تاریخ ما
گزیده‌ای از تاریخ و تمدن جهان باستان
رادیو جوان - همه اهنگ های ایرانی مجاز و غیرمجاز لس آنجلسیتلگرام بدون فیلتر - تله پلاس 24

سلام اگر مایع منی یک فرد سالم وارد مقعد شود ما را از اهدای خون باز میدارد ؟

تـمـاس مسـتقیم مـایـــعات و ترشحات آلوده بدن مانند: مـنـی، تـرشحـات مــهبلی، شیر پستانها. یعنی ترشحات آلوده به ویروس HIV می بایست مستقیما از طریق رگها، خراشها، زخمها و پارگیهای روی پوست و یا پوششهای مخاطی بدن همچون: چشمها، دهان، بینی، مهبل، مقعد و ذکر (آلت تناسلی مردان) وارد جریان خون فرد دیگر گردد. ۱- آمیزش جنسی حفاظت نشده: اعم از آمیزش جنسی مهبلی، مقعدی و دهانی با فرد آلوده. ۲-استفاده مشترک از سوزن سرنگهای آلوده و دیگر ابزارهای تزریق مواد مخدر. ۳- انتقال از مادر آلوده به نوزاد در پیش از تولد، هنگام زایمان و یا شیر دهی. ۴-دریافت خون و فرآورده های خونی آلوده (به ویژه در بیماران تالاسمی و هموفیلی) نکات بسیار مهم: * خطر انتقال ویروس HIV حین آمیزش مقعدی میتواند بیشتر از آمیزش مهبلی باشد. به این سبب که دیواره های مقعد بسیار نازک و پر از عروق خونی بوده و حین رابطه جنسی به آسانی دچار پارگی عروق و خونریزی میگردد. * با آنکه خطر سرایت ویروس HIV حین تحریک جنسی از راه دهان از آمیزش مهبلی و مقعدی کمتر است اما از آنجایی که سرتاسر دهان از غشاء مخاطی پوشیده گردیده لذا هنگام تماس با مایع پیش منی، منی و ترشحات مهبلی میتواند سبب انتقال ویروس گردد. هر گونه بریدگی ناشی از مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، زخمهای دهانی مانند تبخال و بیماریهای لثه ای این خطر را دو چندان میکند. * در افرادی که مبتلا به بیماریهای آمیزشی دیگر (مانند سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس و تبخالهای ناحیه تناسلی) نیز میباشند خطر انتقال ویروس HIV دو چندان میگردد. * اغلب اوقات در فرد آلوده به ویروس HIV هیچگونه نشانه و علامت ظاهری دال بر آلوده بودن وی وجود ندارد. * احتمال انتقال آلودگی در هر بار آمیزش ار طریق آمیزش مهبلی از مرد به زن ۲ برابر احتمال انتقال از زن به مرد میباشد. * ویروس HIV قادر است تا چندین روز در مقادیر اندک باقی مانده خون درون سوزن سرنگ زنده بماند. اما ویروس HIV از چه راههایی منتقل نمیگردد: ۱- بوسیدن و روبوسی: با وجودی که در بزاق افراد آلوده مقادیر اندکی ویروس HIV موجود میباشد اما تاکنون موردی مبنی بر آلوده شدن فردی از این طریق گزارش نگردیده است. اما در صورتی که فرد آلوده دچار ضایعات و زخمهای دهانی مانند تبخال باشد و یا لثه های ناسالمی داشته باشد (دارای خونریزی) بوسیدن عمیق ممکن است خطر آفرین باشد. ۲- غلظت بالای ویروس HIV در محیط آزمایشگاهی و تحت شرایط خاص (رطوبت و دمای مناسب و ثابت) قادر است تا ۱۵ روز خارج از بدن انسان زنده مانده و قدرت آلوده کنندگی خود را حفظ کند. اما در شرایط عادی و محیط خارج از آزمایشگاه ویروس HIV بسیار آسیب پذیر بوده و توسط آب داغ، صابون، الکل و کلر از بین میرود.
