چرا رنگ لباس عروس سفید است؟
نمادی از پاکی و به نشانه احساس پاک و صمیمی
رسم پوشیدن لباس سفید در روز ازدواج، رسمی است که از دوران ملکه ویکتوریا مرسوم شد. پیش از آن در هر کشوری عروس با توجه به موقعیت اجتماعی خود می‌توانست پارچه‌هایی به رنگهای مختلف برای لباس عروس انتخاب کند.
در قرون وسطی، ازدواج بیشتر از پیوند میان دو نفر اهمیت داشت و در بسیاری موارد اتحاد و پیوند بین دو خانواده، دو تجارت و حرفه و حتی اتحاد بین دو کشور به شمار می آمد. بنابراین عروس باید به شکلی لباسی می پوشید که به بهترین شکلی معرف خانواده او باشد؛ لباس او تنها معرف شخص او نبود.
در آن زمان ازدواج های سلطنتی دارای اهمیت سیاسی بسیاری بود و برای ایجاد اتحاد و پیمانی محکم بین دو کشور انجام می شد، بنابراین لازم بود تا عروس جوان عالی و باشکوه به نظر برسد تا اعتبار و حیثیت کشور خود را تقویت کند و با نشان دادن ثروت و توانگری ملت خود، بر کشور داماد تاثیر بگذارد.
رسم پوشیدن لباس سفید در روز ازدواج، رسمی است که از دوران ملکه ویکتوریا مرسوم شد. پیش از آن در هر کشوری عروس با توجه به موقعیت اجتماعی خود می‌توانست پارچه‌هایی به رنگهای مختلف برای لباس عروس انتخاب کند.
در قرون وسطی، ازدواج بیشتر از پیوند میان دو نفر اهمیت داشت و در بسیاری موارد اتحاد و پیوند بین دو خانواده، دو تجارت و حرفه و حتی اتحاد بین دو کشور به شمار می آمد. بنابراین عروس باید به شکلی لباسی می پوشید که به بهترین شکلی معرف خانواده او باشد؛ لباس او تنها معرف شخص او نبود.
در آن زمان ازدواج های سلطنتی دارای اهمیت سیاسی بسیاری بود و برای ایجاد اتحاد و پیمانی محکم بین دو کشور انجام می شد، بنابراین لازم بود تا عروس جوان عالی و باشکوه به نظر برسد تا اعتبار و حیثیت کشور خود را تقویت کند و با نشان دادن ثروت و توانگری ملت خود، بر کشور داماد تاثیر بگذارد.
جواهرات عروس هم به عنوان بخشی از جهیزیه او، مورد توجه و بحث قرار می گرفت.
خانواده‌های ثروتمند سلطنتی از پارچه‌های گران قیمت مانند مخمل، ابریشم، حریر یا پارچه‌هایی که از نخ طلا و نقره بافته می‌شد برای لباس عروس استفاده می‌کردند. در آن زمان پارچه ها با دست ریسیده می شد، بافته می شد و خشک می شد، و در نتیجه استفاده اقتصادی و صرفه جویانه از پارچه معمول بود؛ دامن ها را به شکل جمع، بزرگ و پف کرده درست می کردند، طول آستین ها تا زمین ادامه داشت و دنباله دامن در پشت لباس به طول چند متر کشیده می شد.
رنگ های استفاده شده هم گرانبها و با شکوه بود؛ تنها افراد ثروتمند قادر بودند رنگهای گران قیمتی همچون قرمز، ارغوانی و مشکی را تهیه کنند، زیرا این رنگها بسیار سخت تر از رنگ هایی که از رنگ های گیاهی طبیعی به دست می آمد، تهیه می شد. علاوه براین، لباس عروس با جواهرات قیمتی از قبیل الماس، یاقوت سرخ، یاقوت کبود، زمرد و مروارید تزئین می شد.
