فواید و مضرات مصرف مکمل گلوکوزامین

گلوکوزامین در ساخت و ترمیم غضروف ها نقشی حیاتی دارد. بسیاری از افراد به امید تقویت سلامت مفاصل خود از مکمل های گلوکوزامین استفاده می کنند. آیا واقعا موثر هستند؟
گلوکوزامین یک قند طبیعی است که در مایع اطراف مفاصل، همچنین در استخوان های حیوانات، مغز استخوان، صدف ها و قارچ ها وجود دارد. گلوکوزامین موجود در مکمل ها به طور معمول از پوسته سخت صدف تهیه می شود اگرچه فرم مصنوعی آن نیز موجود است.
بر اساس اعلام مرکز ملی بهداشت مکمل و یکپارچه، حدود ۲.۶ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده از مکمل های گلوکوزامین، کندروایتین سولفات یا هر دو در سال ۲۰۱۲ استفاده کرده اند. کندروایتین سولفات مشابه گلوکوزامین است و به طور طبیعی در مفاصل نیز وجود دارد. این دومین مکمل غذایی محبوب بعد از روغن ماهی و انواع دیگر اسیدهای چرب امگا ۳ محسوب می شود. با این حال، کارشناسان با استناد به فقدان شواهد علمی کافی، سوال کرده اند آیا مکمل های گلوکوزامین مفید هستند.
به گزارش مدیکال نیوزتودی، در این مقاله توضیح می دهیم گلوکوزامین چیست، چرا افراد آن را مصرف می کنند و آیا تحقیقات نشان می دهد مکمل ها می توانند به شما کمک کنند، همچنین برخی از عوارض جانبی احتمالی و سایر خطرات آن را بررسی می کنیم.
گلوکوزامین چیست؟
مکمل های گلوکوزامین به طور معمول بصورت قرص یا کپسول وجود دارند، اما به صورت تزریقی نیز موجود هستند، همچنین انواع مختلفی از گلوکوزامین وجود دارد و مشخص نیست آیا تاثیراتشان متفاوت است یا خیر. انواع آن شامل:
گلوکوزامین سولفات
گلوکوزامین هیدروکلراید
N- استیل گلوکوزامین
برخی از مکمل ها گلوکوزامین را با سایر مواد مانند کندروایتین سولفات، غضروف کوسه یا متیل ‌سولفونیل ‌متان ترکیب می کنند. برخی از افراد می گویند این مکمل ها به کاهش درد مفصل کمک می کنند، اما شواهد علمی کافی برای تایید این ادعا وجود ندارد. کالج روماتولوژی آمریکا و بنیاد آرتروز به مردم توصیه می کنند از مکمل های گلوکوزامین یا کندروایتین سولفات برای آرتروز استفاده نکنند. در حالی که به احتمال زیاد برای اکثر افراد ایمن هستند، اما متخصصان کارایی آنها را تایید نکرده اند.
مهم است به خاطر داشته باشید سازمان غذا و داروی آمریکا تولید محصولات گلوکوزامین یا سایر مکمل ها را کنترل نمی کند در نتیجه نمی توان به طور دقیق محتوای آنها را تشخیص داد. مکمل ها همیشه حاوی موادی نیستند که روی برچسب آنها ذکر شده است. آزمایش ها نشان داده است محتوای گلوکوزامین در مکمل ها می تواند از صفر تا بیش از ۱۰۰ درصد مقدار تبلیغ شده باشد، همچنین در برخی موارد برچسب ها حاوی گلوکوزامین هیدروکلراید بودند، اما در واقعیت این طور نبوده است.