ریشه فارسی کلمه عیّار

ملک الشعرای بهار به درستی اعتقاد داشته ‌است که لفظ عیار همان «ای‌یار» فارسی و «ادییار» پهلوی است. چه کلمه اَدَ اوستایی به معنی انجام دهنده و یارَ به معنی یاری است. یعنی ادَیار پهلوی یا همان اَیّار پهلوی در مجموع به معنی یاری کننده بوده است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *