گناه استمنا برابر با چیست؟

در این زمینه گفتنی است «استمنا» یا «خودارضایى» یکى از راه‏هاى انحرافى در ارضاى میل جنسى است که نسل جوان را در معرض آسیب‏هاى جدى قرار مى‏دهد. این کار عادت بسیار زشت و زیان آوری است که می تواند استعداد و توانایی های فراوان یک جوان را به نابودی بکشاند و حال و آینده او را تباه کند.
استمنا و یا به عبارتی خود ارضایی، از نظر شرعی واخلاقی، حرام و گناه محسوب می شود. این عادت ناپسندی به لحاظ اخلاقی، بعد معنوی انسان را به سختی می آزارد، روح او را تاریک می نماید، آزادی معنوی انسان را سلب می کند و در مسیر خود سازی و کمال، آدمی را با چالش جدی مواجه می کند. مطابق تحقیقات انجام شده توسط روانشناسان، خود ارضایی نوعی اعتیاد و بیماری زشتی است که آثار و ضررهای فراوانی بر جسم و روان آدمی باقی می گذارد.
کسانی که گرفتار این عمل شنیع شده اند، آن را گریزگاهی فرعی و عاجل برای خارج شدن از فشار جنسی و پاسخی برای لذت طلبی خود تصور می کنند، در صورتی که اگرتوجه نمایند، بدین وسیله گرفتار آثار و تبعات زیان آوری می شوند که گاها قابل جبران نیست.
استمناء از گناهان کبیره‏اى است که هر چند در قرآن و یا روایات به کبیره بودن آن تصریح نشده ولى چون بر آن وعده عذاب داده شده، این دلیل و نشانه کبیره بودن آن است و این نشانه را خود ائمه(ع) در روایات فرموده‏اند. مثلاً محمد بن مسلم در روایتى در اصول کافى از حضرت صادق(ع) نقل مى‏کند: «هر گناهى که خداوند آتش را جزا و سزاى آن قرار داده کبیره است» و روایات به این مضمون فراوان وارد شده است.
خداوند در سوره مؤمنون می فرماید یکی از ویژگی های انسان های مؤمن این است که در مسائل جنسی خودشان را از آلوده شدن به گناه حفظ می کنند و صرفا از طریق ازدواج غریزه جنسی خود را ارضا می کند سپس می فرماید هر کس از غیر مسیر ازدواج غریزه جنسی خودش را ارضا کند از تجاوز کاران است «الذین هم لفروجهم حافظون . الا علی ازواجهم او ما ملکت ایمانهم فانهم غیر ملومین . فمن ابتغاء وراء ذلک فاولئک هم العادون » و عمل استمنا مشمول آیه ۷ سوره مؤمنون می شود که می فرماید هر کسی غیر از این طریق را (جهت بهره گیری جنسی) طلب کند تجاوزگر است».
علاوه بر این در سخنان گهربار معصومین(ع) نیز از عمل استمنا به زشتی یاد شده و مورد نهی قرار گرفته است که در اینجا به احادیثی از پیامبر(ص) و امام صادق(ع) اشاره می کنیم:
1. امام صادق(ع): روز قیامت خداوند با شخص خودارضا گفت و گو نمى‏کند و از چشم خدا مى‏افتد. V}(میزان الحکمه، ح ۱۸۷۴۹){V
2. رسول خدا(ص): لعنت خدا و ملائکه خداوند و تمام بشر بر شخص خودارضا. V}(همان، ح ۱۸۷۴۸){V
3. رسول خدا(ص): کسى که خودارضایى مى‏کند، ملعون است. V}(همان، ح ۱۸۷۵۱){V
4. امام صادق(ع): خودارضایى گناه بزرگى است که خداوند در قرآن از آن نهى فرموده است. V}(همان، ح ۱۸۷۵۰){V
5. امام صادق(ع): براى کسى که خودارضایى کند در قیامت عذاب دردناکى در نظر گرفته شده است. V}(همان، ح ۱۸۷۴۹){V
علاوه این عمل شیطانی است که خداوند نهی کرده که از شیطان تبعیت کنیم و فرموده: A}لا تعبد و الشیطان{A ائمه دین علیهم السلام مفسران قرآن و تبیین کنندگان مراد واقعی آیات الهی هستند.
