۵ نکته حیاتی درباره اهمیت خواب
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید.
لطفا جهت پرسیدن آدرس و سوالات نامربوط پیام ندید. ما فقط آدرس و شماره تماسها را قرار میدیم که در پایین قرار گرفته.
این نکته را از متخصصان مختلف شنیدهایم و میشنویم. اما چرا باید هشت ساعت خوابید؟تحقیقات مختلف در نقاط مختلف جهان در مورد فراوانی بیماریهای مختلف در گروههای مختلف اجتماعی نشان میدهد که کسانی که کم یا زیاد میخوابند بیشتر در معرض بیماری هستند و زندگیشان کوتاهتر است.
البته نمیشود گفت کم خوابیدن دلیل این پدیده است. ممکن است دلیل اصلی زندگی ناسالم باشد که کم خوابیدن صرفا یکی از نشانههای آن است.
طبق تعریف، کمخواب به کسی گفته میشود که شبها کمتر از ۶ ساعت میخوابد. پرخواب کسی است که عموما بیش از ۹ یا ۱۰ ساعت میخوابد.
این زمانها البته برای بزرگسالان است. کودکان پیش از بلوغ بهتر است بیشتر بخوابند – تا ۱۱ ساعت. نوزادها هم میتوانند تا ۱۸ ساعت در شبانهروز بخوابند.
شین اومارا، استاد تحقیقات تجربی مغز در ترینیتی کالج دانشگاه دوبلین، میگوید به سادگی نمیشود گفت خواب بد نشانه مشکل سلامتی است یا علت آن، اما تردیدی نیست که هر کدام به دیگری دامن میزند.
مثلا آدمهایی که ورزیده نیستند کمتر فعالیت میکنند، و وقتی کمتر فعالیت میکنند بدتر میخوابند، و چون بدتر میخوابند خستهاند و احتمالا کمتر میل به فعالیت دارند، و الی آخر.
خواب نامناسب عوارض گوناگون دارد. مرور ۱۵۳ مطالعه دانشگاهی روی بیش از ۵ میلیون نفر نشان میدهد که کمخوابی با دیابت، فشار خون، چاقی و نارساییهای عروقی و قلبی مرتبط است.
محققان میگویند حتی چند شب کمخوابی پشتسرهم ممکن است یک آدم سالم را به آستانه ابتلای به دیابت برساند. به این دلیل قابلیت کنترل قند خون آدم آسیب میبیند.
همچنین واکسن روی آدمهایی که کمخوابی دارند کمتر اثر میکند. کمخوابی سیستم ایمنی را ضعیف میکند و امکان ابتلا به بیماریهای عفونی را بالا میبرد.
نتایج یک مطالعه نشان میدهد آن گروه از شرکتکنندگان در این پژوهش که کمتر از هفت ساعت در شبانهروز میخوابیدند سه برابر بیشتر از کسانی که هفت ساعت یا بیشتر میخوابیدند دچار سرماخوردگی میشدند.
نکته مهم دیگر این است که به نظر میرسد افرادی که کم میخوابند هورمون گرلین زیاد، و هورمون لپتین کم تولید میکند. گرلین هورمون مرتبط با احساس گرسنگی است و لپتین هورمون مرتبط با احساس سیری. این تغییر هورمونی ممکن است به چاقی فرد منجر شود.
بعضی مطالعات کمخوابی را به عملکرد مغز و در درازمدت، حتی به فراموشی ربط میدهند.
پروفسور اومارا اینطور توضیح میدهد که در طول روز ضایعاتی در مغز شکل میگیرد که وقتی میخوابیم از بدن بیرون میرود. وقتی درست نمیخوابیم، انگار مغزمان در حالتی است که ضربهای خفیف خورده.
پیامدهای پرخوابی به اندازه کمخوابی روشن نیست. اما اینقدر میدانیم که برای سلامتی خوب نیست – از جمله در افراد مسن ممکن است خطر ابتلای به زوال عقل را بیشتر کند.
خواب انسان مراحل مختلف دارد. هر مرحله خواب بین ۶۰ تا ۱۰۰ دقیقه طول میکشد. در هر مرحله فرایندی متفاوت در مغز و در بدن ما رخ میدهد.
مرحله اول خواب حالتی است چرتآلود و آرام، بین خواب و بیداری. در این مرحله نفس آرامتر میشود، عضلات شل میشوند و ضربان قلب آهستهتر میشود.
مرحله دوم، خواب کمی عمیقتر است – ممکن است احساس کنید بیدارید، در اینصورت قاعدتا خوابید و نمیدانید.
مرحله سوم، خواب عمیق است. در این مرحله بیدار شدن سخت است، چون فعالیت بدن به پایینترین سطح رسیده. در مرحله دوم و سوم معمولا خواب نمیبینیم.
بعد از مرحله سه، دوباره چند دقیقه به مرحله دو برمیگردیم و سپس وارد مرحله رؤیا یا خواب دیدن میشویم. به این مرحله آر.ای.ام (REM) هم میگویند، که حروف اول عبارت “حرکت سریع چشم” است. در این مرحله است که خواب میبینیم.
اگر خواب کامل باشد، همه این مراحل به ترتیب رخ میدهند.
تحقیقات مختلف نشان میدهد که کارهای شیفتی میتوانند مشکلزا باشند. مثلا کسانی که به خاطر شبکاری کم میخوابند و در ساعتهای نامناسب میخوابند، بیشتر در معرض خطر دیابت و چاقی هستند.
اگر رسانهها را دنبال کنید یا مبنای قضاوتتان اطرافیانتان باشد، ممکن است فکر کنید خیلیها بد میخوابند. اما مطالعه مفصلی که در ۱۵ کشور انجام شده نشان میدهد واقعیت کمی متعادلتر از این است – به این صورت که در ۶ کشور خواب کمتر شده، در ۷ کشور خواب بیشتر شده و در دو کشور نتایج الگوی مشخصی نبوده.