آیا فکر کردن به مسائل جنسی گناه دارد؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماس‌ها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
الف) از لحاظ شرعى فکر کردن در مواردى از قبیل ازدواج و جنس مخالف و آن چه که در نامه ذکر شده است، مانعى ندارد. حتى اگر تحت شرایطى در اثر فکر و بدون اختیار، آبى از انسان خارج شود که «منى» نیست و در واقع، انزال صورت نگرفته است. این امر اشکالى ندارد و معصیت محسوب نمىشود. اما اگر عمدا تفکر را تا حدى ادامه دهد که موجب انزال منى شود، استمناء و معصیت خواهد بود.
ب) از لحاظ اخلاقى: حفظ عفّت در اندیشه، گفتار و رفتار براى زن و مرد، بنابر بعضى آیات و روایات یک امر ضرورى است( V}سورهى نور، آیات ۳۰ و ۳۱ و ۳۲ و ۳۳{V). انسان تفکّر پیشه و اندیشهگراست. اندیشهگرى زمینه مىخواهد. هر گونه رویداد، طرح و مسئله شایسته یا ناشایستهاى مىتواند موضوع تفکر قرار گیرد. بىشک، اندیشهورزى در راستاى سامانیابى، بازتابى نیکو خواهد داشت و اندیشیدن در زمینههاى ناروا، پیامدهاى نامطلوبى را به بار خواهد آورد. پس عفّت در اندیشه یکى از وظایف هر فرد مؤمن است. عفت در اندیشه یعنى دور داشت فکر از عرصههاى ناهنجار و آلوده.
در یک کلام، بزرگان دین و اهل معرفت مىگویند انسان با تقوا کسى است که حتى فکر گناه نیز نکند.
حضرت على(ع) مىفرمود: H}من کَثُرَ فِکرُهُ فى المعاصى دَعَتْهُ اِلیهاM}{Hکسى که بسیار درباره گناهان اندیشه کند، بزهکارىها و گناهان او را به خویش فرا مىخوانند{M( V}غرر الحکم، ج ۵، ص ۳۲۱{V).
در هر صورت تا قبل از ازدواج شایسته است این غریزه را به طور موقت کنترل نموده و عفت و پاکى و پاکدامنى خود را همچون گذشته حفظ و حراست نمائید.
کنترل این غریزه به دو صورت ممکن است تحقق پذیرد:
ب) از لحاظ اخلاقى: حفظ عفّت در اندیشه، گفتار و رفتار براى زن و مرد، بنابر بعضى آیات و روایات یک امر ضرورى است( V}سورهى نور، آیات ۳۰ و ۳۱ و ۳۲ و ۳۳{V). انسان تفکّر پیشه و اندیشهگراست. اندیشهگرى زمینه مىخواهد. هر گونه رویداد، طرح و مسئله شایسته یا ناشایستهاى مىتواند موضوع تفکر قرار گیرد. بىشک، اندیشهورزى در راستاى سامانیابى، بازتابى نیکو خواهد داشت و اندیشیدن در زمینههاى ناروا، پیامدهاى نامطلوبى را به بار خواهد آورد. پس عفّت در اندیشه یکى از وظایف هر فرد مؤمن است. عفت در اندیشه یعنى دور داشت فکر از عرصههاى ناهنجار و آلوده.
در یک کلام، بزرگان دین و اهل معرفت مىگویند انسان با تقوا کسى است که حتى فکر گناه نیز نکند.
حضرت على(ع) مىفرمود: H}من کَثُرَ فِکرُهُ فى المعاصى دَعَتْهُ اِلیهاM}{Hکسى که بسیار درباره گناهان اندیشه کند، بزهکارىها و گناهان او را به خویش فرا مىخوانند{M( V}غرر الحکم، ج ۵، ص ۳۲۱{V).
در هر صورت تا قبل از ازدواج شایسته است این غریزه را به طور موقت کنترل نموده و عفت و پاکى و پاکدامنى خود را همچون گذشته حفظ و حراست نمائید.
