معنی نام روستاهای مایوان، موغاز، میهم، میغان، میقان و میشن
نام مایون را میشود به صورت مو وان یعنی محل درخت تاک بازسازی کرد. اصل موغاز را میشود به صورت موگاس (محل درخت تاک) یا مغ گاس (محل خرما یا مکان مؤبد) در نظر گرفت. میهم مرکب از میه –ام ؟ نام دشواری برای تعیین و تبیین است در زبان کُردی می توان آن را محل گوسفند و میش فراوان و نیرومند معنی نمود. نامهای میغان و میقان به معنی محل گود و پست می باشند. نام میشن را با توجه به بوته های تاک آنجا می توان در اصل مو-شن یعنی محل تاک یا مِی یا به طور ساده به معنی محل میش گرفت.
سلام
لطفا در مورد اینکه فرمودیدی میغان به معنی جای گود و پست است توضیح دهید که این معنی را از کجا اخذ کرده اید؟
با تشکر نادری
[پاسخ]
جواد کهلان مفرد پاسخ در تاريخ خرداد ۶ام, ۱۳۹۱ ۴:۱۶ ب.ظ:
در مقاله ای که در باب ریشه نام مُغ (دارنده پیاله هوم) تدوین نمودم و در همین وبسایت موجود است، بدین نتیجه رسیدم که کلمه ای از ریشه میغ و موغ و موگ (در زبانهای ژرمن به معنی آبخوری)و مغاک در زبانهای باستانی ایران به معنی چیز گود و ژرف بوده است. کلمه گبر هم معادل مغ به معنی مؤبد دارنده کاسه و پیاله گود سنگی بوده است. از ریشه این کلمات بدین نتیجه بالا رسیدم. کلمه میغ به معنی ابر بدین هیئت برجای مانده است ولی این کلمه به معنی گود و ژرف بدین شکلش به ما نرسیده و فراموش شده است. ولی ریشه آن در کلماتی از همین ریشه که یاد شد، حفظ گردیده است.
[پاسخ]
علی نادری پاسخ در تاريخ خرداد ۲۱ام, ۱۳۹۱ ۱۲:۲۵ ب.ظ:
آقای کسروی در مقاله ای ( کتاب کاروند)می گوید که میغان از «ماد» گرفته شده است نظر شما در این باره چیست؟
[پاسخ]
جواد کهلان مفرد پاسخ در تاريخ خرداد ۲۲ام, ۱۳۹۱ ۱۱:۰۵ ق.ظ:
این مطلب را در کاروند پیدا نکردم. شاید منظور این بوده باشد که وی ارتباطی بین کلمه مغان (مردم دارای پیاله هوم) و ماد (شراب، نیز به معنی نجیب و دانا) می دیده است. وی تقریباً آغازگر اتیمولوژی جغرافیای تاریخی بوده است و لذا کارش صورت ابتدایی دارد گرچه نکته سنجانه است.