چرا بعضی زخم‌ها دیر خوب می‌شوند و علت دیر خوب شدن زخم‌ها چیست؟ برخی از زخم‌ها ممکن است دیرتر از بقیه التیام پیدا کنند. به طور کلی، زخمی را ما به‌عنوان زخم با بهبود مشکل در نظر می‌گیریم که ظرف چهار هفته بهبود نمی‌یابد. اگر در این دوره زمانی معمول زخم خوب نشود، علت آن معمولاً در بیماری‌های زمینه‌ای بیمار یافت میشود که یا موردتوجه قرار نگرفته یا درمان نشده‌اند. به طور کلی، پنج دلیل وجود دارد که باعث اختلال در بهبودی زخم‌ها میشود و بیش از یکی از این دلایل می‌تواند همزمان وجود داشته باشد.
این پنج دلیل که از عوامل مهم دیر خوب شدن زخم‌هاست عبارت‌اند از:
- گردش خون ضعیف
- عفونت
- آدم
- تغذیه نامناسب
- صدمه به بافت زخم
گردش خون ضعیف
هنگامی که محل ایجاد زخم دارای خون‌رسانی مناسبی باشد، درمان زخم با اشکال مواجه میشود و زخم به طور مناسب‌ترمیم میشود. در اینجا، دو مسئله‌ای که مانع روند بهبودی میشود، نارسایی شریانی است، جایی که جریان خون به یک محل زخم از طریق عروق نمی‌رسد. و نارسایی وریدی، جایی که خون و مایعات نمی‌توانند از طریق رگ‌ها برگردند.
شایع‌ترین علت نارسایی شریانی، بیماری آترواسکلروز محیطی (PASD) است. این امر هنگامی اتفاق می افتد که پلاک در داخل عروق تشکیل شده و مانع جریان خون میشود. درمان‌ها ممکن است شامل به ای پس شریان یا آنژیوپلاستی برای باز کردن شریانی باشد که انسداد دارد.
با نارسایی وریدی، دریچه‌های داخل وریدها که از برگشت مایعات جلوگیری می‌کنند به درستی کار نمی‌کنند. بنابراین، خون و مایعات در اندام تحتانی نشت کرده و جمع می‌شوند. درمان‌های ارائه شده شامل انتقال خون و مایعات به داخل بافت‌ها و رگ‌ها به‌صورت دستی یا مکانیکی و پمپاژ آنها به سمت قلب است.
این را می‌توان از طریق انواع مختلف روش‌های بانداژ از جمله جوراب و باندهای کامپرشن تراپی، تخلیه دستی لنفاوی و پمپ‌های الکترونیکی متوالی وپنوماتیک انجام داد. در موارد شدید، یک متخصص عروق می‌تواند در صورت عبور لیزر کوچک به ورید دارای مشکل، از تخریب وریدی استفاده کند. این رگ کاملاً بسته میشود و به بدن اجازه می‌دهد تا خون و مایعات را از طریق رگ‌های زنده‌تر، دوباره هدایت کند.
عفونت
عفونت، تکثیر باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها در محل زخم یا زیر آن است که از ترمیم طبیعی و به موقع زخم جلوگیری می‌کند. به طور معمول، هنگامی که این مهاجمان وارد محل زخم می‌شوند، سیستم دفاعی بدن درگیر دفاع در برابر این میکروارگانیسم‌ها میشود.
اما در بعضی شرایط، رفع عفونت ممکن است دشوار باشد. این امر به ویژه در مواردی که عفونت از استخوان یا اطراف آن ایجاد شود (استئومیلیت) صادق است. در این شرایط، عفونت تا سطح پوست “تونل” میشود و یک ضایعه یا زخم ایجاد می‌کند. در اینجا، تشخیص نوع باکتری، مراقبت مناسب از زخم و تجویز صحیح آنتی‌بیوتیک های وریدی راه کار اصلی درمان عفونت است.
عفونت‌ها نیز ممکن است مانند عمل‌های آبسه و کیست با جراحی برداشته شوند. پس از اینکه عفونت درمان و ریشه کن شد، بدن می‌تواند روند طبیعی بهبودی زخم را از سر بگیرد.
ادم
ادم مایعی است که در پوست، درم یا بافت چربی جمع می شود و معمولاً در اندام تحتانی ایجاد میشود. این تجمع مایعات به طور معمول به دلیل نارسایی وریدی (بازگشت وریدی ضعیف) است و باعث ایجاد خطر ابتلا به زخم (زخم وریدی) است. پس از تشکیل این زخم ها، ادم نیز با جلوگیری از جریان مواد مغذی به ناحیه زخم، مانع اصلی بهبودی است.
همانند گردش خون ضعیف، اشکال مختلفی از روش کامپرشن تراپی برای انتقال مایعات به سیستم گردش خون از جمله تخلیه دستی سیستم لنفاوی، درمان های فشرده سازی و داروهای خاص استفاده می شود. پس از برطرف شدن ادم، ترمیم مناسب زخم می تواند رخ دهد.
سوء تغذیه پروتئین
همان‌طور که شما نمی‌توانید خانه را بدون بلوک‌های ساختمانی، آجرها یا فونداسیون بسازید، بدن بدون تأمین پروتئین کافی نمی‌تواند بافت‌های جدید بسازد. در حقیقت، تغذیه ناکافی، یکی از علت‌های اصلی تأخیر در بهبود زخم‌ها است.
بهبود زخم به شرطی است که مواد مغذی کافی در داخل بدن وجود داشته باشد. بنابراین با سوء تغذیه و دریافت ناکافی پروتئین، روند بهبود زخم اساساً متوقف میشود تا زمانی که این نارسایی‌ها اصلاح شود.
این بدان معناست که علاوه بر مقادیر لازم برای انجام عملکردهای روزمره بدن، برای بهبود زخم‌ها به افزایش بسیار قابل توجهی در مواد مغذی نیاز است. در واقع، میزان پروتئین موردنیاز به تنهایی می‌تواند تا سه برابر نیاز روزانه توصیه شده باشد.
صدمه به بافت زخم
در صورتی که صدمات مکرر در هنگام ترمیم زخم به زخم وارد شود این صدمات باعث از بین رفتن بافت‌های سالم و حساس بدن شده و در روندترمیم تأخیر ایجاد می‌کنند حتی اگر این صدمات شدید باشند می‌توانند به بزرگ‌تر شدن زخم منجر شود.