معنی نامهای تجریش، لواسان، جاجرود، لتیان، فشم و لویزان
تجریش: واقع در قعر یا ته و پایین چشمه.
لواسان: یعنی مانند لوا و درفش؛ چون ناصر خسرو قبادیانی در سفر نامه خود گوید:” میان ری و آمل کوه دماوند است مانند گنبدی و آن را لواسان گویند.”
جاجرود: یعنی جا به جا رود یعنی رود دائمی.
لتیان: محل جالیز.
فشم: به نظر می رسد مخفف فش مه باشد یعنی دامنه و یال بزرگ.
لویزان: به صورت لویشان در فرهنگنامه های فارسی به معنی محل غله کوفته و هنوز از کاه جدا نشده است. در ترکیب له آویزان محل تهیه شراب انگوری است.
از آنجاییکه مطابق دایره المعارف بزرگ اسلامی در نوشته های قدیمی نام تجریش به صورت طجرشت (تجرشت) ذکر گردیده است؛ لذا اصل این نام تیگر-شت بوده است یعنی محل تند و شیب دار.
[پاسخ]
تجریش (تجرشت) مرکب است از تچر=کاخ و شت=جا (شئیتی اوستایی) یعنی آن در مجموع به معنی محل کاخ است. به قول راوندی، طغرل سلجوقی که مریض شد به کاخ تجرشت در آمد و در آنجا در گذشت و جنازه وی از آنجا به ری حمل شد.
[پاسخ]