تاریخ ما
گزیده‌ای از تاریخ و تمدن جهان باستان
رادیو جوان - همه اهنگ های ایرانی مجاز و غیرمجاز لس آنجلسیتلگرام بدون فیلتر - تله پلاس 24

آرتریت روماتوئید ؛ بیماری خود ایمنی چیست ؟

اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس‌ و شماره تماس‌ها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.

محتوای صفحه
  1. علائم آرتریت روماتوئید:
  2. از دست دادن عملکرد مفصل و تغییر شکل:
  3. تشخیص آرتریت روماتوئید:
  4. آزمایش خون برای تشخیص آرتریت روماتوئید:
  5. آزمایش فاکتور روماتوئید
  6. آزمایش آنتی بادی پروتئین ضد سیترولین
  7. آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای
  8. درمان آرتریت روماتوئید:
  9. داروهای روماتیسم مفصلی:
  10. درمان های خانگی آرتریت روماتوئید:
  11. ورزش
  12. استراحت کافی داشته باشید
  13. از کمپرس استفاده کنید
  14. دستگاه های کمکی را امتحان کنید
  15. رژیم غذایی آرتریت روماتوئید:
  16. پزشک یا متخصص تغذیه ممکن است یک رژیم ضد التهابی را برای کمک به کاهش علائم به شما توصیه کند این نوع رژیم غذایی شامل غذاهایی است که دارای مقدار زیادی اسید چرب امگا ۳ هستند. غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ عبارتند از: ماهی های چرب مانند آزاد، تن، شاه ماهی و خال مخالی دانه های چیا دانه های کتان گردو آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین های A ، C و E و سلنیوم نیز ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان عبارتند از: توت ها مانند زغال اخته، کرن بری و توت فرنگی شکلات تلخ اسفناج لوبیا قرمز گردوی آمریکایی کنگر فرنگی خوردن مقدار زیادی فیبر نیز مهم است بر اساس اظهارات برخی محققان فیبر ممکن است به کاهش پاسخ های التهابی کمک کند که ممکن است باعث کاهش سطح پروتئین واکنش پذیر C شود. غذاهای سبوس دار، سبزی ها و میوه های تازه را انتخاب کنید توت فرنگی به ویژه گزینه مفیدی است. غذاهای حاوی فلاونوئیدها نیز می توانند به مقابله با التهاب در بدن کمک کنند. آنها عبارتند از: محصولات سویا مانند توفو و میسو توت چای سبز کلم بروکلی انگور آنچه نمی خورید به همان اندازه که می خورید مهم است. اطمینان حاصل کنید از مصرف غذاهای محرک خودداری کنید که شامل کربوهیدرات های فرآوری شده و چربی های اشباع یا ترانس هستند. اجتناب از غذاهای محرک و انتخاب غذاهای مناسب در تلاش برای پیروی از یک رژیم ضد التهابی ممکن است به شما در مدیریت آرتریت روماتوئید کمک کند.
  17. انواع آرتریت روماتوئید:
  18. آرتریت روماتوئید مثبت
  19. عواملی که ممکن است باعث شروع آرتریت روماتوئید شوند عبارتند از:
  20. آرتریت روماتوئید در دست ها:
  21. تصاویر آرتریت روماتوئید
  22. آیا آرتریت روماتوئید ارثی است؟
  23. با پزشک صحبت کنید
آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که می تواند باعث درد مفاصل و آسیب به بدن شما شود. آسیب مفصلی که آرتریت روماتوئید ایجاد می کند به طور معمول در دو طرف بدن اتفاق می افتد، بنابراین اگر مفصلی در یکی از بازوها یا پاهای شما تحت تاثیر قرار گرفته باشد به احتمال زیاد همان مفصل بازو یا پای دیگر نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت این روشی است که پزشکان آرتریت روماتوئید را از سایر انواع آرتروز متمایز می کنند.
درمان ها در صورت تشخیص زود هنگام آرتریت روماتوئید بهترین نتیجه را دارند، بنابراین یادگیری علائم مهم است. به گزارش هلث لاین، برای یادگیری همه چیزهایی که می خواهید در مورد آرتریت روماتوئید بدانید از انواع و علائم گرفته تا درمان های خانگی، رژیم ها و سایر روش های درمانی ادامه مطلب را بخوانید.

