زندگی مجردی عاملی رشددهنده یا آسیب‌زا است؟
⚠️ توجه مهم:
❌ ما صاحب یا مرتبط با این مکان نیستیم.
✅ فقط آدرس و شماره تماس رو منتشر می‌کنیم.
❗️ برای «افزودن یا حذف اطلاعات» فقط به @Tarikhemaadmin پیام بدید.
⛔️ لطفاً برای گرفتن آدرس، ساعت کاری یا سوالات دیگر پیام ندید؛ پاسخ داده نمی‌شه.
زندگی مجردی امری نیست که بتوان به طور مطلق یا همان سیاه و سفید به آن نگاه کرد. مجموعه عوامل مختلفی در کنار هم می‌توانند دست به دست هم دهند تا زندگی مجردی برای یک فرد، عاملی رشددهنده تلقی شود و برای فرد دیگر آسیب‌زا باشد. برای مثال اساس گرایش به زندگی مجردی نیاز به استقلال است. اما آیا تمرین استقلال تنها به زندگی کردن در خانه‌ای جدا کفایت می‌کند؟ اگر شما می‌خواهید فرزند مستقلی داشته باشید باید بتوانید در کنار آزادی دادن به او مهارت‌های بین فردی لازم در زندگی را نیز به او بیاموزید.
افرادی که زندگی مجردی را انتخاب می‌کنند، باید بتوانند در ابعاد دیگر زندگی نظیر وضعیت شغلی و مالی نیز به مرور مستقل شوند و هم چنین به سطحی از رشد روانی برسند که احساس خودکارآمدی داشته و زندگی جدید خود را با تکیه بر توانمندی‌های خویش اداره کنند. افرادی که هنوز تا حد بسیاری به والدین خود وابسته هستند و در مهارت‌هایی نظیر تصمیم‌گیری مشکلات بسیار زیادی دارند احتمالاً زندگی مجردی کمک چندانی به آن‌ها نمی‌کند و حتی می‌تواند منجر به بروز آسیب نیز در آن‌ها بشود. این افراد باید ابتدا آمادگی‌های لازم را از طریق آموزش‌های والدین یا شرکت در جلسات مشاوره خانواده به دست آورده و سپس زندگی مستقلانه خود را آغاز نمایند.