کنترل این غریزه به دو صورت ممکن است تحقق پذیرد:
۱- کنترل منفى: غالبا وقتى سخن از کنترل غریزه جنسى به میان مىآید، توجه اشخاص به سمت و سوى نوع منفى آن جلب مىشود و آن این است که کسى با وجود تحریکات مختلف و مواجهه با عوامل انگیزش این غریزه، بخواهد با میل تحریک شدهاش مبارزه و مقابله کند و به سوى ارتکاب جرم نرود، چنین کارى گرچه قطعا بهتر از آلایش دامن و عمل به جرم است، ولى پیامدهاى سوء و مخرب آن بر کسى پوشیده نیست. این کار هم به غایت دشوار است و هم زیانبار و بدین جهت هرگاه شخصى به کنترل غریزه سفارش مىشود با چنین برداشتى از آن و تصور دشوارى و زیانبارى آن، از پذیرفتن چنین توصیههایى سرباز مىزند.
2- کنترل مثبت: غریزه جنسى اگر با ازدواج مهار نگردد، مطلوبترین راه تسلط بر آن، کنترل مثبت است و آن پرهیز از صحنهها و کارهایى است که به تحریک این غریزه مىانجامد.
این نوع از کنترل، که در حقیقت جنبهى پیشگیرى دارد هم راحت است و هم بىزیان و بلکه مفید و راحت است، زیرا در این صورت همچون وسیله نقلیهاى است با سرعت معمولى و قانونى که در مواجهه با خطر، مهار آن زحمت چندانى ندارد بىزیان است، زیرا با این حال کنترل غریزه فشارى بر جسم و روان تحمیل نمىکند تا به آن صدمهاى وارد شود و مفید است چون موجب مىشود مغز و اعصاب و قواى بدن در حالت عادى به سر برند و تعادل روانى شخص محفوظ بماند وانرژى و سرمایههاى جسمى و روحى او بیهوده مصرف نشوند. برخلاف ماشینى که با سرعتى بسیار فراتر از حد شناخته شده و بایسته خود سیر مىکند که چه بسا به کلى اختیار آن از دست صاحبش بیرون رفته و مصیبتهایى به بار آورد و کنترل آن هم در صورت تحقق، صدها زیان و رنج و زحمت و اضطراب براى وسیله و صاحب آن به همراه دارد.
2- کنترل مثبت: غریزه جنسى اگر با ازدواج مهار نگردد، مطلوبترین راه تسلط بر آن، کنترل مثبت است و آن پرهیز از صحنهها و کارهایى است که به تحریک این غریزه مىانجامد.
این نوع از کنترل، که در حقیقت جنبهى پیشگیرى دارد هم راحت است و هم بىزیان و بلکه مفید و راحت است، زیرا در این صورت همچون وسیله نقلیهاى است با سرعت معمولى و قانونى که در مواجهه با خطر، مهار آن زحمت چندانى ندارد بىزیان است، زیرا با این حال کنترل غریزه فشارى بر جسم و روان تحمیل نمىکند تا به آن صدمهاى وارد شود و مفید است چون موجب مىشود مغز و اعصاب و قواى بدن در حالت عادى به سر برند و تعادل روانى شخص محفوظ بماند وانرژى و سرمایههاى جسمى و روحى او بیهوده مصرف نشوند. برخلاف ماشینى که با سرعتى بسیار فراتر از حد شناخته شده و بایسته خود سیر مىکند که چه بسا به کلى اختیار آن از دست صاحبش بیرون رفته و مصیبتهایى به بار آورد و کنترل آن هم در صورت تحقق، صدها زیان و رنج و زحمت و اضطراب براى وسیله و صاحب آن به همراه دارد.
