به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، محسن رضایی در سال ۱۳۷۸ خود را نامزد نمایندگی مجلس شورای اسلامی در تهران کرد و در فهرست «ائتلاف خط امام و رهبری» (معروف به جناح راست) و جامعه روحانیت مبارز قرار داشت، اما موفق به کسب آرای لازم نشد.

او همچنین در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ نیز با شعار انتخاباتی «دولت عشق» حضور یافت، اما دو روز پیش از برگزاری انتخابات کناره‌گیری خود را اعلام کرد. در بیانیه‌ای که او در آن زمان منتشر کرد، دلیل کناره‌گیری خود را «جلوگیری از پراکندگی آرای مردم» در اثر کثرت نامزد‌ها عنوان کرد.

رضایی یکی از نامزد‌های دوره دهم در سال ۱۳۸۸ ریاست جمهوری ایران نیز بود. وی در بین نامزد‌های رسمی انتخابات، آخرین فردی بود که به صحنه وارد شد. رضائی با ایده «دولت ائتلافی» و به صورت مستقل وارد انتخابات و نفر سوم از بین کاندیدا‌های چهارگانه شد.محسن رضایی همچنین در تاریخ ۱۴ اسفند ۹۱ در جمع مردم شهر دیواندره، به طور رسمی کاندیداتوری خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم اعلام کرد. رضایی در جمع مردم دیواندره اظهار داشت: پیشنهاد شده بود در تهران کاندیداتوری خود را اعلام، تا از امکانات وسیع رسانه‌ای استفاده کنم، اما با اعلام کاندیداتوری در این شهر، بر رویکردم نسبت به پیشرفت و توسعه همه‌جانبه کشور و حل مشکلات مردم تأکید می‌کنم. در این انتخابات رضایی با شعار سلام بر زندگی وارد عرصه رقابت‌های انتخاباتی شد و ایده هایی، چون دولت فراگیر و جامعه امید و نیز فدرالیسم اقتصادی را برای رهایی ایران از بحران‌های اقتصادی مطرح کرد که مورد اقبال اکثریت مردم قرار نگرفت.

بنظر شما جناب محسن رضایی در انتخابات رئیس جمهوری ۱۴۰۰ شرکت کنند می توانند رای مردمی را بدست بیاورند ؟