گرمایش زمین در صد سال آینده چگونه خواهد بود؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماس‌ها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
بحرانی مرگبارتر و غیرمنصفانه‌تر از کرونا
اما باوجود تلاش‌های چندین ساله محققان و حتی رسانه‌ها، جدیت این موضوع نه توسط کمپانی‌ها و دولت‌ها و نه توسط مردم درک شده است؛ با جدیت آن مخالفتی نداریم، اما درعین‌حال نگران آن نیز نیستیم.
شاید بخشی از این عدم نگرانی، غیرقابل لمس بودن این بحران برای جمعیت اکثر دنیاست. گرمایش زمین برای فردی مثل من که در تهران زندگی می‌کند و از ابزارهایی مثل کولر (هرچند پیش‌پاافتاده) برخوردار است، به مقداری غر زدن راجع به گرم بودن هوا در تابستان خلاصه می‌شود. درحالی‌که کمبود منابع آبی در سرتاسر جهان و غیرقابل زیست شدن برخی مناطق استوایی، امری کاملا جدی و قابل‌لمس برای ساکنان آن مناطق به‌حساب می‌آید.
اما در طی ۱۰۰ سال آینده، نیازی به نگرانی در رابطه با غیرقابل لمس بودن بحران گرمایش زمین برای مردم نخواهد بود! با گذشت زمان، به همان میزان که همه ما مرگبار بودن و خطرناک بودن ویروس کرونا را تجربه کرده‌ایم، تلفات و خسارات گرمایش زمین را نیز تجربه خواهیم کرد.
چرا که در آن دوره، تنها خبری از اثرات غیرمستقیم گرم شدن زمین نخواهد بود؛ جمعیت زیادی از ما (به‌خصوص ایران) به‌طور مستقیم از گرمای شدید تلف خواهیم شد.
ریسک مرگ ناشی از گرمای شدید در آینده، تنها توسط موقعیت جغرافیایی افراد و پیامدهای نابرابری اقتصادی مشخص خواهد شد.
این نتیجه‌گیری مقاله‌ای است که به‌تازگی توسط پژوهشکده اثرات اقلیمی چاپ شد. این مقاله با کمک موسسه بکر فریدمن در دانشگاه شیکاگو و تعدادی از محققان دیگر، به بررسی رابطه میان دمای هوا، درآمد افراد و نرخ مرگ‌ومیر ناشی از این موارد پرداخته و نتایج آن‌ها را توضیح می‌دهد.
افرادی که دارای ثروت کمی بوده و در مناطق فقیرتری زندگی می‌کنند، به دلیل دسترسی پایین‌تر به دستگاه‌های تهویه مانند کولر و نداشتن زیرساخت‌های مقابله با گرما بحران سختی را تجربه خواهند کرد. این دسته از افراد در کنار شهروندان مسن، با نرخ‌های بسیار بالاتری نسبت به دیگران از گرمای شدید خواهند مرد؛ حتی در مقایسه با ثروتمندانی که در مناطق گرم‌تر زندگی می‌کنند.
محققان این مقاله در ادامه توضیح می‌دهند که تلفات ناشی از گرمای آینده زمین، از بسیاری تخمین‌ها و پیش‌بینی‌ها نیز بدتر خواهد بود. به این‌گونه که در پایان این قرن (سال ۲۱۰۰) نرخ تلفاتی که تنها از گرمای شدید ناشی می‌شوند به رقم ۷۳ فوت به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر خواهد رسید. به‌عبارت‌دیگر، اگر جمعیت کره زمین در سال ۲۱۰۰ به ۹ میلیارد نفر برسد، سالانه شش میلیون و پانصد هزار نفر از گرما تلف خواهند شد.
ویروس کرونا در یکی از شدیدترین حالت‌های خود، به فوت ۷۹ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در شهر نیویورک منجر شد.
اما این بحران نیز مانند هر بحران دیگر، آسیب‌های شدیدتری برای قشرهای ضعیف‌تر جوامع به همراه خواهد داشت. تاثیر این نکته به حدی است که طبق بررسی‌های این مقاله، رشد و توسعه اقتصادی می‌تواند تا حجم ۶۰ درصد از این تلفات را کاهش دهد؛