خانواده‌های ثروتمند سلطنتی از پارچه‌های گران قیمت مانند مخمل، ابریشم، حریر یا پارچه‌هایی که از نخ طلا و نقره بافته می‌شد برای لباس عروس استفاده می‌کردند. در آن زمان پارچه ها با دست ریسیده می شد، بافته می شد و خشک می شد، و در نتیجه استفاده اقتصادی و صرفه جویانه از پارچه معمول بود؛ دامن ها را به شکل جمع، بزرگ و پف کرده درست می کردند، طول آستین ها تا زمین ادامه داشت و دنباله دامن در پشت لباس به طول چند متر کشیده می شد.
رنگ های استفاده شده هم گرانبها و با شکوه بود؛ تنها افراد ثروتمند قادر بودند رنگهای گران قیمتی همچون قرمز، ارغوانی و مشکی را تهیه کنند، زیرا این رنگها بسیار سخت تر از رنگ هایی که از رنگ های گیاهی طبیعی به دست می آمد، تهیه می شد. علاوه براین، لباس عروس با جواهرات قیمتی از قبیل الماس، یاقوت سرخ، یاقوت کبود، زمرد و مروارید تزئین می شد.
بنابراین عروس در لباس خود در برابر تابش آفتاب می درخشید. گاهی اوقات لباس عروس چنان با جواهرات پوشیده می شد، به طوری که پارچه لباس در زیر آنها پنهان می شد؛ در قرن پانزدهم زمانی که شاهزاده مارگارت در انگلستان ازدواج کرد، لباس او به حدی سنگین بود که نمی توانست حرکت کند و به کمک دو نفر به کلیسا برده شد!
در گذشته، رنگ آبی نمادی از پاکدامنی بود و به همین دلیل در گذشته بسیاری از زنان رنگ آبی را برای لباس روز عروسی‌شان انتخاب می‌کردند. در حقیقت ملکه ویکتوریا با انتخاب رنگ سفید برای لباسی که برای روز ازدواجش تهیه می‌شد تغییراتی را در این عرصه ایجاد کرد که همچنان تا به امروز باقی مانده است.
اگرچه در آن زمان رنگ سفید، رنگی بود که معمولا در مراسم سوگواری مرسوم بود، اما ملکه ویکتوریا تصمیم گرفت به عنوان نمادی از پاکی و به نشانه احساس پاک و صمیمی نسبت به همسرش، این رنگ یعنی رنگ سفید را انتخاب کند. البته این لباس، غافلگیری ناخوشایندی نبود، زیرا به زودی زنان در سرتاسر اروپا و آمریکا از لباس های سفید برای عروسی خود استفاده کردند. اگرچه عروس هایی هم وجود داشتند که همچنان در لباس هایی به رنگهای دیگر ازدواج می‌کردند؛ اما رنگ سفید به عنوان رنگی مناسب و عالی برای لباس عروس تعیین شده بود و از آن زمان تا کنون ادامه یافته است.
در گذشته، رنگ آبی نمادی از پاکدامنی بود و به همین دلیل در گذشته بسیاری از زنان رنگ آبی را برای لباس روز عروسی‌شان انتخاب می‌کردند. در حقیقت ملکه ویکتوریا با انتخاب رنگ سفید برای لباسی که برای روز ازدواجش تهیه می‌شد تغییراتی را در این عرصه ایجاد کرد که همچنان تا به امروز باقی مانده است.
اگرچه در آن زمان رنگ سفید، رنگی بود که معمولا در مراسم سوگواری مرسوم بود، اما ملکه ویکتوریا تصمیم گرفت به عنوان نمادی از پاکی و به نشانه احساس پاک و صمیمی نسبت به همسرش، این رنگ یعنی رنگ سفید را انتخاب کند. البته این لباس، غافلگیری ناخوشایندی نبود، زیرا به زودی زنان در سرتاسر اروپا و آمریکا از لباس های سفید برای عروسی خود استفاده کردند. اگرچه عروس هایی هم وجود داشتند که همچنان در لباس هایی به رنگهای دیگر ازدواج می‌کردند؛ اما رنگ سفید به عنوان رنگی مناسب و عالی برای لباس عروس تعیین شده بود و از آن زمان تا کنون ادامه یافته است.