عقاب ها پرندگانی خشن، تیز و البته وفادار
عقاب ها پرندگانی عجیب هستند آنها برای بیشتر زنده بودنشان باید خود را قوی کنند و بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کند.
عقابها از شاخه طنابداران ، رده:پرندگان، راسته:شاهین‌سانان و تیره:عقابیان می باشند ، این پرنده منحصربفرد ویژگی هایی دارد که فقط مخصوص خودش است، خصوصیات عقاب را با هم مرور می کنیم؛
• اندازه طولی عقاب ها از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر می باشد.
• این دسته از پرندگان وزنی حدود ۳ تا ۶ کیلو دارند.
• و طول بال هایش دومتر بلندی دارد.
• این پرنده سر بزرگ و پوشیده از پر نیز دارد.
• آنها منقار ۵ سانتی متری تیز و قویی دارند.
• عقاب ها مانند دیگر پرندگان دندان ندارد اما زبان قوی که دارد مانند یک استخوان عمل می کند.
• آنها زمان شکار و جنگ از منقار و چنگال تیزشان استفاده می کنند.
• عقاب ها در بلندی هایی مانند بالای درختان بلند و شکاف صخره ها و کوه های مرتفع و پرتگاه ها آشیانه می سازند.
• آنها بومی اوراسیا و آفریقا هستند.
• از ویژگی های عقاب چشمان قوی او است که دید آن ۸ برابر انسان می باشد.
• حفره ای در پشت دایره چشمان عقاب وجود دارد که وظیفه آن ردیابی نور از مرکز میدان دیدش است.
• آنها هنگام پرواز سرعتشان به ۵۰ کیلومتر در ساعت می رسد.
• این پرندگان چندین لانه دارند که از تمام آنها به صورت گردشی استفاده می کند اما هنگام تخمگذاری به لانه اولیه خود برمی گردد.
• عقاب ها گوشت خوار هستند و روزانه ۳۰۰ گرم گوشت می خورند.
• آنها شکار خود را تا ۶ کیلو در آسمان می توانند حمل کنند و اغلب از پستانداران تغذیه می کنند.
• عقاب های ماده تا چهار سال طول می کشد پرو بالشان کامل شود و به سن بلوع برسند.
• عقاب ها هنگامی که همسری برمی گزینند تا آخر عمر با او زندگی می کنند.
• وجه تمایز جنس نر و ماده آن ها فقط اندازه آنهاست که جنس نر عقاب ها کمی بزرگتر می باشند.
• آنها در هر زایمان دو تخم می گذارند اما معمولاً یکی از آنها زنده می ماند.
• که روی آنها تا ۴۵ روز باید بخوابند تا تبدیل به جوجه شوند.
• نوع عقاب طلایی در ایران در امتداد دو رشته کوه البرز و زاگرس و کویرهای مرکزی دیده شده.
• عمر زندگی عقاب دست خودش است او می تواند انتخاب کند ۳۰ تا ۴۰ سال زندگی کند و یا تا ۷۰ سالگی عمر کند.
• به این طریق که در طی ۱۵۰ روز فرایند دردناکی را برای عمر طولانی تر باید تحمّل کند.
• به این صورت که به قله کوه پرواز کرده و نوک خود را با کوبیدن به کوه کنده و چنگال ها و پرهای خود را نیز بکند و منتظر یک منقار و چنگال و پرهای جدید برای زندگی دوباره باشد.