خداوند در قرآن کریم مىفرماید: «باید کسانى که قدرت و وضعیت مساعد براى ازدواج ندارند عفت پیشه کنند» V}(نور، آیه ۳۳).{V
با تأمل معلوم مىشود که عفت در این آیه کریمه معنایى عام دارد و عفت در همه اعضا و اندام را شامل است و اکنون طرق کنترل مثبت را به اختصار برمىشمریم:
1- پرهیز از فکر و ترسیم صحنههاى محرک در ذهن و خیال. عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) نقل مىکند که حضرت(ع) فرمود: H}«ان عیسى قال للحواریین:… ان موسى امرکم ان لا تزنوا و انا آمرکم ان لاتحدثوا انفسکم بالزنا فضلاً عن ا ن تزنوا فان من حدث نفسه بالزنا کان کمن او قد فى بیت مزوق فافسد التزاویق الدخان و ا ن لم یخرق البیت؛{H عیسى به اصحاب خود گفت:… موسى به شما دستور داد که زنا نکنید و من به شما دستور مىدهم که فکر زنا هم در سر نپرورانید تا چه رسد به این که زنا کنید زیرا کسى که خیال زنا کند مانند کسى است که در خانهاى نقش و نگار شده دود و آتش به پا کند. چنین کارى گرچه خانه را نمىسوزاند ولى زینت و صفاى آن را مکدر کرده و فاسد مىکند» V}وسائلالشیعه، ج ۱۴، ص ۲۴۰).{V
2- دورى از نگاههاى مسموم و مناظر تحریکآمیز. قرآن کریم در دو آیه متوالى دستور به اغماض و نگهدارى چشم از نگاه حرام و هوسآلود داده است. در آیه اول مىفرماید: A}«قل للمؤمنین یغضّوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم…؛{A به مؤمنان بگو دیدشان – را از نامحرمان – فرونشانند و نهانگاههاى خود را – از وقوع در حرام – نگه دارند». و در آیه بعدى مىفرماید: A}«و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن…؛{A به زنان مؤمن بگو – چشمهایشان را فرو گیرند و نهانگاههاى خویش را محافظت کنند» V}(نور، آیه ۳۰ – ۳۱).{V
جالب این است که در هر دو مورد خداوند متعال نخست دستور به مراقبت از نگاه محرک و عفت چشم مىدهد و آن گاه به حفاظت از عورت فرمان داده است.
رسول اکرم(ص) مىفرمایند: H}«النظره سهم مسموم من سهام ابلیس فمن ترکها خوفا من الله اعطاه الله ایمانا یجد حلاوته فى قلبه؛{H نگاه هوسآلود – تیرى است مسموم از تیرهاى شیطان – هر کس آن را به جهت خوف الهى ترک کند، خداوند ایمانى به او مىبخشد که حلاوت آن را در قلب خود احساس مىکند» V}(الاخلاق، سید عبدالله شبر، قم، انتشارات بصیرتى، ص ۱۲۷).{V
3- گوش ندادن به آوازها و موسیقىهاى تحریککننده و مبتذل. در حدیثى از حضرت صادق(ع) آمده است: H}«ان رجلا سأله عن سماع الغناء فنهى عنه و تلا قول الله عز وجل: «ان السمع والبصر والفؤاد کل اولئک کان عنه مسؤولاً»{H؛ V}(اسراء، آیه ۳۶).{V
H} «و قال یسأل السمع عما سمع والفؤاد عمّا عقد والبصر عما ابصر؛{H مردى از آن حضرت درباره شنیدن آواز محرک پرسید. حضرت از آن نهى کرده و این آیه را خواندند: «به یقین گوش و چشم و دل هر یک مورد سؤال خواهند بود» و فرمود: گوش از آنچه شنیده و قلب از آنچه بدان دل بسته و چشم از آنچه دیده است مسؤول بوده و بازخواست خواهند شد» V}(مستدرکالوسائل، چاپ قدیم، ج ۲، ص ۴۵۹، ابواب یکتسب به، باب ۸۰).{V
