در مورد اخلاق گفتگو بیان کنید.
گفتگو ، دو محور و رکن اساسی دارد : ۱- کلام و سخن و به عبارت دیگر محتوا و درون مایه گفتگو ۲- گوینده کلام و شنونده آن . در مورد رکن و محور اول در روایات شرایط و ویژگی هائی ذکر شده که به برخی اشاره می شود : ۱- کلام نباید زشت و مستهجن باشد ۲- کلام نباید لغو و بی معنی باشد ۳- باید از فضول کلام و زیادی و افراط در آن
پرهیز نمود . ۴- سخن نباید به حدی موجز و مختصر باشد که وافی و رسا به مقصود نباشد و نباید به اندازه ای طولانی و مفصل باشد که ملال آور و خسته کننده باشد .
اما در مورد رکن دوم نکات ذیل مورد توجه و نظراست:
۱- بحث و گفتگو باید برای کشف حقیقت باشد و جهت گیری آن در راستای رفع ابهام و شبه باشد و از مراء و خودنمائی و لجبازی و اصرار بی مورد و نا به جا پر هیز نمود.
۲- باید از مفاد سخن و درستی آن آگاه بود و آن چه را که می دانیم بگوییم .
۳- نباید همه آن چه را که می دانیم بگو ییم .
۴- باید اهل انصاف دربحث و گفتگو بود و اگر حق با طرف دیگر بود آن را پذیرفت و حق را به او داد .
۵- باید اجازه داد گوینده و پرسشگر سخن خود را تا آخر بگوید و نباید سخن او را قطع کرد .
۶- سخن باید نرم و ملایم و مودبانه باشد نه پر خاشگرانه و ستیزه جویانه
پرهیز نمود . ۴- سخن نباید به حدی موجز و مختصر باشد که وافی و رسا به مقصود نباشد و نباید به اندازه ای طولانی و مفصل باشد که ملال آور و خسته کننده باشد .
اما در مورد رکن دوم نکات ذیل مورد توجه و نظراست:
۱- بحث و گفتگو باید برای کشف حقیقت باشد و جهت گیری آن در راستای رفع ابهام و شبه باشد و از مراء و خودنمائی و لجبازی و اصرار بی مورد و نا به جا پر هیز نمود.
۲- باید از مفاد سخن و درستی آن آگاه بود و آن چه را که می دانیم بگوییم .
۳- نباید همه آن چه را که می دانیم بگو ییم .
۴- باید اهل انصاف دربحث و گفتگو بود و اگر حق با طرف دیگر بود آن را پذیرفت و حق را به او داد .
۵- باید اجازه داد گوینده و پرسشگر سخن خود را تا آخر بگوید و نباید سخن او را قطع کرد .
۶- سخن باید نرم و ملایم و مودبانه باشد نه پر خاشگرانه و ستیزه جویانه