علائم آرتریت روماتوئید:

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که با علائم التهاب و درد در مفاصل مشخص می شود. این علائم و نشانه ها در دوره هایی اتفاق می افتد که به عنوان شراره یا تشدید شناخته می شوند. زمان های دیگر به عنوان دوره های بهبودی شناخته می شوند زمانی که علائم کاملا از بین می روند.
در حالی که علائم آرتریت روماتوئید می تواند چندین اندام در بدن را تحت تاثیر قرار دهد، علائم مفصلی آرتریت روماتوئید شامل موارد زیر است:
درد مفصل
تورم مفصل
سفتی مفصل

از دست دادن عملکرد مفصل و تغییر شکل:

علائم ممکن است از حالت خفیف تا شدید متفاوت باشد. مهم این است علائم و نشانه ها را نادیده نگیرید حتی اگر آنها همیشه وجود نداشته باشند. دانستن علائم اولیه آرتریت روماتوئید به شما و پزشکان کمک می کند تا آن را بهتر درمان و مدیریت کنید.

تشخیص آرتریت روماتوئید:

تشخیص آرتریت روماتوئید ممکن است زمان ببرد و ممکن است برای تایید یافته های معاینه بالینی به آزمایش های متعدد نیاز باشد. پزشک از چندین ابزار برای تشخیص آرتریت روماتوئید استفاده خواهد کرد. ابتدا آنها درباره علائم و سابقه پزشکی شما سوال می کنند، همچنین فاصل شما را معاینه فیزیکی می کنند، این شامل موارد زیر است:
بدنبال تورم و قرمزی است
بررسی عملکرد مفصل و دامنه حرکت
لمس مفاصل آسیب دیده برای بررسی گرما و حساسیت
تست رفلکس و قدرت عضلانی
اگر پزشک مشکوک به آرتریت روماتوئید باشد به احتمال زیاد شما را به متخصصی به نام روماتولوژیست ارجاع می دهد. از آنجا که هیچ آزمایش واحدی نمی تواند تشخیص آرتریت روماتوئید را تایید کند احتمال می رود پزشک یا روماتولوژی از انواع مختلفی از آزمایش ها استفاده کند.
آنها ممکن است خون شما را برای برخی مواد مانند آنتی بادی آزمایش کنند یا سطح برخی از مواد مانند واکنش دهنده های فاز حاد را مورد بررسی قرار دهند که اینها می توانند نشانه آرتریت روماتوئید باشند و به تشخیص زودهنگام کمک کنند، همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری خاصی مانند سونوگرافی، اشعه ایکس یا ام آر ای تجویز شود.
آزمایشات نه تنها نشان می دهد آیا آسیب مفصلی رخ داده است یا خیر بلکه میزان شدت آسیب را نیز نشان می دهد، همچنین ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ارزیابی و نظارت کامل بر سایر سیستم های اندام نیز توصیه شود.

آزمایش خون برای تشخیص آرتریت روماتوئید:

انواع مختلفی از آزمایش خون وجود دارد که به پزشک یا روماتولوژیست کمک می کند تا آرتریت روماتوئید را تشخیص دهد. این آزمایشات شامل موارد زیر است:

آزمایش فاکتور روماتوئید

 آزمایش خون RF پروتئینی به نام فاکتور روماتوئید را بررسی می کند، مقادیر بالای فاکتور روماتوئید با بیماری های خود ایمنی به ویژه آرتریت روماتوئید ارتباط دارد.

آزمایش آنتی بادی پروتئین ضد سیترولین

 این آزمایش به دنبال آنتی بادی است که با آرتریت روماتوئید مرتبط باشد. افرادی که این آنتی بادی را دارند به طور معمول به این بیماری مبتلا هستند. با این حال، همه افراد دارای آزمایش آرتریت روماتوئید برای این آنتی بادی مثبت نیستند.

آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای

 پنل آنتی بادی ضد هسته ای سیستم ایمنی بدن شما را آزمایش می کند تا ببینید آیا آنتی بادی تولید می کند یا خیر. بدن شما ممکن است به عنوان پاسخی به انواع مختلف شرایط از جمله آرتریت روماتوئید آنتی بادی ایجاد کند.
سرعت رسوب گلبول قرمز. آزمایش سرعت رسوب گلبول قرمز به تعیین میزان التهاب در بدن کمک می کند نتیجه اینکه پزشک به شما اطلاع می دهد آیا التهاب وجود دارد یا خیر. با این حال، دلیل التهاب را نشان نمی دهد.
تست پروتئین واکنش پذیر C. یک عفونت شدید یا التهاب قابل توجه در هر نقطه از بدن شما می تواند کبد شما را به تولید پروتئین واکنش پذیر C تحریک کند. سطح بالای این مارکر التهابی با آرتریت روماتوئید ارتباط دارد.

درمان آرتریت روماتوئید:

هیچ درمان قطعی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، اما روش های درمانی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت آن کمک کند. آرتریت روماتوئید می تواند بیماران و پزشکان را روی انگشتان پای خود نگه دارد زیرا آنها بهترین روش ها را برای درمان علائم تشخیص داده و روند پیشرفت بیماری را آهسته می کنند.
اخیرا پیشرفت در استراتژی های درمانی منجر به بهبود نتایج و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید شده است. درمان آرتریت روماتوئید هدف یک فلسفه درمانی است که متخصصان روماتولوژی از آن برای مدیریت موثر این بیماری استفاده می کنند.
روش درمان به هدف منجر به علائم کمتر و میزان بهبودی بالاتر برای مبتلایان به آرتریت روماتوئید شده است. استراتژی درمان شامل موارد زیر است:
تعیین یک هدف آزمایش خاص که نشانه بهبود یا بیماری کم باشد
آزمایش واکنش دهنده های فاز حاد و انجام نظارت ماهانه برای ارزیابی پیشرفت درمان و برنامه مدیریت
در صورت عدم پیشرفت به سرعت دارو را تغییر دهید
درمان های آرتریت روماتوئید به کنترل درد و کنترل پاسخ التهابی کمک می کند که در بسیاری از موارد منجر به بهبودی می شود، همچنین کاهش التهاب می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر مفاصل و اعضای بدن کمک کند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروها
درمان های جایگزین یا خانگی
تغییرات رژیم غذایی
انواع خاصی از ورزش
پزشک با همکاری شما همکاری بهترین برنامه درمانی تعیین می کند. برای بسیاری از افراد این روش های درمانی به آنها کمک می کند زندگی فعالی داشته باشند و خطر عوارض طولانی مدت را کاهش دهند.

داروهای روماتیسم مفصلی:

انواع مختلفی از داروها برای آرتریت روماتوئید وجود دارد. برخی از این داروها به کاهش درد و التهاب آرتریت روماتوئید کمک می کنند. برخی از آنها به کاهش شراره ها و آسیب هایی که آرتریت روماتوئید به مفاصل شما وارد می کند کمک می کنند. داروهای زیر بدون نسخه به کاهش درد و التهاب در هنگام شراره های آرتریت روماتوئید کمک می کنند:
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی
کورتیکواستروئیدها
استامینوفن

درمان های خانگی آرتریت روماتوئید:

برخی از درمان های خانگی و تنظیم سبک سالم زندگی ممکن است به بهبود کیفیت زندگی هنگام مواجه با آرتریت روماتوئید کمک کند که اینها شامل ورزش، استراحت و استفاده از وسایل کمکی است.