با تأمل معلوم مىشود که عفت در این آیه کریمه معنایى عام دارد و عفت در همه اعضا و اندام را شامل است و اکنون طرق کنترل مثبت را به اختصار برمىشمریم:
1- پرهیز از فکر و ترسیم صحنههاى محرک در ذهن و خیال. عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) نقل مىکند که حضرت(ع) فرمود: H}«ان عیسى قال للحواریین:… ان موسى امرکم ان لا تزنوا و انا آمرکم ان لاتحدثوا انفسکم بالزنا فضلاً عن ا ن تزنوا فان من حدث نفسه بالزنا کان کمن او قد فى بیت مزوق فافسد التزاویق الدخان و ا ن لم یخرق البیت؛{H عیسى به اصحاب خود گفت:… موسى به شما دستور داد که زنا نکنید و من به شما دستور مىدهم که فکر زنا هم در سر نپرورانید تا چه رسد به این که زنا کنید زیرا کسى که خیال زنا کند مانند کسى است که در خانهاى نقش و نگار شده دود و آتش به پا کند. چنین کارى گرچه خانه را نمىسوزاند ولى زینت و صفاى آن را مکدر کرده و فاسد مىکند» V}وسائلالشیعه، ج ۱۴، ص ۲۴۰).{V
2- دورى از نگاههاى مسموم و مناظر تحریکآمیز. قرآن کریم در دو آیه متوالى دستور به اغماض و نگهدارى چشم از نگاه حرام و هوسآلود داده است. در آیه اول مىفرماید: A}«قل للمؤمنین یغضّوا من ابصارهم و یحفظوا فروجهم…؛{A به مؤمنان بگو دیدشان – را از نامحرمان – فرونشانند و نهانگاههاى خود را – از وقوع در حرام – نگه دارند». و در آیه بعدى مىفرماید: A}«و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن و یحفظن فروجهن…؛{A به زنان مؤمن بگو – چشمهایشان را فرو گیرند و نهانگاههاى خویش را محافظت کنند» V}(نور، آیه ۳۰ – ۳۱).{V
جالب این است که در هر دو مورد خداوند متعال نخست دستور به مراقبت از نگاه محرک و عفت چشم مىدهد و آن گاه به حفاظت از عورت فرمان داده است.
رسول اکرم(ص) مىفرمایند: H}«النظره سهم مسموم من سهام ابلیس فمن ترکها خوفا من الله اعطاه الله ایمانا یجد حلاوته فى قلبه؛{H نگاه هوسآلود – تیرى است مسموم از تیرهاى شیطان – هر کس آن را به جهت خوف الهى ترک کند، خداوند ایمانى به او مىبخشد که حلاوت آن را در قلب خود احساس مىکند» V}(الاخلاق، سید عبدالله شبر، قم، انتشارات بصیرتى، ص ۱۲۷).{V
3- گوش ندادن به آوازها و موسیقىهاى تحریککننده و مبتذل. در حدیثى از حضرت صادق(ع) آمده است: H}«ان رجلا سأله عن سماع الغناء فنهى عنه و تلا قول الله عز وجل: «ان السمع والبصر والفؤاد کل اولئک کان عنه مسؤولاً»{H؛ V}(اسراء، آیه ۳۶).{V
H} «و قال یسأل السمع عما سمع والفؤاد عمّا عقد والبصر عما ابصر؛{H مردى از آن حضرت درباره شنیدن آواز محرک پرسید. حضرت از آن نهى کرده و این آیه را خواندند: «به یقین گوش و چشم و دل هر یک مورد سؤال خواهند بود» و فرمود: گوش از آنچه شنیده و قلب از آنچه بدان دل بسته و چشم از آنچه دیده است مسؤول بوده و بازخواست خواهند شد» V}(مستدرکالوسائل، چاپ قدیم، ج ۲، ص ۴۵۹، ابواب یکتسب به، باب ۸۰).{V
۴- اجتناب شدید از نشستهاى غفلتزا و معاشرت با دوستان ناباب و گوش سپردن به سخنان تحریکآمیز.
