معنی نام مازندران

نظرتون دربارۀ ریشه شناسی نام “مازندران” چیست؟Mehrdad Malekzadeh
مَذن یا مئُذن به معنی خوشی می تواند ریشه نام مازندران باشد. توصیف بهشت این جهانی مازندران توسط فردوسی گواه آن است. یعنی با توجه به توصیف بهشتی مازندران در داستان سفر جنگی کیکاوس به مازندران توجیه مَئُذَنَ-داران یا مَذَن- داران یعنی محل منسوب به دارندگان خوشی بسیار مناسب می نماید. کلمۀ دیو هم که در رابطه با مازندران است در اوستا به معنی خوشنود بودن و از دل پسندیدن آمده یعنی معادل یا صفت مکملی بر مئذن یاهمان مذن است. بنابراین برداشت مذن-دیو-ران یعنی محل خوشی مسحور کننده نیز از آن متصور است:
به بربط چو بایست بر ساخت رود
برآورد مازندرانی سرود
که مازندران شهر ما یاد باد
همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گلست
به کوه اندرون لاله و سنبلست
هوا خوشگوار و زمین پرنگار
نه گرم و نه سرد و همیشه بهار
نوازنده بلبل به باغ اندرون
گرازنده آهو به راغ اندرون
همیشه بیاساید از خفت و خوی
همه ساله هرجای رنگست و بوی
گلابست گویی به جویش روان
همی شاد گردد ز بویش روان
دی و بهمن و آذر و فرودین
همیشه پر از لاله بینی زمین
همه ساله خندان لب جویبار
به هر جای باز شکاری به کار
همه کشور آراسته
ز دیبا و دینار وز خواسته
بتان پرستنده با تاج زر
همه نامداران به زرین کمر