کاشف اتم کیست؟

اندیشه ی معرفی اتم به عنوان ریزترین ذره ی هر جسم، از روزگار یونان باستان سرچشمه گرفته است. انسان امروزی می داند که اتم، ریزترین ذره نیست بلکه در درون خود اتم نیز ذرات دیگری وجود دارد! انسان همچنین می داند که هنوز خیلی چیزها درباره ی اتم برای وی ناشناخته است.

نخستین دانشمندی که نظریه ای علمی درباره ی اتم ابراز داشت، “جان دالتون”، شیمی دان انگلیسی بود که در اوایل سده ی نوزدهم میلادی می زیسته است. او پی برد که گازها، جامدات و همچنین مایعات، از ذراتی بسیار ریز تشکیل شده اند که او نیز همانند یونانیان باستان آن ها را اتم نامید. دالتون اوزان نسبی اتم های عناصری را که خودش می شناخت، محاسبه کرد.

در اواخر سده ی نوزدهم میلادی، “ارنست رادرفورد” نظریه ی اتم “سیاره ای” را مطرح کرد! به اعتقاد وی، هر اتم یک مرکز یا هسته ی سنگین با بار مثبت برقی دارد که دورادور آن را الکترون های دارای بار منفی گرفته است. الکترون ها، همانند سیارات که به گرد خورشید می چرخند، به گرد هسته  در حرکت هستند.

پس از او، “نیلس بوهر”، نظریه ی تازه ای درباره ی اتم ها را ابراز داشت. او نشان داد که الکترون ها فقط می توانند در مدارها یا سطوح انرژی معینی بچرخند! وقتی الکترون ها از سطحی به سطح دیگر بروند، مقداری انرژی از دست می دهند.

ولی دانش انسان درباره ی اتم ها، پیوسته تغییر می یابد و به نتیجه رسیدن آزمایش های جدید، اطلاعات تازه تری برای انسان فراهم می آورد.