ورزش

تمرینات کم ضربه می توانند به بهبود دامنه حرکات مفاصل و افزایش تحرک کمک کنند، همچنین ورزش می تواند با تقویت عضلات به کاهش فشار مفاصل کمک کند. به علاوه، ممکن است بخواهید یوگای ملایمی را امتحان کنید که به شما کمک می کند قدرت و انعطاف پذیری خود را بدست آورید.
بیشتربخوانیم:با فعالیت بدنی میتوان بیماریها را بهتر کنترل کرد

استراحت کافی داشته باشید

در هنگام شعله ور شدن ممکن است به استراحت بیشتر برای بهبودی نیاز داشته باشید. خواب کافی به کاهش التهاب و درد و همچنین خستگی کمک می کند.

از کمپرس استفاده کنید

کمپرس یخ یا سرد می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند، همچنین ممکن است در برابر اسپاسم عضلات موثر باشند. شما می توانید سرما را با درمان های گرم مانند دوش های گرم و کمپرس گرم جایگزین کنید که ممکن است به کاهش سفتی کمک کند.

دستگاه های کمکی را امتحان کنید

دستگاه های خاصی مانند آتل و بریس می توانند مفاصل شما را در حالت استراحت نگه دارند که ممکن است به کاهش التهاب کمک کند. عصا می توانند به شما در حفظ تحرک حتی در هنگام شراره نیز کمک کنند، همچنین می توانید وسایل خانگی مانند میله های چنگکی و نرده ها را در سرویس های بهداشتی و راه پله ها نصب کنید.
داروهای خانگی را خریداری کنید
بسته های یخ
عصا
میله را بگیرید
نرده های دستی
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

 

رژیم غذایی آرتریت روماتوئید:

پزشک یا متخصص تغذیه ممکن است یک رژیم ضد التهابی را برای کمک به کاهش علائم به شما توصیه کند این نوع رژیم غذایی شامل غذاهایی است که دارای مقدار زیادی اسید چرب امگا ۳ هستند. غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ عبارتند از:
ماهی های چرب مانند آزاد، تن، شاه ماهی و خال مخالی
دانه های چیا
دانه های کتان
گردو
آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین های A ، C و E و سلنیوم نیز ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان عبارتند از:
توت ها مانند زغال اخته، کرن بری و توت فرنگی
شکلات تلخ
اسفناج
لوبیا قرمز
گردوی آمریکایی
کنگر فرنگی
خوردن مقدار زیادی فیبر نیز مهم است بر اساس اظهارات برخی محققان فیبر ممکن است به کاهش پاسخ های التهابی کمک کند که ممکن است باعث کاهش سطح پروتئین واکنش پذیر C شود. غذاهای سبوس دار، سبزی ها و میوه های تازه را انتخاب کنید توت فرنگی به ویژه گزینه مفیدی است. غذاهای حاوی فلاونوئیدها نیز می توانند به مقابله با التهاب در بدن کمک کنند. آنها عبارتند از:
محصولات سویا مانند توفو و میسو
توت
چای سبز
کلم بروکلی
انگور
آنچه نمی خورید به همان اندازه که می خورید مهم است. اطمینان حاصل کنید از مصرف غذاهای محرک خودداری کنید که شامل کربوهیدرات های فرآوری شده و چربی های اشباع یا ترانس هستند. اجتناب از غذاهای محرک و انتخاب غذاهای مناسب در تلاش برای پیروی از یک رژیم ضد التهابی ممکن است به شما در مدیریت آرتریت روماتوئید کمک کند.

انواع آرتریت روماتوئید:

چندین نوع مختلف آرتریت روماتوئید وجود دارد. دانستن اینکه شما کدام نوع را دارید ممکن است به ارائه دهنده خدمات بهداشتی به شما کمک و بهترین نوع درمان را برای شما فراهم کند. انواع آرتریت روماتوئید شامل:

آرتریت روماتوئید مثبت

اگر آرتریت روماتوئید مثبت داشته باشید نتیجه آزمایش خون فاکتور روماتوئید مثبت است این بدان معنی است که شما آنتی بادی هایی دارید که باعث می شوند سیستم ایمنی بدن شما به مفاصل حمله کند.
آرتریت روماتوئید منفی