۳- ویروس HIV از طریق نیش پشه و یا سایر حشرات قابل سرایت نیست. از آنجایی که این ویروس در بدن پشه قادر به حیات نیست. سایر حشرات مانند: کنه، شپش، ساس، مگس و زنبور نیز قادر به انتقال این ویروس نیستند. ۴- شنا در استخر های عمومی و یا استفاده از جکوزی: خود آب داغ و همچنین مواد ضدعفونی کننده داخل آب استخرها (کلر) فورا ویروس HIV را نابود میکنند. ۵- تماس با حیوانات خانگی. ویروس HIV تنها بوسیله انسانها قابل سرایت میباشد. بنابراین حیوانات اهلی و خانگی تهدید بشمار نمی آیند. ۶- در تماسهای روزمره مانند: در آغوش گرفتن، دست دادن، تماسهای سطحی مانند لمس بدن فرد و یا لمس اشیاء متعلق به فرد آلوده، تماسهای فیزیکی مانند کشتی گرفتن سبب انتقال این ویروس نمیگردد. ۷- به اشتراک گذاردن البسه، غذا و ظروف غذا (لیوان، بشقاب، قاشق و چنگال، کارد) و استفاده از توالت عمومی موجب سرایت ویروس HIV نمیگردد. ۸-ویروس HIV از طریق هوا، ب و غذا منتقل نمی گردد. ۹- تتو (خالکوبی) کردن، الکترولیز کردن، تراشیدن مو و سوراخ کردن گوش نیز در صورتی که سوزن و دیگر ابزارهای مربوط به آنها پیش از استفاده کاملا استریل شده باشند (البته سوزن نو) جای نگرانی نیست. در آرایشگاهها حتما از نو بودن و غیر مستعمل بودن تیغ خود تراش اطمینان حاصل کنید.
۱۰-استفاده از مسواک مشترک نیز در صورتی که در موهای آن خون باقی مانده باشد میتواند خطر آفرین باشد. بنابراین هرگز از مسواک مشترک استفاده نکنید. ۱۱-از طریق سایر ترشحات و مایعات بدن فرد آلوده مانند ادرار، بزاق دهان (آب دهان)، استفراغ، اشک، عطسه، سرفه، مدفوع و عرق تا زمانی که در آنها خون مشاهده نگردیده است خطر انتقال ویروس HIV وجود ندارد. ۱۲-در دندانپزشکی ها حتما از استریل بودن و ضد عفونی بودن کامل وسایل مورد استفاده اطمینان حاصل کنید. anahita2002_anahita2002 27-02-2007, 11:11 ایـن مـقـاله شـمـا را بـا تسـت اچ آی وی، نحـوه انجام آن، مزایای آن و اینکه چه افرادی میبایست این تست را انجام دهند آشنا خواهد کرد. تست اچ آی وی چیست؟ تسـتHIV آزمایـشی اسـت کـه مــعمولا بروی نمونه خون انجام میگرد تا وجود و یا عدم وجود ویروس HIV را دربدن فرد مشخص کند. بنابراین نتیجه این تست با ابتلای فرد به بیماری ایدز تفاوت داد. ممکن است فردی HIV مثبت باشد اما کماکان بدن وی علایم بالینی بیماری ایدز را بروز نداده باشد. فواید انجام تست اچ آی وی ۱- فرد از آلوده بودن خود به ویروس HIV آگاه گشته و شیوه زندگی خود را تغییر میدهد تا با اجتناب از رفتارهای پرخطر جنسی و یا تزریق مواد مخدر با سوزن و سرنگ مشترک از گسترش عفونت به دیگران جلوگیری کند. همچنین فرد دیگر نمی تواند خون، فراورده های خونی و یا اعضاء بدن خود را اهدا کند. ۲- تشخیص زودهنگام این بیماری درمان دارویی زود هنگام را در پی خواهد داشت که سرعت پیشرفت بیماری را کاهش داده و طول عمر بیمار را افزایش میدهد. ۳-فرد پس از اینکه از آلوده بودن خود مطلع گشت با آگاه ساختن شرکای جنسی فعلی و پیشین خود و کسانی که با آنها از سوزن و سرنگ مشترک حین تزریق مواد مخدر استفاده میکرده ، احتمال آلوده بودن این افراد را به آنان هشدار داده و همچنین از گسترش بیشتر بیماری جلوگیری بعمل می آورد. ۴-زنان باردار در صورت مثبت بودن تستشان میتوانند با دریافت داروهای ویژه ای درصد بدنیا آمدن نوزاد آلوده به ویروس HIV را کاهش دهند.
۵-کاهش نگرانی و اضطراب از آلوده بودن فرد پس از منفی بودن آزمایش. چه کسانی میبایست تست اچ آی وی را انجام دهند؟ ۱-افرادی که شریک جنسی متعدد دارند و یا رابطه جنسی حفاظت نشده (با افراد غریبه، شریک جنسی ای که خود شریک جنسی متعدد دارد و یا نسبت به وی اعتماد و شناخت کافی ندارید) داشته اند. ۲-افرادی که مبتلا به بیماریهای آمیزشی هستند. ۳-افرادی که معتاد تزریقی بوده و از سوزن و سرنگ مشترک استفاده کرده و میکنند. ۴- افرادی که در محیط کار خود با خون و یا مایعات بدن سرو کار دارند: پزشکان، دندانپزشکان، پرستاران، تکنسینهای آزمایشگاه، تکنسینهای پروتز دندان. ۵- افراد مبتلا به هموفیلی و سل. ۶-افرادی که با سوزنهای آلوده اقدام به خالکوبی و یا سوراخ کردن گوش کرده اند. ۷-نوزادانی که مادرانشان مبتلا به HIV هستند. ۸- افرادی که پیش از سال ۱۹۸۵ میلادی خون و یا فرآورده های خونی دریافت کرده اند. امروزه احتمال آلودگی از طریق انتقال خون بسبب آزمایش خونهای اهدایی بسیار اندک گشته است. ۹- تمام زنان باردار. ضروری ست زوجین پیش از اقدام به بچه دار شدن نیز تست HIV را انجام دهند. ۱۰-همجنس بازان و زنان روسپی. ۱۱-افرادی که مورد تجاوز و سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند. شیوه های انجام تست ۱-با شناسایی آنتی بادی ویژه ویروس:ELISA و WBT 2- با شناسایی آنتی ژن ویروس: آنتی ژن P24 و RNA-PCR وDNA-PCR 3- تست بزاق دهان: مانند مورد نخست و مراحل آن مانند نمونه گیری خون است اما گرانقیمت تر میباشد.
