معنی ورزقان، خوروانق، کورودشت، قولان، هراز و دوزال

ورزقان به وضوح ریشه اوستایی و پهلوی دارد و مرکب است از ورز (کشاورزی) و قان (کان). یعنی محل کشاورزی.احتمال ریشه مرکب از ورذ (حصار گرد) و کان برای آن کمتر محتمل است. دو قصبه به این نام در غرب و شمال غرب اهر وجود دارند. نام خور وانک این ناحیه که حمدالله مستوفی در نزهته القلوب از آن نام برده است، به معنی محل درختان پست قامت است. مستوفی در این ناحیه که موسوم به دزمار (دارای دژ فراوان) بوده است از قصبه کوردشت (کورو دشت= دشت بزان کوهی) نام برده است که مترادف نام قصبه کرنگان (کوی رنگان=منسوب به محل بزان کوهی) است. وی در آنجا همچنین از قولان (لانهً قو) و هراز (هریس= آب نیرومند، یکی از سه بخش اوشتبین= قصبه سه تابعه) و دوزال (به ترکی یعنی با دست چیده شده، دستجرد حالیه) اسم برده است.