T}کبیره بودن:{T
به طور قطع خود ارضایی یکی از گناهان است . در این زمینه برخی از عالمان دینی و اخلاقی نسبت به کبیره بودن آن نیزتاکید نموده اند. از میان ایشان خصوصا مرحوم شهید آیه الله دستغیب در کتاب خویش گناهان کبیره فصلی را گشوده و بر بزرگی آن تاکید نموده است .
از نظر شرعی، ملاک کبیره بودن یک عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار می باشد. در این زمینه امام صادق (ع) و در ضمن روایتی از عذابی دردناک برای فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند که خدای متعال در روز قیامت به ایشان نگاه رحمت نمی افکند، آنها را تذکیه نمی نماید و عذابی دردناک برای ایشان فراهم نموده است: کسی که موی سپید خود را می کند، کسی که با خود نکاح (استمناء) می نماید و کسی که مفعول واقع می شود».
به فرض صغیره بودن گناه خود ارضایی در صورت عدم تکرار، ملاک دیگر کبیره بودن گناه، تکرار و به تعبیر روایات اصرار بر آن است ، به همین دلیل چون به طور معمول، خود ارضایی، در افرادی که به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتیاد در می آید ، تبدبل به گناه کبیره می شود.
البته حرمت و بزرگی گناه خود ارضایی در حد گناهانی همچون زنا و لواط نیست، ولی در عین حال شرایط آن به گونه ای است که می توان گفت: ضررهای بدنی و روانی آن از این دو معصیت بیشر است ؛ زیرا موقعیت برای آنها همیشه مهیا نیست، ولی موقعیت برای خود ارضایی و عادت به آن همیشه مهیا می باشد.
استمناء باعث ضعف قواى شهوانى، ترسو شدن و سستى انسان مى‏گردد و شجاعت و درستى را از انسان سلب مى‏کند و اولین تأثیر آن بر چشم و گوش است و باعث ضعف این دو قوه مى‏گردد. کم‏خونى، رنگ‏پریدگى، کم شدن حافظه، لاغرى، بى‏اشتهایى، بدخلقى، سرگیجه و ده‏ها آفت دیگر از عوارض این عمل ناروا است. این عمل بر سلسله اعصاب تأثیر عمیقى به جا مى‏گذارد و زمینه ضعف شدید آن را فراهم مى‏سازد. اگر فردى به این عمل معتاد شد، اراده‏اش را از دست مى‏دهد و بعد از آگاه شدن از زیان‏هاى این عمل، آن قدر اراده ندارد تا آن را ترک کند.
راه‏هاى زیر براى جلوگیرى از این عمل زشت مناسب است: ۱- اقدام به ازدواج اگر از لحاظ سنى و شغلى و شرایط مورد نیاز، زمینه ازدواج فراهم باشد. ۲- فراهم نیاوردن زمینه‏هاى تحریک مثل خواندن کتابهاى نامناسب و دیدن فیلم‏هاى تحریک‏کننده وحضور در مجالسى که باعث تحریکات جنسى مى‏شوند و گفتگو درباره امور جنسى و یا شنیدن این امور. ۳- ورزش به طور منظم، خصوصا کوه‏نوردى. ۴- کنترل نگاه نسبت به نامحرم و پرهیز از گفتگوى غیرضرورى با آنها. ۵- پرهیز از خوردن غذاهاى تحریک‏کننده و غذاهایى که بیش از حد مورد نیاز بدن تولید انرژى مى‏کنند. ۶- دورى از تنهایى و خلوت و زیاد نماندن در حمام و دورى کردن از دوستان منحرف و فاسدى که انسان را در معرض تحریکات قرار مى‏دهد. ۷- رو آوردن به عبادت و خواندن قرآن کریم ودعا و مناجات با خداوند متعال. ۸- مطالعه مضرات و زیان‏هاى این عمل زشت و رجوع به کتاب‏هایى که در این مورد نوشته شده (مثل گناهان کبیره، شهید دستغیب شیرازى).