از حضرت امام باقر(عِ اینگونه روایت شده است: H}«من اصغى الى ناطق فقد عبده، فان کان الناطق یؤدى عن الله عزوجل فقد عبدالله و ان کان یؤدى عن الشیطان فقد عبد الشیطان؛{H هر کس به سخن گویندهاى گوش فرا دهد او را بندگى کرده است، پس اگر ناطق از خدا بگوید شنونده، خداوند را بنده شده و اگر از شیطان و سخنان شیطانى بر زبانش جارى کند قطعا بندگى شیطان کرده است» V}(وسائلالشیعه، چاپ ایران، کتابفروشى اسلامیه، ج ۱۲، ص ۲۳۶).{V
5- اعتدال در خوردن. بىتردید پرخورى و بىنظمى در خوردن در ذخیرهسازى و انباشتن موادى که نیازمند تفریغ باشد مؤثر است، ولى در صورت اعتدال و کمخورى سهم ناچیزى از آن صرف تهیه آن مواد مىشود.
در حدیثى که قبلاً از پیامبر گرامى(ص) نقل کردیم، آن حضرت پس از آن که جوانان را به ازدواج ترغیب مىکنند مىفرمایند: «هر کس قدرت بر ازدواج ندارد و روزه بگیرد یقینا روزه نیروى غریزه او را تضعیف مىکند» V}(مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۵۳۱).{V
6- اشتغال، ورزش و سرگرمىهاى مفید. زیرا با وجود فراغت، هم مواد غذایى در تقویت غریزه به مصرف مىرسد و همفکر و خیال مصروف چارهسازى در تفریغ آن مىشود و لذا در روایات بر اشتغال و کار و پرهیز از فراغت تأکید بسیار شده است.
حضرت امام صادق(ع) در حدیث پردامنه «مفضل» مىفرمایند: H}«… وهکذا الانسان لو خلا من الشغل لخرج من الاشر والعبث والبطر الى ما یعظم ضرره علیه و على من قرب منه…؛{H … و همینگونه انسان اگر بىکار و فارغ باشد، به بیهودگى و سرمستى دچار مىشود و بر اثر آن به مسایلى مبتلا مىشود که زیان آن هم بر خود و هم بر نزدیکان او سنگینى خواهد کرد…» V}(بحارالانوار، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۸۷).{V
7- تلاوت قرآن. بىشک انس با قرآن، تلاوت، تدبر و تفکر در مضامین آن، خود شفاى هر دردى است که به سرعت کار هر پریشانى را رو به سامان مىبرد و زخمهاى پنهان را التیام مىدهد و همتها را تا آسمانها بالا مىبرد و بشر را از فرو رفتن در عالم حیوانات را نجات مىبخشد.
امیرمؤمنان(ع) مىفرمایند: H}«و تعلّموا القرآن فانه ربیع القلوب واستشفوا بنوره فانه شفاء الصدور و احسنوا تلاوته فانه انفع القصص؛{H قرآن را فرا گیرید زیرا قرآن بهار دلهاست و از نور آن بر مرضها و دردهاى خود مرهم بگذارید زیرا آن داروى شفابخش سینههاست و آن را نیکو تلاوت کنید که به یقین سودمندترین قصههاست» V}(وسائلالشیعه، ج ۴، ص ۸۲۵، ابواب قرائه القرآن، باب ۱، ح ۷).{V
خلاصه این که: راه حل دین در خصوص نوع مقابله و مواجهه به غریزه جنسى نخست ازدواج و نکاح مشروع است و در صورت عدم امکان، کنترل مثبت با شرحى که بیان شد و سپس کنترل منفى با وجود همه زیانهاى آن، ولى هیچگاه به بىبند و بارى و افسارگسیختگى و آلودگى به گناه رضایت نمىدهد و زیان آن را به مراتب خسارتبارتر و ویرانگرتر از ضرر کنترل منفى مىداند.
این نوشتار را با این جمله به پایان مىبریم که بزرگان گفتهاند: «نفس را مشغول بدار وگرنه او تو را به خود مشغول خواهد ساخت».
شوخی جنسی با همجنس خود نیز حرام است.
