بسیاری از چشم پزشکان علاوه بر قطره، قرص یا کپسول استازولامید را نیز تجویز می کنند. این دارو می تواند تولید مایع زلالیه را تا مدت شش ساعت پایین نگه دارد. کپسول استازولامید نیز چنانچه روزی دو بار مصرف شود دارای اثر مشابه بوده و محتویاتش نیز به آهستگی در بدن آزاد می شود (این کپسول در ایران یافت نمی شود). دی کلروفنامید و متازولامید نیز دارای اثر مشابه بوده و می توانند به جای آن تجویز شوند.
بیش از یک دهه از تجویز این دارو به صورت قطره های چشمی می گذرد. این قطره ها فشار چشم را به اندازه بسیار موثری پایین می آورند و درزولامید Dorzolamide (Trusopt) و برینزلامید Brinzolamide (Azopt) 1% قطره هایی هستند که به صورت دو تا سه بار در روز تجویز می شوند. باید توجه داشت که در صورت استفاده از قطره های نامبرده بالا، عارضه های عمومی و سیستمیک اشاره شده با مصرف قرص ها به کمترین اندازه می رسند. اشکال خوراکی و قطره این دارو برای کنترل بیماری به صورت هم زمان تجویز
نمی شوند. اما قطره های موضعی از این دسته با گونه های دیگر داروهای پایین آورنده فشار چشم و چنانچه نیاز باشد به صورت هم زمان و یا به شکل مخلوط مانند Cosopt که مخلوط (Dorzolamide, Timolol) است تجویز می شود. اگر قطره موضعی به صورت دو بار در روز تجویز شود، بایستی کنترل فشار چشم در فاصله ۱۰ تا ۱۲ ساعت پس از ریختن قطره نخست اندازه گیری شود تا چنانچه نیاز باشد به سه بار در روز افزایش یابد. قرص استازولامید و قطره هایی از این دسته در افرادی که به ترکیب های سولفانامید حساسیت دارند باید با احتیاط تجویز شوند