بافت جمعیتی استان تنوع فراوانی دارد. از شرق با فرهنگ و سنن بلوچها شروع میشود و پوشش مردم بهخصوص زنان بسیار شبیه بلوچها است و در مرکز استان بیشتر از فرهنگ بومی خود و لباس آنها بیشتر فرنگی است و زنان پوشش مشهور بندری، لباسی با پارچههای رنگی شاد قرمز سبز زرد و آبی و اکثراً زریبافی شده. ودرغرب وجزایر استان فرهنگ عربی دیده میشود که مردان لباس عربی دشداشه یا همان کندوره همراه با چفیه و عقال یا به صورت عمامه عربی دیده میشود روایتها فرهنگ مردم هرمزگان حکایت از رشد، تکامل، اختلاط و تنوع بسیار دارد از جمله خطه شمال هرمزگان که در آخرین رشته کوه زاکرس (کوه فارغان قله تشگرد ۳۲۶۲ متر) هست ومردمی با گویش فارغنی تکلم میکنند
آیینها، افسانهها و اعتقاداتی که از قلهٔ کوهها تا حضور دریا و صیادان را دربر گرفتهاست، بر این چهارراه فرهنگی میتوان از همهٔ اقوام، ملتها و ادیان آمده و رفته چیزهای بسیار بر جای مانده یافت. پس باید با ضرب دهلها ونقش لباس همراه شد و به تماشای زار و عضوا نشست تا تاریخ دیرینهٔ فرهنگ و تمدن هرمزگان را که حکایت مردم دیرزی این دیار وهم نشینی آنان با مهاجران از دور آمده را دریافت. همچنین شماری از مردم این استان از ایرانیان آفریقاییتبار (حبشیه) هستند
پست بعدی
ممکن است شما دوست داشته باشید