آنتی هیستامین ها بیشتر در افرادی که واکنش آلرژیک به گرده گل و سایر مواد حساسیت زا دارند استفاده می شود. آنها همچنین برای درمان انواع بیماری های دیگر مانند مشکلات معده ، سرماخوردگی ، اضطراب و موارد دیگر استفاده می شوند.
آلرژی چیست؟
بدن شما را از بسیاری از تهدیدات محافظت می کند. دنده های شما از قلب و ریه ها در برابر آسیب محافظت می کنند. پوست بدن شما را در برابر عناصر خارجی مانند آفتاب ، باد و باکتری محافظت می کند که می توانند باعث بیماری و عفونت شوند. مژه های شما از چشمان شما در برابر باقی مانده محافظت می کند. و سیستم محافظت داخلی بدن شما – سیستم ایمنی بدن شما – با موادی که وارد بدن شما می شوند “خارجی” می جنگد.
آلرژی زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد به ماده “خارجی” واکنش نشان دهد. در مورد آلرژی ، موادی که معمولاً بی ضرر هستند و برخی افراد را آزار نمی دهند ، مانند گرد و غبار یا شوره حیوانات ، شما را آزار می دهند! بدن شما این مواد را “خارجی” می داند ، که باعث واکنش بیش از حد سیستم دفاعی بدن شما می شود که شامل ترشح هیستامین است. موادی که باعث واکنش بیش از حد می شوند آلرژن نامیده می شوند. علائم ناشی از آن را واکنش آلرژیک می نامند.
آلرژی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در جهان است. حدود 40 تا 50 میلیون نفر در ایالات متحده آنها را دارند.
هیستامین چیست؟
هیستامین ماده شیمیایی مهمی است که در تعدادی از فرایندهای مختلف بدن نقش دارد. این ماده ترشح اسید معده را تحریک می کند ، در التهاب نقش دارد ، رگ های خونی را گشاد می کند ، بر انقباضات عضلانی روده و ریه ها تأثیر می گذارد و بر ضربان قلب شما تأثیر می گذارد. همچنین به انتقال پیام بین سلول های عصبی کمک می کند و به مایعات کمک می کند تا از طریق دیواره رگ های خونی حرکت کنند. همچنین اگر بدن شما با تهدید ماده آلرژی زا روبرو شود ، هیستامین ترشح می شود. هیستامین باعث تورم و گشاد شدن عروق می شود که منجر به بروز علائم آلرژی می شود.
برخی از مواد یا آلرژن ها که باعث آلرژی می شوند کدامند؟
هشت چیز اصلی که می تواند باعث واکنش آلرژیک در برخی از افراد شود عبارتند از:
غذا
گرد و خاک
گرده گل
شوره حیوان خانگی ، بزاق یا ادرار
قالب
نیش حشرات و نیش زدن.
لاتکس
برخی از داروها
هیستامین ها چه علائم آلرژیک ایجاد می کنند؟
هیستامین بیش از حد ، ناشی از حساسیت بیش از حد بدن و واکنش بیش از حد به یک ماده حساسیت زا ، علائم مختلفی را ایجاد می کند. علائم شامل:
احتقان ، سرفه
خس خس سینه ، تنگی نفس
خستگی (خستگی)
خارش پوست ، کهیر و سایر بثورات پوستی
چشم های خارش دار ، قرمز و سیراب
بینی در حال دویدن یا مسدود شدن یا عطسه کردن
بیخوابی
تهوع و استفراغ
آنتی هیستامین ها چیست؟
آنتی هیستامین نوعی داروی تجویز شده یا بدون نسخه است که برخی از فعالیت های هیستامین را مسدود می کند. “ضد” به معنی ضد است ، بنابراین آنتی هیستامین ها داروهایی هستند که علیه هیستامین عمل می کنند یا آن را مسدود می کنند.
آنتی هیستامین ها چگونه طبقه بندی می شوند؟
آنتی هیستامین ها به دو زیرگروه اصلی تقسیم می شوند. به زیرگروه اول آنتاگونیست های گیرنده H-1 یا مسدود کننده های H-1 گفته می شود. این زیر گروه از آنتی هیستامین ها برای درمان علائم آلرژی استفاده می شود. زیرگروه دوم آنتاگونیست های گیرنده H-2 یا مسدود کننده های H-2 نامیده می شود. از آنها برای درمان بیماری های گوارشی ، از جمله ریفلاکس معده (مری ، ریفلاکس اسید) ، زخم معده ، ورم معده ، بیماری حرکت ، حالت تهوع و استفراغ استفاده می شود. ساختار نامگذاری (H-1 و H-2) به پزشکان و دانشمندان نوع سلول را محل گیرنده هیستامین می گوید که داروی آنتی هیستامین آن را مسدود می کند.
زیر گروه مسدود کننده H-1 به دو گروه تقسیم می شود – آنتی هیستامین های نسل اول و آنتی هیستامین های نسل دوم.
تفاوت آنتی هیستامین های نسل اول و دوم چیست؟
درست همانطور که از نام آن پیداست ، آنتی هیستامین های نسل اول اولین نوع مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) بودند. تأیید آنها از دهه 1930 در ایالات متحده آغاز شد و هنوز هم تجویز می شود.
آنها روی گیرنده های هیستامین در مغز و نخاع به همراه انواع دیگر گیرنده ها کار می کنند. نکته قابل توجه در مورد این نسل از آنتی هیستامین ها عبور از سد خونی مغزی است که منجر به خواب آلودگی می شود.
آنتی هیستامین های نسل دوم توسط FDA تأیید شد و برای اولین بار در دهه 1980 وارد بازار شد. آنتی هیستامین های نسل دوم از سد مغز خون به اندازه نسل اول عبور نمی کنند و بنابراین در سطح دوز استاندارد باعث خواب آلودگی نمی شوند. آنتی هیستامین های نسل دوم ایمن تر از آنتی هیستامین های نسل اول در نظر گرفته می شوند زیرا باعث خواب آلودگی نمی شوند و با داروهای کمتری تداخل می کنند.