از جمله خطرناک ترین اختلالات و بیماری های مقاربتی می توان از ابتلا به هرپس تناسلی نام برد. این اختلال حاصل روش های جدید رابطه جنسی و مقاربت است که از طریق رابطه جنسی مقعدی، دهانی و واژنی فرد را مبتلا خواهد کرد. تبخال تناسلی از جمله اختلالاتی است که می توان گفت درمان قطعی برای آن وجود ندارد و نمی توان آنرا ریشه کن کرد و روش های درمانی متناسب با این اختلال بیشتر کنترل کننده هستند. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.

هرپس تناسلی یا تبخال تناسلی از بیماری های مقاربتی است و معمولا توسط رابطه جنسی واژنی، دهانی یا مقعدی بین افراد منتقل میشود. ۲۰ درصد زنها در سنین ۱۴ تا ۴۹ سال به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری درمان قطعی (ریشه کن کننده) ندارد و داروها تنها به کنترل دوره های عود آن و کاهش احتمال انتقال آن به شریک جنسی کمک میکند.

ویروس‌های هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ۲ (HSV-1,HSV-2) که تحت عنوان ویروس هرپس انسانی نیز شناخته می‌شوند از مهمترین ویروس‌های بیماری‌زای انسانی هستند که نوع یک این ویروس منجر به تب‌خال لب و دهان (Orolabial) و نوع ۲ آن موجب تب ‌خال تناسلی (genital) می‌گردد. مشخصه‌ی هر دوی این بیماری‌ها تاول‌های کوچک و دردناک بر روی‌ پوست و غشاهای مخاطی است. ویروس‌های هرپس سیمپلکس بسیار شایع و مسری می‌باشند.

آزمایش هرپس تناسلی

  • HSV  نوع ۱: که باعث ایجاد زخم سرد بر روی لب ها می شود ( تب خال ).HSV1 عموما با بوسیدن و یا خوردن غذا در ظرف مشترک ( مثل قاشق و یا چنگال) زمانی که زخم ها وجود دارد، منتقل می شود. HSV1  می تواند در اطراف دستگاه تناسلی هم ایجاد شود.
  • HSV  نوع ۲ : باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی می شود ( تب خال تناسلی ) مثلا در اطراف واژن و یا آلت تناسلی مردانه.

HSV2 در نوزادانی که از مادر مبتلا به به این ویروس به دنیا آمده اند، عفونت ایجاد می کند.

این عفونت از طریق تماس جنسی منتقل می شود. این ویروس گاهی باعث ایجاد زخم در دهان هم می شود.

در موارد نادری HSV می تواند سایر قسمت های بدن را هم آلوده کند مثل چشم و مغز.

آزمایش هرپس معمولا برای تشخیص تب خال تناسلی انجام می شود. نمونه مورد آزمایش ممکن است خون، ادرار، مایع نخاع و یا اشک باشد.

برای دیدن اینکه آیا زخم توسط HSV ایجاد می شود، آزمایشات مختلفی ممکن است انجام شود:

کشت ویروس هرپس: سلول و یا مایع از زخم تازه بوسیله سواب گرفته می شود و به محیط کشت منتقل می شود. معمولا کشت در  بررسی این ویروس موفق نمی باشد. ( نتیجه منفی کاذب)

آزمایش تشخیص آنتی بادی بر علیه هرپس ویروس: سلولی که از زخم تازه گرفته شده در زیر میکروسکوپ بررسی می شود. این آزمایش نشانگر ها را ( که آنتی ژن نامیده می شود ) در سطح سلول که با هرپس ویروس عفونی شده اند، مورد بررسی قرار می دهد. این آزمایش ممکن است به همراه کشت ویروس انجام شود.

آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR ): آزمایش PCR بر روی سلول ها و یا مایعاتی که از یک زخم و یا از خون و یا دیگر مایعات مثل مایع نخاعی گرفته شده است،  انجام می شود. آزمایش PCR ماده ژنتیکی (DNA ) ویروس HSV را مورد بررسی قرار می دهد. این آزمایش قادر است HSV-1 را از HSV-2 تشخیص دهد.

انجام آزمایش PCR بر  روی زخم های پوستی ناشایع است.

PCR معمولا وقتی که هرپس ویروس وارد مغز می شود، بر روی مایع نخاعی انجام می شود.

آزمایش آنتی بادی: آزمایش خون برای بررسی تولید آنتی بادی ها توسط سیستم ایمنی بر علیه ویروس هرپس به کار می رود.
آزمایش آنتی بادی گاهی اوقات انجام می شود ولی دقت کمی دارد.

آزمایش آنتی بادی از جمله روش های رایج در بررسی ابتلا به هرپس است اما با کاستی هایی رو به رو است که از جمله می توان به عدم توانایی تشخیص ویروس فعال و یا ابتلا به این اختلال در گذشته اشاره کرد؛ این گفته چنین تشریح می شود که اگر شما قبلا به هرپس مبتلا شده باشید یا اینکه به تازگی در معرض این اختلال قرار گرفته باشید، این آزمایش قدرت تمایز این دو را نخواهد داشت.

