نویسنده: جواد کهلان مفرد

جناب کردوان افتخاری در صفحه فرهنگ و زبانهای باستانی ایران این سؤال را مطرح کردند که منظور از مصرع اول در بیت دوم این شعر حافظ چیست؟: “بلبل ز شاخ به گلبانگ پهلوی***میخواند دوش...

واژه اوستایی پَرِتَ (پِرِثَ) به معنی ستیزه و پرخاش برای پارس به معنی آوای سگ و نیز به معنی پرخاشگر برای کلمه پارس سکایی (پارس یا بارس ترکی) در مفهوم یوز پلنگ و ببر...

واژه چل درفارسی از ریشه چر اوستایی و چل سانسکریت به معنی شتافتن و حرکت کردن است، لذا چلپاسه (کرپاسه) در اصل چل-پسه بوده است یعنی شتابنده دُمدار.

ملک الشعرای بهار به درستی اعتقاد داشته ‌است که لفظ عیار همان «ای‌یار» فارسی و «ادییار» پهلوی است. چه کلمه اَدَ اوستایی به معنی انجام دهنده و یارَ به معنی یاری است. یعنی ادَیار...

نظر به کلمه سوغر ارمنی، شور کُردی، چرو سانسکریت، سئورَ اوستایی که به معنی برنده دسته دار دراز (سا- ئورو) هستند، معلوم میگردد جزء دوم نام شمشیر یعنی شیر در اصل صورتی از همین...

واژه ناب را می توان علی القاعده (نظیر تبدیل زفان به زبان) صورتی از کلمه ناف به معنی سرچشمه و اصل گرفت. اصل این واژه را به غلط ان-آپ یعنی بی آب فرض کرده...