به طورخلاصه اجتماع جایی است که به سختی می توان دارو را در آن کنترل کرد ، زیرا آنها مواد اعتیاد آور متنوعی هستند که اجتماع را در آغوش جنایت و تباهی می اندازند ؛ دارو هایی که برای بیماران تجویز می شود هیچ ، اما دارو هایی که بدون نسخه به فروش می رسند ، دارو های مجانی ، تفریحی ، موادی هستند که به عنوان غذا در نظر گرفته می شود ، همچنین مواد شیمیایی که به اضافه می کنیم  یا پس مانده های شیمیایی که برای رشد و پیشرفت غذا استفاده می شود ، تماما عواملی هستند که تاثیرات بدی بر بدن ما دارند که امکان توصیف یا عدم امکان آن وجود دارد . در مقابل ، این زمینه فکری قابل درک است که فشار عمده درمان مرسوم بر پایه دارو ها استوار است .
گرایش ما به سوی آنها یی است  که به طور کامل ایجادکننده نوعی سازش وسیع خوشبینانه با اجتماع است . ما همچنین ممکن است بسیاری از جوانان که تجربه خود درزمینه دارو ها ی اعتیاد آور را نوعی خطای قابل اغماض می پندارند مشاهده کنیم . وقتی بچه ها می بینند که والدین آنها برای یک فنجان چای ، جان خود را از دست می دهند یا قادر نیستند کاری را برون قهوه انجام دهند یا برای یک نوشیدنی یا یک سیگار دست به دیوانگی می زنند ، چه طور یا چرا باید آنها  اختلاف بین این رفتار ئو استفاده از سیخ و سنگ یا هروئین را متوجه شوند ؟ به طورساده تر بگوییم که به طور قانونی یا عبارت اخلاقی « خطا» است یا ادعای اینکه « چنین دارو هایی برای سلامتی بد هستند » کافی نیست . به کاربردن آنهایی که خوب هستند ، کارهای بد سایرین را تطهیر نمی کند ، زیرا بچه ها با همان فرضیه های والدین زائیده نشده اند .
زمینه های اجتماعی که ما در باره دارو های معین پیش بینی می کنیم ، همچنین بی ارزش هستند . سیاستمداری ممکن است معتقد باشد که هروئین ، کوکائین و کراک حلقه نابود کننده آرزوی مردم جوان است و در پی آن باشد که نقطه مقابل تهیه چنین موادی باشد . به هر حال ، منطقی است که نظرات مخالف هم در مقابل این دلایل وجود داشته باشد ، افراد جوان جامعه بیشتر به خاطر عدم وجود مکانی برای تخلیه انرژی و کسب آرزو هاست که نا امید شده به آغوش این دارو ها پناه می برند .
بنابر این زمینه گرایش ما به سوی دارو چیست ؟ عقیده و هدف منطقی درباره استفاده از دارو ها به هر قسمتی که باشد ، صرفا باید موقعی استفاده شود که اثرات آن به طور کامل برای مصرف کننده روشن باشد . ما تا اینجا سعی کردیم شانس تشخیص این ایده را فراهم آوریم و در صورت عدم تمایل از آن اجتناب کرده ، خود را با آن دارو ها از بین نبریم .