ذُوٱلْفَقَارِ نام شمشیر علی بن ابیطالب بود. این شمشیر دو سر یا دو لبه داشتهاست و برجستهترین نماد علی بن ابیطالب و نماد شجاعت و قدرت اوست. ذوالفقار در فرهنگ اسلامی (بهویژه در شمایلنگاریها) حضور پررنگی دارد. حدیث «لا سیف الا ذوالفقار» (شمشیری نیست جز ذوالفقار) در وصف آن صادر شدهاست.
ذوالفقار پیش از علی بن ابیطالب به پیامبر اسلام تعلق داشت و پس از علی ابن ابیطالب گویا چند بار میان آل علی و عباسیان دستبهدست شد و (به عقیدهٔ شیعیان امامی) امروزه نزد «امام زمان» قرار دارد روایاتی وجود دارند که از انجام اعمال خارقالعادهای بوسیله ذوالفقار توسط علی بن ابیطالب خبر میدهند. این شمشیر در شمایلنگاریهای اسلامی و ادبیات کلاسیک فارسی و ترکی (شامل مقتلنامهها و سایر اشعار اهل تسنن و تشیع و تصوف) حضور پررنگی دارد و بر روی اعلام و نشانهای نظامی کاربرد داشتهاست و حتی برخی از شاهان سلسلهٔ صفوی ادعای تملک آن را داشتهاند. همچنین نام «ذوالفقار» بهطور گستردهای بعنوان نام کوچک و لقب در کشورهای اسلامی بکار میرود. در این کشورها معمولاً روی شمشیرهای باکیفیت عبارت «لا سیف الا ذوالفقار» را حک میکنند.
ممکن است شما دوست داشته باشید