فریز کردن اسپرم چگونه است و کاربردهای استفاده از آن چیست؟

انجماد شاخه ای از علم کرایوبیولوژی است که به حفظ و مراقبت طولانی‌مدت سلول در دمای بسیار پائین می پردازد. کشفی که درسال ۱۹۴۸ به وسیله Polge- Smith- Parks به عمل آمد، نشان داد که اسپرم fowl( ماکیان) میتواند در دمای ۷۰- درجه سانتی گراد در حضور گلیسرول زنده بماند، که در واقع آغاز تئوری انجماد سلولهای جنسی و بافتها بود.
سلولهای زایای مرد در مقابل ابتلا به عفونت ها، ضربه، تأثیرعوامل محیطی همانند الودگی های شغلی وهمچنین داروها مخصوصا شیمی درمانی و اشعه درمانی بسیارآسیب پذیر بوده به گونه ای که این عوامل میتوانند منجر به تخریب فرآیند اسپرماتوژنز شده و تا مرحله توقف کامل روند تولید اسپرم، پیش روند.
از شیوه های تجربه شده و قابل قبول ، حفظ باروری مردان مبتلا به سرطان و یا اشخاص درمعرض تخریب اسپرماتوژنز قبل ازهر گونه اقدام درمانی، انجماد اسپرم و نگهداری آن در بانک اسپرم میباشد . نزدیک به نیم قرن است که شیوه فریز اسپرم ابداع شده و امروزه از آن بعنوان یکی از روشهای کمک باروری ART)) مورد استفاده قرار می گیرد. اسپرم ها را میتوان برای استفاده هایی چون لقاح مصنوعی یا دیگر درمانهای ناباروری و نیز اهداء اسپرم در آینده فریز کرد.
بعد از سپری شدن آزمایشات مخصوص، انجماد نمونه های اسپرم در ظروف دارای نیتروژن مایع با دمای 196_ درجه سانتی گراد انجام می شود . بعد از انجماد اسپرم، زمانیکه فرد احتیاج به ذوب نمونه داشته باشد با به کارگیری شیوه های توسعه یافته، نمونه از حالت فریز خارج شده و برای استفاده در روش های IUI، ICSI، IVF آماده میشود . در واقع روش های لقاح خارج رحمی، به خصوص ICSI اثرات مخرب ایجاد شده بر روی سلولهای زایای مرد را بعد از فرآیند فریزجبران می نماید.