شاید برای بسیاری از ما واژه دردهای مزمن یادآور پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها و شکایت‌های همیشگی‌ شان از دردهایشان باشد؛ اما در واقع دردهای مزمن ربطی به سن‌ و سال ندارند و بسیاری از ما در جوانی هم تجربه این‌ گونه دردهای مداوم و عذاب‌ آور را که بیشتر از یک روز و گاه چندین ماه ادامه دارند، داشته‌ ایم؛ اما خوشبختانه برای مقابله با این دردها روش‌های بهتری از خوردن مسکن و کنار آمدن با آن‌ها وجود دارد.

حتی ممکن است با تغییراتی در سبک زندگی خود بتوانید از شر این دردهای آزار دهنده و پایدار زودتر خلاص شوید. در ادامه برخی از بهترین روش‌های مدیریت دردهای مزمن را با هم مرور می‌کنیم.

زنان بیشتر در معرض درد قرار دارند

– زنان معمولا احساس درد شدیدتری، از هر نوعی که باشد، می‌کنند. دلیل این امر هنوز مشخص نشده‌ است، اما تحقیقات این‌ طور نشان می‌دهند که احتمالا ترکیبی از عوامل هورمونی، ژنتیک، پاسخ سیستم دفاعی بدن و عوامل روان‌ شناختی در این مسئله دخیل هستند. برای مثال محققان دانشگاه میشیگان آمریکا دریافته‌اند که تغییرات سطح هورمون استروژن در طول دوران قاعدگی می‌تواند در شدت درد دریافتی موثر باشد. با کاهش سطح استروژن، هورمون ضددرد اندورفین هم کاهش‌ یافته و آستانه تحمل در برابر درد را کاهش می‌دهد.

همیشه استراحت بهترین درمان نیست

– دچار درد پشت کمر یا اسپاسم عضلانی شده‌اید؟ شاید به‌ طور طبیعی فکر کنید که باید در چنین شرایطی تحرک خود را به حداقل برسانید؛ اما امروزه نظر متخصصان درباره رویارویی با دردهای جزئی عضلانی و مفاصل دقیقا مخالف این روش است. توصیه متخصصان، ادامه روند معمول زندگی و حتی انجام نرمش و فعالیت فیزیکی در اولین فرصت ممکن است. نتایج تحقیقات انجام‌ شده روی کسانی که از درد مزمن پشت رنج می‌بردند هم این تئوری را تائید می‌کند؛ چرا که کسانی که فعالیت خود را کم نکردند، نسبت به افرادی که اقدام به استراحت مطلق داشتند، درد کمتری گزارش کرده بودند. یک روش دیگر، مشاوره با پزشک معالج برای دریافت فیزیوتراپی و توان‌ بخشی در ناحیه آسیب‌ دیده است. این کار می‌تواند نیاز شما به جراحی و سایر عمل‌های پیچیده در آینده را کمتر کند.

از روش‌های درمانی طب سنتی استفاده کنید

– روش‌های سنتی برای مقابله با دردهای مزمن وجود دارند که به‌ شرط اجرا توسط متخصصان آموزش‌ دیده و مجرب می‌توانند در درمان یا مدیریت دردهای مزمن مفید باشند. یکی از این روش‌ها طب سوزنی است که ازجمله معروف‌ ترین روش‌های طب سنتی چینی است و تأثیر آن در افزایش فاصله بین سردرد های تنشی و رفع دردهای مزمن در ناحیه پشت کمر، گردن و زانوها به اثبات رسیده است. یک روش درمانی دیگر کمک‌ گرفتن از متخصصان کایروپراکتیک برای رفع دردهای منطقه کمر، گردن و کاهش شدت میگرن است. در نهایت باید به ماساژ تخصصی و خواص بسیار آن در گشودن اسپاسم‌های عضلانی، بهبود جریان خون در بدن و کاهش شدت دردهای مزمن عضلانی، به‌ خصوص در ناحیه پشت و کمر اشاره کنیم.