 اگر شما یک نتیجه آزمایش خون RF منفی و یک نتیجه منفی ضد CCP دارید، اما همچنان دارای علائم آرتریت روماتوئید هستید ممکن است آرتریت روماتوئید منفی داشته باشید. در نهایت ممکن است آنتی بادی ایجاد کنید و تشخیص خود را به آرتریت روماتوئید مثبت تغییر دهید.
آرتریت ایدیوپاتیک جوانان. آرتریت ایدیوپاتیک به نوجوانان ۱۷ ساله و کمتر از آن اشاره دارد علائم آن مشابه انواع دیگر آرتریت روماتوئید است، اما احتمال می رود شامل التهاب چشم و مشکلات رشد جسمی نیز باشد.
آرتریت روماتوئید مثبت
آرتریت روماتوئید مثبت متداول ترین نوع آرتریت روماتوئید است. این نوع بیماری ممکن است در خانواده ها دیده شود و علائم شدیدتری نسبت به آرتریت روماتوئید منفی دارد. علائم آرتریت روماتوئید مثبت می تواند شامل موارد زیر باشد:
سفتی مفاصل صبح به مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر
تورم و درد در مفاصل متعدد
تورم و درد در مفاصل متقارن
گره های روماتوئید
تب
خستگی
کاهش وزن
آرتریت روماتوئید همیشه به مفاصل محدود نمی شود بلکه برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید مثبت می توانند التهاب چشم، غدد بزاقی، اعصاب، کلیه ها، ریه ها، قلب، پوست و رگ های خونی را نیز تجربه کنند.

علت دقیق آرتریت روماتوئید مشخص نیست. با این حال، به نظر می رسد عوامل خاصی در افزایش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید یا تحریک آن نقش دارند. عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:
زن بودن
داشتن سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید

عواملی که ممکن است باعث شروع آرتریت روماتوئید شوند عبارتند از:

قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از باکتری ها مانند آنهایی که با بیماری پریودنتال همراه هستند
داشتن سابقه عفونت های ویروسی مانند ویروس ویروس اپشتین بار که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود
ضربه یا آسیب مانند شکستگی استخوان یا شکستگی، دررفتگی مفصل و آسیب رباط ها
سیگار کشیدن
داشتن چاقی
ممکن است علت آن مشخص نباشد، اما خطرات و عوامل مختلفی وجود دارد.

آرتریت روماتوئید در دست ها:

آرتریت در دست ها ممکن است با یک احساس سوزش سطح پایین شروع شود که در پایان روز آن را احساس می کنید. در نهایت ممکن است دردی را تجربه کنید که لزوما ناشی از استفاده از دست نیست اگر این درد را درمان نکنید ممکن است شدید شود، همچنین ممکن است موارد زیر را احساس کنید:
تورم
قرمزی
گرما
سفتی و سختی
اگر غضروف مفاصل شما فرسوده شود ممکن است متوجه برخی ناهنجاری ها در دستان خود شوید. اگر غضروف کاملا خراب شود ممکن است احساس سنگ زنی در مفاصل دستان، انگشتان و مفاصل بزرگ داشته باشید. با پیشرفت بیماری کیسه های پر از مایع یا کیست های مفصلی به طور معمول در مچ دست، زانو، آرنج، مچ پا و اطراف مفاصل کوچک دست ایجاد می شوند. این کیست ها بدون عارضه نیستند و در برخی موارد پارگی تاندون رخ می دهد، همچنین ممکن است در مفاصل آسیب دیده رشد ناخن به نام خار استخوان ایجاد شود. با گذشت زمان خار استخوان می تواند استفاده از دست را برای شما دشوار کند.
اگر آرتریت روماتوئید در دستان شما باشد پزشک با شما در مورد تمریناتی که می تواند به شما در حفظ حرکت و عملکرد کمک کند کار خواهد کرد. ورزش همراه با سایر روش های درمانی می تواند به کاهش التهاب و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند.

