دارو، علائم افسردگی را تسکین میدهد اما درمانی صددرصد برای آن نیست. افسردگی عمده در اثر عوامل مختلف مانند روش واکنش به استرس و تجارب و افکار منفی رخ میدهد. روان درمانی، ریشه افسردگی و نحوه پردازش افکار و احساسات در ذهن فرد را هدف قرار میدهد و به افراد کمک میکند باورها، عواطف و افکاری را که منجر به بروز افسردگی در آنها شده است بشناسند.
روان درمانی چیست؟
افراد به کمک روان درمانی مشکلاتی را که باعث برانگیخته شدن افسردگی میشود یا به تداوم آن دامن میزند، تشخیص میدهند.
تراپی و روان درمانی افراد را به تجدید نظر در منابع لذت در زندگی وا میدارد و به آنها کمک میکند به زندگی خود تسلط داشته باشند. همچنین در پیدا کردن روشهای موثر کنار آمدن با شرایط به افراد کمک میکند.
این مورد نه تنها در تسکین شرایط فعلی افسردگی موثر است، بلکه مانع از بروز مجدد آن هم میشود. تراپیست در درمان شناختی رفتاری به صورت فعال به بیمار کمک میکند تا الگوی افکار منفی را که منجر به بروز افسردگی شده است را بشناسد و به چالش بکشد. در این روش بیمار به خوبی متوجه می شود که افسردگی چیست و راه درمان افسردگی موثر چگونه است.
فرد به کمک تراپیست وضعیت و احوال خود هنگام هجوم رخدادهای بیرونی یا افکار منفی را توضیح میدهد و به کمک یکدیگر روشهای مناسب برای هر موقعیت، از مدیتیشن گرفته تا اصلاح افکار، را کشف میکنند.
افراد به کمک روان درمانی مشکلاتی را که باعث برانگیخته شدن افسردگی میشود یا به تداوم آن دامن میزند، تشخیص میدهند.
داروهای ضد افسردگی چه تاثیری برای درمان افسردگی دارد؟
باید توجه داشت برای شناخت بهترین درمان افسردگی و اضطراب و استفاده از بهترین دارو برای استرس و افسردگی باید به روانپزشک و روانشناس مراجعه کرد تا او بگوید برای درمان افسردگی و اضطراب و برای رفع افسردگی چه باید کرد.
سیگنالهای الکتریکی در مغز پیام را از یک سلول عصبی به سلول عصبی دیگر میفرستند اما توسط سیگنالهای شیمیایی در سراسر شکاف کوچک بین سلولهای عصبی بهم متصل شدهاند. داروهای ضد افسردگی روی انتقالدهندههای عصبی، مانند نوراپینفرین، سروتونین، دوپامین و غیره که به گروهی از مواد شیمیایی به نام مونوآمین تعلق دارند، تاثیر میگذارند.
داروهای ضد افسردگی مانند SSRI (بازدارندهی بازجذب سروتونین، که شناختهترین آنها پروزاک است) میزان انتقالدهندههای عصبی را کاهش یا افزایش میدهد، به جای انتقالدهنده عصبی عمل میکند یا گیرندههایی را که مواد شیمیایی عصبی به آن متصل میشوند را تنظیم میکند.
شاید این تغییرات ناشی از تاثیر مواد داروهای ضد افسردگی باشد اما اصلیترین منبع بهبود یافتن فرد نیست زیرا این تغییرات سریع اتفاق میافتد اما شش هفته یا بیشتر طول میکشد تا داروهای ضد افسردگی باعث تسکین علائم شود. محققان بر این باورند که علت این تاخیر تشکیل پیوند جدید میان سلولهای عصبی (نوروپلاستی) است که راه را برای انعطافپذیری ذهنی و رفتاری هموار میکند.
تحقیقات نشان میدهد ۴۰ تا ۶۰ درصد از بیمارانی که تحت درمان با داروهای ضد افسردگی قرار میگیرند ظرف ۶ تا ۸ هفته با بهبود علائم روبه رو میشوند. طبق استانداردهای مراقبتی به محض رسیدن به مرحله بهبودی مصرف داروهای ضد افسردگی باید ۴ تا ۹ ماه دیگر ادامه پیدا کند.