بعضی غذاها ممکن است خوب باشند، بعضی بد

– مواد غذایی دارای آنتی‌ اکسیدان و مواد ضد التهاب بالا می‌توانند به کاهش دردهای مزمن کمک کنند. از جمله این غذاها می‌توانیم به ماهی‌ های چرب (مثل سالمون، ساردین، تن، خال‌ مخالی) اشاره کنیم که سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند و خواص ضدالتهابی قوی دارند. همچنین روغن زیتون خالص هم اثرات ضد التهابی مشابه قرص ایبوبروفن از خود نشان می‌دهد و می‌تواند برای درمان دردهای مزمن مفید باشد؛ اما غذاهایی که در صورت داشتن درد مزمن باید از آن‌ها دوری کنید، عبارتند از شکر و تمامی فرآورده‌های ساخته‌ شده با آن به‌ خصوص نوشابه‌های گازدار، گوشت قرمز و فرآورده‌های گوشتی و در نهایت غلات فرآوری‌ شده که بیشترین میزان پروتئین‌های التهاب‌ آور را در خون شما تولید می‌کنند.

آنچه باید درباره فیبرومیالژیا بدانید

– این اختلال درد مزمن که به‌ سختی هم تشخیص داده می‌شود و نوعی رماتیسم بافت همبند است، علت اصلی دردهای عضلانی استخوانی در میان زنان ۲۰ تا ۵۵ساله محسوب می‌شود. به‌ دلیل اشتراک بسیاری از این علائم با بیماری‌های دیگر، برای تشخیص آن نیاز به آزمایش‌های کلینیکی وجود دارد. یکی از عوارض اصلی این بیماری، درد گسترده در تمام بدن (یعنی هر دو طرف بدن یا هم بالا و هم پایین کمر) برای مدت بیشتر از سه ماه است. یکی دیگر از عوارض این بیماری در کنار دردهای عضلانی، مفصلی و تاندونی، خستگی مفرط است که آن را از سایر دردهای مزمن مشابه جدا می‌کند. اولین درمان هم تغییر در سبک زندگی فرد با کاهش عوامل استرس‌زا و افزایش فعالیت فیزیکی منظم است. همچنین ممکن است بسته به نظر پزشک نیازمند درمان دارویی با قرص‌های ضد‌ افسردگی باشید. در هر صورت، اگر فکر می‌کنید علائم این بیماری در شما وجود دارد، بهتر است هرچه سریع‌تر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

مسکن‌های اپیوئیدی، قوی ولی اعتیاد‌آور

– داروهای مسکن حاوی اپیوئید مثل اکسی‌کودون و کدئین، با اتصال به دریافت‌ کننده‌های اپیوئید در مغز میزان درد دریافتی توسط مغز را کاهش می‌دهند. همچنین این دسته از داروها می‌توانند باعث ایجاد احساس سرخوشی و آرامش هم بشوند؛ اما نکته‌ای که باید به خاطر داشت، این است که این مسکن‌ ها بسیار اعتیاد آور هستند و نباید به‌ صورت سرخود و مداوم آن‌ها را مصرف کنید. در واقع تنها زمانی باید این مسکن‌ها را بخورید که درد امان‌تان را بریده و دیگر چاره‌ای باقی نمانده است، مثل شرایط بعد از یک تصادف رانندگی یا دردهای بعد از یک عمل جراحی. حتی در این موارد هم بیشتر از چند روز نیازی به استفاده از این مسکن‌ها نیست و درصورتی‌که پزشک معالج شما قصد داشت برای مدتی بیشتر از یک هفته آن‌ها را تجویز کند، از او بپرسید چه گزینه‌های دیگری وجود دارد.

آب‌ و هوا می‌تواند بر درد شما تأثیرگذار باشد

– هر چند این عبارت درباره تمامی افرادی که از دردهای مزمن رنج می‌برند، صادق نیست، ولی برای مثال مبتلایان به آرتروز لگن در هوای بارانی، مرطوب و پرفشار احساس درد و خشکی بیشتری در مفاصل خود می‌کنند. در حالی‌ که تحقیقی که به‌ تازگی انجام‌ گرفته نشان داد که این موضوع در مبتلایان به آرتروز زانو یا درد مزمن کمر صادق نیست و آب‌ و هوا تأثیری بر میزان و شدت درد آن‌ها ندارد.