معنی لفظ کویر

و. بارتولد در تذکره جغرافیای تاریخی ایران در صفحه ۱۵۹ (ترجمه حمزه سردادور) می گوید که اتوماشک (جلد ۲ ص ۵۸۲) اصل کلمه کویر را از فرس قدیم گَور (گودال و حفره) دانسته است. ولی خود بارتولد برای آن ریشه عربی قفر یا قفور قائل است که در معنای صحرای بی آب و علف آمده است. اما نظر به قالبهای شش ضلعی بزرگ (حجرات مسدس) که در کنار هم شوره زارهای کویری ایران را پوشانده اند. بهتر آن است که این شکل فعلی را از کلمه عربی کُوار یا کِوار بگیریم که به معنی دارنده شکل حجرات مسدس عسل می باشد. ظاهراً این قالبهای شش ضلعی بزرگ همشکل و کنار هم شوره زاری مخصوص شوره زارهای کویری ایران است چه در صحراهای عربستان و ترکستان و آفریقا بدین کلمه بر نمی خوریم. دلیل دیگرش آن است که اعراب این نام دقیق را به صورت کویر (حالت جمع کِوار یا کُوار= شش ضلعیهای شبیه خانه عسل)جایگزین کلمه ایرانی گَور (گودال و حفره) نموده اند.