شاعری عبدالرحیم خان‌ خانان

عبدالرحیم خان‌خانان خود نیز شاعر بود و به عربی، فارسی، ترکی، سانسکریت و هندی شعر می‌سرود.[۱۲] او در شعر «رحیم» و «رحیمی» تخلص می‌کرد.[۲]
این اشعار از او است:
شمار شوق ندانسته‌ام که تا چندست جز اینقدر که دلم سخت آرزومندست
به کیش صدق و صفا حرف بیگانه‌است نگاه اهل محبت تمام سوگندست
نه دام دانم و نه دانه، اینقدر دانم که پای تا به سرم هرچه هست در بندست
خیال آفت جان گشت و خواب دشمن چشم بلای نیم شبست این نه عهد و پیوندست
مرا فروخت محبت ولی ندانستم که مشتری چه کسست و بهای من چندست
ادای حق محبت عنایتی‌ست زدوست وگرنه خاطر عاشق به هیچ خرسندست
به دوستی که به‌جز دوستی نمی‌دانم خدای داند و آنکو مرا خداوندست
از آن خوشم به سخن‌های دلکش تو رحیم که اندکی باداهای عشق مانندست