۴- کیتهای تست فوری: اینگونه کیتها به هیچ وجه قابل اطمینان نمیباشند. پس از ورود ویروس HIV به بدن، سیستم ایمنی بدن ویروس را شناسایی کرده و آنتی بادی (پادتن) ویژه آن را تولید میکند. پادتن (آنتی بادی): واکنش بدن به عفونت میباشد و به منظور مبارزه و نابود کردن عامل بیماری تولید میگردد. دوره پنجره (WINDOW PERIOD) چیست؟ فاصله میان آلوده شدن فرد (ورود ویروس به بدن) تا آشکار شدن آنتی بادیها در خون و سایر مایعات بدن را دوره پنجره میگویند. این دوره معمولا ۶-۴ هفته بطول می انجامد اما پس از گذشت ۳ ماه در خون ۹۹ درصد افراد آلوده و در عده معدودی نیز تا ۶ ماه بعد آنتی بادیها قابل شناسایی هستند. به یاد داشته باشید فرد در این دوره نیز ناقل بیماری بوده و پتانسیل آلوده سازی دیگران را داراست. نکته:بنابراین ۳ هفته پس از رابطه جنسی پر خطر و دیگر موارد مشکوک فورا تست HIV را انجام دهید اما در صورت منفی بودن تست، حتما ۳ ماه بعد مجددا این تست را انجام دهید و برای اطمینان ۱۰۰ درصد ۶ ماه بعد از رابطه پر خطر تست را مجددا انجام دهید. تست آنتی بادی HIV دو مرحله دارد: ۱- تست غربالگری: این تست ELISA نام دارد. که با آزمایش نمونه خون آنتی بادیهای تولید شده سیستم ایمنی بدن برای مقابله با ویروس HIV شناسایی میگردند. هرگاه نتیجه این تست دو بار مثبت اعلام گردد مرحله بعدی تست انجام میپذیرد. ۲- تست تاییدی: این تست WESTERN BLOT نام دارد. این تست وجود IgG برعلیه چند نوع پروتئین ویروسی را بررسی میکند. نکته:پس از اینکه ۲ بار تست ELISA و متعاقب آن یک بار تست وسترن بلات مثبت باشد فرد بطور قطع آلوده به ویروس اچ آی وی میباشد. تست آنتی ژنهای ویروس
۱- تست آنتی ژن P24:پروتئین ویژه ویروس HIV میباشد. این تست یک تا ۴ هفته بعد از ورود ویروس به بدن مثبت میگردد. هنگامی که آنتی بادیها توسط بدن تولید گردند این آنتی ژن حذف شده و دیگر قابل شناسایی نیست. این تست برای تشخیص زود هنگام ویروس اچ آی وی صورت میگیرد. ۲- تست میزان ویروس: این تست PCR نام دارد. در این تست میزان HIV در خون مستقیما سنجیده میگردد. در واقع ژن ویروس (DNA-RNA) را در خون شناسایی میکند. این تست میزان فعال بودن ویروس HIV را در بدن مشخص میسازد. این تست بسیار هزینه بر بوده برای کسانی توصیه میشود که از ابتلای خود به این ویروس مطمئن شده باشند تا با سنجش میزان فعال بودن ویروس دارو درمانی متناسب با آن برای بیمار تجویز گردد. نکته:در بدن نوزادان تا ۱۸ ماهگی آنتی بادی مادر وجود خواهد داشت.ب نابراین برای تشخیص آلودگی نوزاد میبایست از روش DNA-PCR استفاده شود. نکته:افرادی که از کورتیکو استروئیدها استفاده میکنند ممکن است نتیجه تست آنان به غلط مثبت و یا منفی تشخیص داده شود. * تنها راه تشخیص آلوده بودن فرد انجام تست اچ آی وی در آزمایشگاههای معتبر میباشد و نه علایم بالینی و ظاهری.
ممکن است شما دوست داشته باشید

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.