است، در تنور پخته مى‌شود و معمولا ترش است.
خمیر به نان لواش شباهت قابل توجهی دارد، با این تفاوت که کمی ضخیم‌تر است، در تنور پخته مى‌شود و معمولا ترش است.
سیسرک
برای پخت سِیسِرک، از تابه‌ای آهنی استفاده می‌کنند. بد نیست بدانید این نان معمولا برای تهیه چانگال یا چنگال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای پخت سِیسِرک، از تابه‌ای آهنی استفاده می‌کنند. بد نیست بدانید این نان معمولا برای تهیه چانگال یا چنگال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پرانى
این نان را معمولا کوچ‌نشینان طبخ می‌کنند، چرا که برای پخت آن نیازی به تنور نیست و کافی‌ست روى یک زمین شنى، آتش را روشن کنند و بعد از اینکه شن‌ها داغ شدند، خمیر را درون‌شان قرار دهند؛ حدودا نیم ساعت بعد، نان پُرانی حاضر است.
این نان را معمولا کوچ‌نشینان طبخ می‌کنند، چرا که برای پخت آن نیازی به تنور نیست و کافی‌ست روى یک زمین شنى، آتش را روشن کنند و بعد از اینکه شن‌ها داغ شدند، خمیر را درون‌شان قرار دهند؛ حدودا نیم ساعت بعد، نان پُرانی حاضر است.
هلکارى
در تهیه هَلَکاری، معمولا خمیر را به چانه‌‌هاى کوچک تقسیم و سپس آنها را نازک می‌کنند. برای نازک کردن این چانه‌ها هم از غلتک ویژه‌ای به نام بِیلَد استفاده می‌شود، سپس این چانه‌های نازک شده را داخل دیگی از روغن داغ قرار می‌دهند تا سرخ شود.
در تهیه هَلَکاری، معمولا خمیر را به چانه‌‌هاى کوچک تقسیم و سپس آنها را نازک می‌کنند. برای نازک کردن این چانه‌ها هم از غلتک ویژه‌ای به نام بِیلَد استفاده می‌شود، سپس این چانه‌های نازک شده را داخل دیگی از روغن داغ قرار می‌دهند تا سرخ شود.
دوتینى
برای پخت دوتینی دو چانه را به صورت جداگانه پهن می‌کنند و روى هر کدام را روغن می‌زنند. سپس هر دوی چانه‌ها را روی هم می‌گذارند و روی ظرفی که با روغن چرب شده قرار مى‌دهند تا پخته شود.
برای پخت دوتینی دو چانه را به صورت جداگانه پهن می‌کنند و روى هر کدام را روغن می‌زنند. سپس هر دوی چانه‌ها را روی هم می‌گذارند و روی ظرفی که با روغن چرب شده قرار مى‌دهند تا پخته شود.
تیموش
در پخت تیموش، معمولا خمیر را آبکى درست کرده و آنگاه مقدارى از آن را با دست روى ظرفی آهنى پهن می‌کنند؛ در نهایت نانی خشک و نازک به دست می‌آید.
در پخت تیموش، معمولا خمیر را آبکى درست کرده و آنگاه مقدارى از آن را با دست روى ظرفی آهنى پهن می‌کنند؛ در نهایت نانی خشک و نازک به دست می‌آید.
بورک
بورک از نان‌های محلی منطقه سیستان به شمار می‌رود که از ترکیب خمیر نان با اسفناج یا سبزی‌های خودرو مثل سوزی تهیه می‌شود. این نان به ویژه در در سفره افطار بومی‌ها زیاد به چشم می‌خورد.
بورک از نان‌های محلی منطقه سیستان به شمار می‌رود که از ترکیب خمیر نان با اسفناج یا سبزی‌های خودرو مثل سوزی تهیه می‌شود. این نان به ویژه در در سفره افطار بومی‌ها زیاد به چشم می‌خورد.
چلبک
چلبک هم از دیگر نان‌های خوشمزه و محلی سیستان است که با آب و خمیر مایه، نمک، ماست و آرد تهیه می‌شود. خمیر این نان را سرخ می‌کنند و معمولا آن را در شکر زده و به عنوان صبحانه میل می‌کنند؛ البته این نان مانند نان بورک در ماه رمضان هم طرفداران ویژه خود را دارد.
چلبک هم از دیگر نان‌های خوشمزه و محلی سیستان است که با آب و خمیر مایه، نمک، ماست و آرد تهیه می‌شود. خمیر این نان را سرخ می‌کنند و معمولا آن را در شکر زده و به عنوان صبحانه میل می‌کنند؛ البته این نان مانند نان بورک در ماه رمضان هم طرفداران ویژه خود را دارد.
قلیفی
قلیفی چیزی بین شیرینی و نان‌های محلی سیستان است. برای تهیه این خوراک، خمیر را خوب ورز داده و به عمل می‌آورند، سپس کمی از آن را جدا کرده و مقداری خرمای سرخ شده را درونش می‌گذارند و لوله‌اش می‌کنند. در آخر هم این خمیرها را در فر چیده و همراه با کمی تزیین می‌پزند.
قلیفی چیزی بین شیرینی و نان‌های محلی سیستان است. برای تهیه این خوراک، خمیر را خوب ورز داده و به عمل می‌آورند، سپس کمی از آن را جدا کرده و مقداری خرمای سرخ شده را درونش می‌گذارند و لوله‌اش می‌کنند. در آخر هم این خمیرها را در فر چیده و همراه با کمی تزیین می‌پزند.