معنی لفظ فَرثَر در کتیبه خشایارشا که توسط هرتسفلد در تخت جمشید کشف شده است

در این کتیبه دو جا بدین کلمه فَرثَر بر می خوریم: “وقتی که داریوش شاه شد، چیزهای بسیار فَرثَر کرد” و وقتی که من شاه شدم، چیزهای بسیار فَرثَر کردم”. حسن پیرنیا در ایران باستان معنی آن را مجهول دانسته و از فحوای کلام حدس میزند که آن به معنی خوب باشد.

ولی این کلمه شباهت تامّی با فراتر (عالی تر) دارد که با فحوای متن کلام هم همخوانی دارد. واژه ای از این ریشه را به صورت فِرَ فرَاُثرَ در فرهنگ لغات اوستایی احسان بهرامی می یابیم که به معنی پرواز کردن و پریدن و فراتر رفتن است. یعنی در پارسی باستان کلمه ای به صورت فَرثَر وجود داشته است که که در فارسی دری با لفظ معادل و مشابه و همریشه اش فراتر جایگزین شده است.