تصاویر آرتریت روماتوئید

به خصوص با پیشرفت بیماری به خصوص اگر در حال حاضر برنامه درمانی ندارید آرتریت روماتوئید ممکن است در دست و پاهای شما بیشتر دیده شود. ورم انگشتان، مچ، زانو، مچ پا و انگشتان پا شایع است. به علاوه، آسیب به رباط ها و تورم پا می تواند در راه رفتن فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید را دچار مشکل کند.
اگر تحت درمان آرتریت روماتوئید قرار نگیرید ممکن است دچار ناهنجاری های شدیدی در دست و پایتان شوید و تغییر شکل دست ها و انگشتان ممکن است ظاهری منحنی و پنجه مانند ایجاد کند. انگشتان پا نیز می توانند ظاهری مانند پنجه به خود بگیرند گاهی اوقات به سمت بالا خم می شوند، همچنین ممکن است در پاهای خود زخم و پینه مشاهده کنید. توده هایی به نام گره های روماتوئید می توانند در هر نقطه از بدن که مفاصل ملتهب هستند، ظاهر شوند. اندازه اینها می تواند از خیلی کوچک تا اندازه یک گردو یا بزرگ تر باشد و به صورت دسته ای وجود دارد.

 

مانند آرتریت روماتوئید افراد مبتلا به آرتروز می توانند مفاصل دردناک و سفتی را تجربه کنند که حرکت به اطراف را دشوار می کند. افراد مبتلا به آرتروز ممکن است پس از فعالیت طولانی دچار تورم مفصل شوند، اما این بیماری هیچ واکنش التهابی قابل توجهی ایجاد نمی کند که به طور معمول منجر به قرمزی مفاصل آسیب دیده شود.
برخلاف آرتریت روماتوئید، آرتروز یک بیماری خود ایمنی نیست و مربوط به ساییدگی و پارگی مفاصل با افزایش سن است که ممکن است در اثر ضربه هم ایجاد شده باشد.
آرتروز اغلب در بزرگسالان مسن دیده می شود. با این حال، گاهی اوقات در بزرگسالان جوان که بیش از حد از مفصل خاصی مانند تنیس بازان و سایر ورزشکاران نیز دیده می شود. آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است و آسیب مفصلی ناشی از آرتریت روماتوئید در اثر سایش و پارگی طبیعی نیست علت آن حمله بدن به خود است.

آیا آرتریت روماتوئید ارثی است؟

آرتریت روماتوئید یک بیماری ارثی محسوب نمی شود، اما به نظر می رسد در خانواده ها وجود دارد که ممکن است به دلایل محیطی، ژنتیکی یا ترکیبی از هر دو باشد.
اگر اعضای خانواده ای دارید که به آرتریت روماتوئید مبتلا است با پزشک صحبت کنید به ویژه اگر علائمی از درد مفصل، تورم و سفتی مداوم دارید که ارتباطی با استفاده بیش از حد یا ضربه ندارد. داشتن سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد و تشخیص به موقع می تواند تفاوت زیادی در موثر بودن درمان ایجاد کند.

با پزشک صحبت کنید

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که در حال حاضر درمانی ندارد و بیشتر افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید علائم دائمی ندارند. در عوض آنها دچار شعله ور شدن و به دنبال آن دوره های نسبتا عاری از علائم به نام بهبودی می شوند. روند بیماری در افراد مختلف متفاوت و علائم از خفیف تا شدید متغیر است.
اگرچه علائم ممکن است برای مدت طولانی متوقف شوند، اما مشکلات مفصلی ناشی از آرتریت روماتوئید به طور معمول با گذشت زمان بدتر می شود به همین دلیل درمان زودرس برای کمک به تاخیر در آسیب جدی مفصل بسیار مهم است. اگر علائمی را تجربه کردید یا نگران ابتلا به آرتریت روماتوئید هستید با پزشک مشورت کنید.
مترجم: الهه زارعی
ممکن است شما دوست داشته باشید

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.