نحوه صحیح جوشکاری چگونه است؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماسها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
دستگاه جوشی که مشاهده می کنید حاوی دو سوکت است یک قطب منفی و یک قطب مثبت.
شما علاوه بر این دستگاه باید دوتا کابل هم داشته باشید یک کابلی که به سرآن انبر و دیگری که سر آن گیره است.
در سوکت قطب مثبت کابلی که انبر به آن وصل است را وصل می کنیم.
و در سمت منفی آن کابلی که یک سر آن گیره است. به این کابل میگن کابل اتصال
تا به این جای کار یاد گرفتیم که چگونه کابل انبر و کابل اتصال را به دستگاه جوشکاریمون متصل کنیم.
یک نکته مهم: اگر جای کابل انبر و کابل اتصال را برعکس به دستگاه متصل کنیم چه اتفاقی میافتد؟ جای نگرانی نیست اگر جای کابل ها رو هم عوض کنیم هیچ اتفاقی نمیافتد، و باز هم میشود جوشکاری کرد. (البته بهتره که هر کدوم از کابلها رو به درستی سر جای خودش متصل کنیم و در آینده در مورد جابجایی کابل ها هم توضیح خواهیم داد).
بعد از متصل کردن کابلها نوبت به روشن کردن دستگاه میرسه. بعضی از دستگاههای جوشکاری کلیدی جلوی دستگاه برای روشن کردن دارند و بعضی دیگر پشت دستگاه که نمونه آن را در تصویر مشاهده میکنید.خب، دوستان عزیز و با استفاده از این کلید و یا دکمه دستگاه رو روشن میکنیم. خب اگر دستگاهمون سالم باشه و مشکلی نداشته باشه این دستگاه آماده جوشکاری هست.
کابل اتصال( همون کابلی یه یک سر آن گیره داره) رو به قطعه متصل میکنیم. خب اگر شما دستگاهتون قدیمی باشه ممکنه که کابلتون گیره نداشته باشه. بعضی از دستگاهها انقدر ازشون کار کشیدن که درب و داغون شدن و بعضی از قطعاتشون خراب شده و از بین رفته.
اگر کابلتون گیره نداشت هیچ مشکلی نداره میتونید نوک سیم رو به قطعه متصل کنید تا اتصال برقرار بشه. نکته مهم اینه که و قتی کابل گیره داشته باشه باعث میشه تا خیلی محکم و سفت کابل اتصالمون به قطعه وصل بشه و لرزش نداشته باشه. اگر کابل اتصال محکم متصل نشه باعث میشه کابل اتصالمون خیلی زود داغ بشه. پس اگر کابل اتصالمون گیره نداشت سعی کنید نوک سیم رو به قعطه کار وصل کنید و روی آهن یه چیزی بارید تا تکون نخوره و به خوبی اتصال رو برقرار کنه.
خب، حالا کابل انبر رو بر میداریم و یک الکترود لای انبر قرار میدیم. فقط دقت داشته باشید که الکترودمون و یا همون سیم جوش که برای این کار انتخاب کردهایم قطر ۳ میلی متر و یا ۲.۵ باشه. خب چرا؟ برای این که الکترود های با ضخامت بالاتر بیشتر مواقع در کارهای صنعتی استفاده میشه و ما فقط قصد داریم چهار تا خال جوش و یا یه جوشکاری کوچیک در خانه و یا محل کار خود انجام بدیم. و در کل همین الکترود هایی که گفتم برای کار ما کافیه.
قبل از شروع جوشکاری نکتهی خیل مهم دیگر اینه که ماسک مناسب داشته باشیم. حالا ماسک به چی میگن؟ این تصویر پایین که می بینید ساده ترین ماسکیه که میشه تو بازار پیدا کرد و برای این کار مناسبترین گزینه است.
حالا شروع میکنیم به جوشکاری. تو یه دست انبر و در دست دیگه ماسک رو میگیریم. آمپر دستگاه رو بین پنجاه تا هفتاد قرار میدیم
انبر رو به قطعه کارمون نزدیک میکنیم. این جا دیگه مهم ترین بخش کارمون به حساب میاد. با اتصال الکترود به قطعه کارمون جوشکاری شروع میشه. البته به این راحتی نیست و چند تا نکته رو بایستی رعایت کنید.
