سوغات استان خوزستان چیست؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماسها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
استان خوزستان از استانهای برتر کشور در زمینهی تولید و صادرات خرما است که نیمی از حجم صادرات این محصول را تأمین میکند. خرمای خوزستان در کنار کیفیت بالا، تنوع بینظیری هم دارد و مهمترین سوغات این استان است. در ادامه با چند نمونه از خرماهای خوزستان آشنا میشویم.
استعمران (سایر): معروفترین خرمای خوزستان است که بیش از ۷۰ درصد تولید استان را به خود اختصاص داده است. این خرما از ارقام صادراتی کشور است و از آنجایی که به دلیل نیمهخشک بودن، قابلیت نگهداری بیشتری دارد، دارای ارزش تجاری زیادی است. نارس خرمای سایر، زرد روشن است و وقتی کامل میرسد، رنگ قهوهای متمایل به قرمز پیدا میکند. اواسط شهریور تا اوایل مهر، فصل برداشت این خرما است.
خضراوی: این نوع خرما، از نظر سطح زیر کشت و حجم صادرات، بعد از سایر، دومین خرمای استان است. خضراوی، از ارقام نیمهخشک و زودرس است، بافت نرمی دارد و کاملا رسیدهی آن، قهوهای روشن است.
زاهدی: از ارقام خشک و دیررس است که برداشت آن از اواخر شهریور آغاز میشود. انبارداری و حملونقل آسان باعث شده تا زاهدی از انواع صادراتی خرما باشد.
کبکاب: از انواع تر است که طعم بسیار شیرینی دارد و کاملا رسیدهی آن، قهوهای تیره است. کبکاب خوزستان در برخی مناطق استان مانند بهبهان، از کیفیت بالاتری برخوردار است.
برهی: از انواع دیررس است که برداشت آن از اواخر شهریور آغاز میشود. برهی خرمای خوشطعمی است و اهالی در مناطقی که برهی کشت میشود، بیشتر از این نوع خرما مصرف میکنند. خارک (میوهی نارس) برهی، نیز قابل خوردن است و زمانی که اکثر انواع خارک، مزهی گسی دارند، خارک برهی طعم مطلوبی دارد.
خاصویی: خرمایی مرغوب و بسیار شیرین است که در برخی مناطق استان مانند بهبهان تولید میشود. این خرما وقتی کامل میرسد، قرمز میشود.
شکر: از ارقام زودرس و تقریبا خشک است که تولید آن در شمال خوزستان رواج دارد. این نوع خرما نسبت به سایر ارقام خرما، شیرینتر است و کاملا رسیدهی آن قهوهای است.
حلاوی: یکی از زودرسترین انواع خرما است که به داشتن بافت نرم شهرت دارد و اواخر رسیدن، چروک میخورد. این نوع خرما زمان رسیدن و برداشت، در برابر باران و رطوبت زیاد، نسبتا مقاوم است، کمتر صدمه میبیند و برای انبارداری، مطلوب است.
دیری: از انواع خشک، دیررس و صادراتی است. دیری روی نخل کاملا خشک میشود و فصل برداشت آن از آبان آغاز میشود.
پخت این شیرینی بومی که در بسیاری از مناطق استان انجام میشود، در برخی مناطق مانند خرمشهر، دزفولو شوشتر، رواج بیشتری دارد. کلیچه نوعی کلوچه است که در خمیرش ماست و زیره به کار میرود، لایهی میانی آن از خرما تهیه میشود و روی آن با زردهی تخممرغ و کنجد، تزیین میشود. در سالهای اخیر، استقبال فراوان مسافران و گردشگران به ویژه در ایام نوروز، باعث رونق و توسعهی مراکز تولید و عرضهی کلیچه در شهرهای استان شده است.
فرآوردهای غذایی است که از ارده تهیه میشود. در روش سنتی تهیهی حلواشکری، با استفاده از شربت شکر که روش تولید مخصوصی دارد، ارده را میمالند تا بافتی منسجم پیدا کند. تولید حلواشکری در شهرستان شوشتر استان خوزستان سابقهای دیرینه دارد. حلواشکری شوشتر که به حلوای سیلونی شهرت دارد، امروزه نیز با همان روش سنتی تهیه میشود. در جنوب ایران به شیرهی خرما، سیلو گفته میشود و از آنجایی که در تهیهی حلوای شوشتری، به جای شکر از شیرهی خرما استفاده میشود، به آن حلوای سیلونی میگویند.
دزفول در زمینهی کشاورزی، جزو مناطق برتر کشور است. بخش غیرکوهستانی دزفول، پرآبترین منطقهی کشاورزی در استان خوزستان است. خاک حاصلخیز و آب فراوان، شرایط مناسبی را برای کشت انواع مرکبات، صیفیجات و گل فراهم کرده است. علاوه بر تنوع بینظیر محصولات کشاورزی در دزفول (بیش از ۶۰ نوع محصول) این منطقه در زمینهی تولید و صادرات گلهای رز و مریم، رتبهی اول کشور را دارد. بیش از ۱۲ نوع مرکبات در دزفول تولید میشوند که مشهورترین آنها پرتقال بومی یا محلی است. این نوع پرتقال، سالمترین و مرغوبترین پرتقال کشور است و به دلیل طعم شیرین و بوی خوش، طرفداران زیادی در سراسر کشور دارد. پرتقال بومی دزفول، پرتقالی آبدار با اندازهی متوسط است که هستههای زیادی دارد. برداشت پرتقال بومی دزفول، از آذر شروع میشود و تا اواسط اسفند ادامه دارد. همزمان با فصل برداشت، در تمامی بازارهای محلی استان، پرتقال دزفولی عرضه میشود.