آزمایش آنتی بادی همیشه نمی تواند عفونت فعال با هرپس ویروس و یا عفونت قبلی با هرپس ویروس ها را از هم افتراق دهد. چون آنتی بادی ها مدت زمانی طول می کشد تا بعد از اولین برخورد، میزانشان افزایش پیدا کند. وقتی شما اخیرا به این عفونت مبتلا شده اید، نتیجه آزمایش آنتی بادی ممکن است منفی باشد. بعضی از آزمایشات می توانند تفاوت بین HSV-1 و HSV-2 را از هم تشخیص دهند.

عفونت با هرپس ویروس ها نمی تواند درمان شود. بعد از ابتلا به عفونت، با HSV ویروس برای همیشه در بدن باقی می ماند و در سلول های عصبی پنهان شده و باعث بروز زخم در سایر افراد می شود.

بازگشت مجدد عفونت می تواند به دلایل استرس سوءتغذیه، نور خورشید و یا سایر عفونت ها مثل آنفولانزا باشد.

داروها می توانند علایم بیماری را کاهش دهند و همچنین دوره بیماری را کوتاه تر کنند. اما داروها نمی توانند این عفونت را درمان کنند.

نوع دیگری از هرپس ویروس ها ( که  واریسلا زوستر نامیده می شود ) عامل ایجاد بیماری آبله مرغان می باشد.

نحوه انجام تست هرپس تناسلی

زمانی که علایم تبخال تناسلی بروز پیدا می‌کنند، پزشک می‌تواند با استفاده از سوآب پنبه‌ای برای تشخیص ویروس نمونه‌برداری کند. هرچه قدر نمونه‌برداری بعد از بروز علایم زودتر انجام شود، احتمال تشخیص دقیق‌تر افزایش پیدا می‌کند.
روش معمول برای تشخیص ابتلای شما به ویروس از طریق تست‌های خون هرپس تناسلی است.
تست‌های خون تبخال تناسلی نشان می‌دهند که آیا شما به تبخال مبتلا هستید و آیا نوع ۱ یا ۲ آن را دارید. این تست‌ها نمی‌توانند نشان دهند که علایم تبخال در کدام بخش بدن شما بروز پیدا می‌کنند. اما اگر تستی نشان دهد که دارای هرپس نوع ۲ هستید، به احتمال زیاد آلودگی در اندام‌های تناسلی وجود دارد.
معمولاً از نمونه‌های خون استفاده می‌شود تا بررسی شود آیا سیستم ایمنی بدن در مقابل ویروس هرپس آنتی‌بادی تولید کرده است یا خیر. اعلام نتایج آزمایش چندین روز طول کشیده و تنها نشان می‌دهد که شما زمانی در معرض ویروس قرار گرفته‌اید.

علل انجام تست هرپس تناسلی

بررسی HSV که باعث ایجاد تب خال در اطراف دهان و بینی می شود.

بررسی HSV-1  و HSV-2 که باعث ایجاد تب خال در اطراف دهان و تب خال تناسلی می شوند.

بررسی شریک جنسی شخصی که مبتلا به تب خال تناسلی شده است.

تشخیص عفونت هرپس در نوزادی که از مادر مبتلا به تب خال تناسلی متولد شده باشد.

آمادگی های لازم برای انجام آزمایش هرپس ویروس

اگر شما مبتلا به تب خال تناسلی هستید تا زمانی که نتیجه آزمایش شما مشخص نشده است از تماس جنسی خودداری کنید. با این کار شانس انتقال این بیماری را به دیگران کاهش می دهید.

در چه مکان هایی تست تبخال تناسلی گرفنه می شود؟

در مراکز آزمایش خون خصوصی می‌توان تست تبخال تناسلی داد. اما بهتر است نتایج آزمایش شما در بستر مراقبت‌های پزشکی معمول بررسی شوند. با پزشک خود در مورد تست هرپس مشورت کنید. همچنین بسیاری از نواحی دارای کلینیک‌های بهداشت عمومی دولتی یا شهری هستند که شاید جایگزین کم‌هزینه‌تری باشند.

اقدامات لازم پس از ابتلا به هرپس تناسلی

اینکه جواب آزمایش شما مثبت باشد به معنی آن است که بلافاصله می بایست شما و شریک جنسی تان تحت درمان پزشک قرار بگیرید. روش های مختلفی برای درمان و کنترل هرپس وجود دارد که از جمله می توان به مصرف برخی دارو ها اشاره کرد که به کنترل روند این اختلال کمک می کنند.

این دارو ها می‌توانند احتمال منتشر شدن ویروس را کم کنند؛ و شما هم می‌توانید گام‌هایی مانند استفاده از کاندوم لاتکس در مدت رابطه جنسی بردارید تا از انتشار تبخال جلوگیری کنید.
بسیاری افراد تصور می‌کنند زندگی جنسی آنها بعد از تشخیص مثبت بودن تبخال تناسلی خاتمه خواهد یافت. اما این موضوع حقیقت ندارد. گفتگوی صادقانه با شریک جنسی خود و مراقبت پزشکی مناسب عوامل کلیدی برای زندگی مناسب همراه با تبخال تناسلی است