اول این که فاصله مناسب نوک الکترود با قعطه کارمون اگر خیلی زیاد باشه الکترودمون ذوب میشه و پاشیده میشه به اطراف و ممکنه قطعه کارمون رو هم سوراخ بکنه.
دوم این که اگر خیلی نزدیک به قطعه کارمون باشه و رو قطعه کارمون فشار بیاریم الکترود به قطعه میچسبه. که باید خیلی سریع از قطعه جداش کنیم تا دستگاهمون فشار نیاد که ممکنه بسوزه.
پس فاصله مناسب دو الی سه میلی متر هست. یعنی وقتی اتصال برقرار شد و قوسمون روشن شد. مناسبترین فاصله میتونه دو تا سه میلی متر از نوک الکترود تا قطعه مون باشه.
نکته خیلی خیلی خیلی مهم : هنگام جوشکاری و برقراری قوس بین الکترود و قطعه مون مستقیم به نور حاصل شده نگاه نکنید. فقط و فقط به نور حاصل از جوشکاری از داخل ماسک نگا کنید. ولو در حد یکی دو ثانیه.
اگر جدی نگرفتید و یه لحظه نور هنگام اتصال الکترود به چشمتون خورد و چشمتون سیاهی رفت و به حالت عادی بازگشت عواقب کار رو بعدا خواهید دید. اگر اولین بارتونه جوشکاری میکنید و چنین صحنه ای براتون پیش اومد و نصفه شب از خواب بیدار شدید و احساس کردید تو چشمتون چیزی مثل شن ریختن و نتونستید چشمتون رو باز کنید و از درد چشم اشکتون در اومد. نگران نباشید باید تحمل کنید. تا صبح درست میشه. اگر خیلی باشدت چشمتون رو به اصطلاح برق زده باشه ممکنه یکی دوز هم طول بکشه تا به حالت عادی برگده.
در ادامه هم به چند تا سوال که معمولا در هنگام جوشکاری برامون پیش میاد رو سعی میکنم به طور کامل توضیح بدم.
سوال اول: چرا وقتی میخاهیم جوشکاری کنیم الکترودمون به قطعه میچسبه؟
چسبیدن الکترود به قطعه چند تا دلیل میتونه داشته یاشه. اول این که ممکنه الکترودمون نامناسبه. خب این یعنی چی؟ تو ابتدای نوشته گفتم که الکترود مناسب برا جوشکاری های خانگی قطر ۲/۵ یا ۳ میلی متر هست. اگر قطر الکترودتون بیشتر باشه ممکنه هست که بیشتر به قطعه بچسبه. البته این دلیل زیاد درست نیست فقط گوشه ای از ذهنتون داشته باشید.
دوم ممکنه که آمپرتون کم باشه. اگر قطر الکترودتون مناسب بود و بازم جسبید(البته یکی دو بار چسبیدن عادیه اگه بیشتر شد و همش چسبید یعنی یه مشکلی وجود داره) امپرتون رو کمی زیاد کنید.
در دستگاه های جدید یه ولومی وجود داره به اسم Hot start این ولوم کارش اینه که در هنگام برقراری قوس اولیه، مقداری آمپر بیشتر به شما میده تا قوس راحت تر برقرار بشه و الکترود نچسبه.
دلیل سوم: الکترود جوشکاری یه مفتولیه که روش یه روکش داره. خب کار این روکش چیه؟ کار این روکش رو نیاز نیست بدونیم چیه. خود منم از لحاظ علمی دقیق نمیدونم که این روکش چگونه عمل میکنه اما از این جا به بعد که میخام بگم خیلی مهمه که رعایتش کنیم.
این روکش روی الکترود نباید ریخته باشه، اگر الکترودمون زیر دست و پا بمونه و مقداری از روکش الکترود بریزه هر وقت تو جوشکاری به اون قسمت الکترود برسیم به احتمال زیاد الکترودمون به قطعه میچسبه. به طور مثال ممکنه یه الکترود سالم رو برداریم و نوک الکترود روکش نداشته باشه و یا یه قسمتی از روکشش ریخته باشه در اینجا الکترودمون حتما به قطعه خواهد چسبید.
خُب، چاره چیه؟ اگر این اتفاق براتون افتاد می تونید آمپر رو ببرید بالا و الکترود رو خیلی سریع چند بار روی یه قطعه آهن به درد نخور بکشید تا اون قسمت بدون روکش ذوب بشه و از بین بره تا بتونید ادامه جوشکاری رو انجام بدید.