تجزیه و تحلیل نسبت‌های مالی نسبت‌های اهرمی
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماس‌ها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
* نسبت بدهی
این نسبت نشان‌دهنده سهمی از منابع اقتصادی است که توسط اشخاصی غیر از صاحبان سهام تأمین شده است. برای مثال نسبت بدهی ۴۰ درصد بدین معناست که از هر ۱۰۰ تومان منابع اقتصادی در اختیار شرکت ۴۰ تومان آن از طریق اعتباردهندگان مانند بانک تأمین می‌شود.
این نسبت نشان‌دهنده سهمی از منابع اقتصادی است که توسط اشخاصی غیر از صاحبان سهام تأمین شده است. برای مثال نسبت بدهی ۴۰ درصد بدین معناست که از هر ۱۰۰ تومان منابع اقتصادی در اختیار شرکت ۴۰ تومان آن از طریق اعتباردهندگان مانند بانک تأمین می‌شود.
* نسبت پوشش بهره
بالاتر بودن این نسبت نشانگر توانایی بیشتر شرکت در بازپرداخت دیون بانکی است. این نسبت برای بانک‌ها اهمیت زیادی دارد و می‌تواند در تصمیم آن‌ها برای پرداخت یا عدم پرداخت اعتبار به یک شرکت بسیار موثر باشد. این نسبت باید بالاتر از یک باشد. نسبت پوشش بهره برابر سه به معنی این است که شرکت توانایی پرداخت سه برابر بهره فعلی به بانک را دارد.
بالاتر بودن این نسبت نشانگر توانایی بیشتر شرکت در بازپرداخت دیون بانکی است. این نسبت برای بانک‌ها اهمیت زیادی دارد و می‌تواند در تصمیم آن‌ها برای پرداخت یا عدم پرداخت اعتبار به یک شرکت بسیار موثر باشد. این نسبت باید بالاتر از یک باشد. نسبت پوشش بهره برابر سه به معنی این است که شرکت توانایی پرداخت سه برابر بهره فعلی به بانک را دارد.
* نسبت کل بدهی به ارزش ویژه (حقوق صاحبان سهام)
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های آن است. هرچه این نسبت کوچکتر باشد، ریسک مالی شرکت کمتر خواهد بود و وام‌دهندگان نیز تمایل بیشتری به پرداخت وام خواهند داشت.
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های آن است. هرچه این نسبت کوچکتر باشد، ریسک مالی شرکت کمتر خواهد بود و وام‌دهندگان نیز تمایل بیشتری به پرداخت وام خواهند داشت.
* نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های جاری (کوتاه‌مدت) آن است. بدهی‌های جاری معمولا از محل دارایی‌های جاری پرداخت می‌شوند. در صورتی که نسبت بدهی‌های جاری به ارزش ویژه بالا باشد، نقدینگی شرکت و در نتیجه سرمایه در گردش آن برای بازپرداخت این نوع از بدهی‌ها تحت تاثیر قرار گرفته و ممکن است فعالیت شرکت را با مشکل روبرو شود.
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های جاری (کوتاه‌مدت) آن است. بدهی‌های جاری معمولا از محل دارایی‌های جاری پرداخت می‌شوند. در صورتی که نسبت بدهی‌های جاری به ارزش ویژه بالا باشد، نقدینگی شرکت و در نتیجه سرمایه در گردش آن برای بازپرداخت این نوع از بدهی‌ها تحت تاثیر قرار گرفته و ممکن است فعالیت شرکت را با مشکل روبرو شود.
* نسبت بدهی بلندمدت به ارزش ویژه
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های بلندمدت آن است. هرچه این نسبت بیشتر باشد، ریسک مالی شرکت بیشتر خواهد بود وام‌دهندگان نیز تمایل کمتری به پرداخت وام‌های بلندمدت خواهند داشت.
این نسبت شاخصی برای سنجش توانایی شرکت در بازپرداخت بدهی‌های بلندمدت آن است. هرچه این نسبت بیشتر باشد، ریسک مالی شرکت بیشتر خواهد بود وام‌دهندگان نیز تمایل کمتری به پرداخت وام‌های بلندمدت خواهند داشت.
* نسبت دارایی‌های ثابت به ارزش ویژه
این نسبت نشان می‌دهد که چقدر از حقوق صاحبان سهام صرف خریداری شدن دارایی‌های ثابت شده است.
این نسبت نشان می‌دهد که چقدر از حقوق صاحبان سهام صرف خریداری شدن دارایی‌های ثابت شده است.
* نسبت مالکانه
نسبت مالکانه یا نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‌ها نشان می‌دهد که چقدر از دارایی‌های شرکت از محل حقوق صاحبان سهام تامین شده است. هر چه این نسبت بزرگتر باشد، ساختار دارایی شرکت مستحکم‌تر خواهد بود.
نسبت مالکانه یا نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‌ها نشان می‌دهد که چقدر از دارایی‌های شرکت از محل حقوق صاحبان سهام تامین شده است. هر چه این نسبت بزرگتر باشد، ساختار دارایی شرکت مستحکم‌تر خواهد بود.