از حضرت امام باقر(عِ اینگونه روایت شده است: H}«من اصغى الى ناطق فقد عبده، فان کان الناطق یؤدى عن الله عزوجل فقد عبدالله و ان کان یؤدى عن الشیطان فقد عبد الشیطان؛{H هر کس به سخن گویندهاى گوش فرا دهد او را بندگى کرده است، پس اگر ناطق از خدا بگوید شنونده، خداوند را بنده شده و اگر از شیطان و سخنان شیطانى بر زبانش جارى کند قطعا بندگى شیطان کرده است» V}(وسائلالشیعه، چاپ ایران، کتابفروشى اسلامیه، ج ۱۲، ص ۲۳۶).{V
5- اعتدال در خوردن. بىتردید پرخورى و بىنظمى در خوردن در ذخیرهسازى و انباشتن موادى که نیازمند تفریغ باشد مؤثر است، ولى در صورت اعتدال و کمخورى سهم ناچیزى از آن صرف تهیه آن مواد مىشود.
در حدیثى که قبلاً از پیامبر گرامى(ص) نقل کردیم، آن حضرت پس از آن که جوانان را به ازدواج ترغیب مىکنند مىفرمایند: «هر کس قدرت بر ازدواج ندارد و روزه بگیرد یقینا روزه نیروى غریزه او را تضعیف مىکند» V}(مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۵۳۱).{V
6- اشتغال، ورزش و سرگرمىهاى مفید. زیرا با وجود فراغت، هم مواد غذایى در تقویت غریزه به مصرف مىرسد و همفکر و خیال مصروف چارهسازى در تفریغ آن مىشود و لذا در روایات بر اشتغال و کار و پرهیز از فراغت تأکید بسیار شده است.
حضرت امام صادق(ع) در حدیث پردامنه «مفضل» مىفرمایند: H}«… وهکذا الانسان لو خلا من الشغل لخرج من الاشر والعبث والبطر الى ما یعظم ضرره علیه و على من قرب منه…؛{H … و همینگونه انسان اگر بىکار و فارغ باشد، به بیهودگى و سرمستى دچار مىشود و بر اثر آن به مسایلى مبتلا مىشود که زیان آن هم بر خود و هم بر نزدیکان او سنگینى خواهد کرد…» V}(بحارالانوار، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۸۷).{V
7- تلاوت قرآن. بىشک انس با قرآن، تلاوت، تدبر و تفکر در مضامین آن، خود شفاى هر دردى است که به سرعت کار هر پریشانى را رو به سامان مىبرد و زخمهاى پنهان را التیام مىدهد و همتها را تا آسمانها بالا مىبرد و بشر را از فرو رفتن در عالم حیوانات را نجات مىبخشد.
امیرمؤمنان(ع) مىفرمایند: H}«و تعلّموا القرآن فانه ربیع القلوب واستشفوا بنوره فانه شفاء الصدور و احسنوا تلاوته فانه انفع القصص؛{H قرآن را فرا گیرید زیرا قرآن بهار دلهاست و از نور آن بر مرضها و دردهاى خود مرهم بگذارید زیرا آن داروى شفابخش سینههاست و آن را نیکو تلاوت کنید که به یقین سودمندترین قصههاست» V}(وسائلالشیعه، ج ۴، ص ۸۲۵، ابواب قرائه القرآن، باب ۱، ح ۷).{V
خلاصه این که: راه حل دین در خصوص نوع مقابله و مواجهه به غریزه جنسى نخست ازدواج و نکاح مشروع است و در صورت عدم امکان، کنترل مثبت با شرحى که بیان شد و سپس کنترل منفى با وجود همه زیانهاى آن، ولى هیچگاه به بىبند و بارى و افسارگسیختگى و آلودگى به گناه رضایت نمىدهد و زیان آن را به مراتب خسارتبارتر و ویرانگرتر از ضرر کنترل منفى مىداند.
این نوشتار را با این جمله به پایان مىبریم که بزرگان گفتهاند: «نفس را مشغول بدار وگرنه او تو را به خود مشغول خواهد ساخت».
شوخی جنسی با همجنس خود نیز حرام است.