حصول جنابت در بانوان به دو طریق است: الف) دخول، ب ) خروج منى. در خواب یا بیداری. البته هر مایعى که از زنان خارج شود، منى نیست. تنها ترشحاتى که در اوج لذت جنسى خارج مىگردد، حکم منى را دارد. گاهى پس از برانگیختگی جنسی مایع سفید رنگى خارج مى شود، که آن مایع گر چه از روى شهوت و احساس لذت خارج شده، ولى مادامى که علائم منى را نداشته باشد پاک است و هیچ یک از احکام منى بر آن مترتب نمىشود. علائم منى عبارتند از: ۱- مایعى که خارج مىشود از روى شهوت و همراه با ارضاء کامل باشد. ۲- با فشار و جستن باشد(در زنان لازم نیست با جستن بیرون آید). ۳- بدن پس از آن کمى سست مىشود. بنابراین ترشحاتى که با اندکى شهوت و خوشایندى خارج مىشود پاک است و غسل ندارد ولى مایعى که همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج مىشود حکم منى را دارد و موجب جنابت است. در این جا ذکر یک قاعده کلى نیز مفید است و آن اینکه تا زمانى که یقین به خروج منى و یا رسیدن به آن حالت نهایى نباشد حکم جنابت جارى نمىگردد. V} (توضیح المسائل مراجع، نظر امام خمینی، م ۷۳ و ۳۴۵ و ۳۴۶).{V