نشانگان آسپرگر درواقع یک نوع اختلال رشد سیستم عصبی در انسان است، که درواقع مربوط به اختلالات رشد عصبی و شخصیتی همراه با مشکلات کلامی و ارتباطات بین فردی است. این بیماری که در طیف اوتیسم قرار دارد، باعث ایجاد روابط اجتماعی ضعیف و رفتارهای وسواسی می‌شود. در این نوشتار می‌خواهیم این بیماری را بیشتر بررسی کنیم.
سندروم آسپرگر چیست
سندرم آسپرگر (AS) یکی از گروه‌های اختلالات عصبی است که به‌عنوان اختلالات طیف اوتیسم (ASD) شناخته می‌شود. AS در انتهای خفیف طیف در نظر گرفته می‌شود. افراد مبتلا به AS سه علائم اصلی از خود بروز می‌دهند:
مشکل در تعامل اجتماعی
انجام رفتارهای تکراری
محکم روی آنچه فکر می‌کنند ایستاده است
تمرکز بر روی قوانین و روال
برخی از افراد مبتلا به ASD به عنوان عملکرد بالا طبقه‌بندی می‌شوند. اوتیسم با عملکرد بالا به این معنی است که این افراد مهارت‌های زبانی و شناختی تأخیری ندارند که معمولاً در بسیاری از افراد مبتلا به ASD وجود دارد.
غالباً، افرادی که مبتلا به AS هستند دارای هوش طبیعی یا فراتر از حد طبیعی هستند. علاوه بر این، افراد مبتلا به این شرایط اغلب قادر به آموزش در کلاس‌های اصلی و شغل هستند.
AS قابل درمان نیست. تشخیص و مداخله به موقع می‌تواند به کودک در ایجاد ارتباطات اجتماعی، دستیابی به توانایی‌های بالقوه و داشتن زندگی پربار کمک کند.
علائم سندرم آسپرگر چیست؟
علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما کودکان مبتلا به AS معمولاً تمرکز وسواسی بر روی یک موضوع باریک مورد علاقه دارند.
به‌عنوان‌مثال، کودکان مبتلا به AS ممکن است علاقه کاملی به مواردی مانند برنامه قطار یا دایناسورها داشته باشند. این علاقه می‌تواند موضوع مکالمات یک طرفه با همسالان و بزرگ‌سالان باشد.
فرد مبتلا به AS از تلاش شخص مقابل برای تغییر موضوع مکالمه بی اطلاع است. این یکی از دلایلی است که کودکان مبتلا به AS ممکن است در تعاملات اجتماعی دچار مشکل شوند.
افراد مبتلا به AS قادر به خواندن حالت‌های چهره و زبان بدن نیستند. تشخیص بسیاری از افراد مبتلا به AS دشوار است. برای افراد مبتلا به این بیماری معمولاً هنگام گفتگو با دیگران از تماس چشمی خودداری می‌کنند.
افراد مبتلا به AS نیز ممکن است به صورت یکنواخت صحبت کنند و حالات چهره کمی از خود نشان دهند. آن‌ها همچنین ممکن است در دانستن زمان کاهش صدا برای سازگاری با موقعیت مکانی خود مشکل داشته باشند.
کودکان مبتلا به AS ممکن است در مهارت‌های حرکتی اساسی مانند دویدن یا راه رفتن مشکل داشته باشند. این کودکان ممکن است فاقد هماهنگی باشند و نتوانند برخی کارها مانند کوهنوردی یا دوچرخه‌سواری را انجام دهند.
علت سندرم آسپرگر چیست؟
تغییرات در مغز عامل بسیاری از علائم AS است. بااین‌حال، پزشکان نتوانسته‌اند به طور دقیق علت این تغییرات را تعیین کنند.
عوامل ژنتیکی و قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، مانند مواد شیمیایی یا ویروس، به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد این بیماری شناخته شده‌اند. پسران بیشتر از دختران به AS مبتلا می‌شوند.
سندرم آسپرگر چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هیچ آزمودن واحدی وجود ندارد که بتواند به شما تشخیص دهد فرزند شما AS دارد یا خیر. در بسیاری از موارد، والدین تأخیرها یا مشکلات رشد یا رفتاری را گزارش می‌دهند. اگر کودک شما در مدرسه است، ممکن است معلم او مشکلات رشد را یادداشت کند. این موارد باید به پزشک گزارش شود.
آن‌ها می‌توانند کودک شما را در زمینه‌های اصلی ارزیابی کنند، مانند:
توسعه زبان
تعامل اجتماعی
حالات چهره هنگام صحبت کردن
علاقه به تعامل با دیگران
نگرش نسبت به تغییر
هماهنگی حرکتی و مهارت‌های حرکتی
ازآنجاکه هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص AS وجود ندارد، بسیاری از بیماران با سایر مشکلات بهداشتی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) به اشتباه تشخیص داده شده‌اند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است لازم باشد کودک شما دوباره ارزیابی شود تا تشخیص صحیح تشخیص داده شود.