صنایع دستی استان خراسان شمالی چیست؟
فرش دورو
بافت این نوع فرش، مختص به ترکمن‌های استان خراسان شمالی است و این نوع فرش در سایر اقوام ترکمن و مناطق دیگر کشور، بافته نمی‌شود. روستای دویدوخ علیا، از توابع شهرستان رازوجرگلان، خاستگاه اصلی فرش دوروی ترکمنی است. این نوع فرش با نخی ابریشمی بافته می‌شود که با رنگ‌های طبیعی، رنگرزی شده است. بخشی از نخ‌های مورد نیاز بافندگان توسط نوغان‌داران روستا تولید می‌شود و بخشی دیگر به صورت خام (رنگ نشده) از مناطق دیگر تامین می‌شود و رنگرزی تمام آنها در روستا انجام می‌شود. برای بافت فرش دورو که هر طرف آن، نقشه‌ی متفاوتی دارد، دو بافنده پشت دار می‌نشینند و به صورت هم‌زمان، فرش را می‌بافند. عمده تفاوت این فرش با فرش یک‌رو در روش بافت، مربوط به چله‌کشی است. از طرح‌های مشهور فرش دورو، یموت، چهارفصل، قرقچاق، قاپ‌قاپی و ترنج است. البته فرش دورو به دلیل دشواری و طولانی بودن زمان بافت، در اندازه‌های بزرگ بافته نمی‌شود و معمولا در ابعاد قالیچه تولید می‌شود. حاصل دسترنج زنان ترکمن این خطه از کشور، قالیچه‌هایی نفیس و مرغوب است که طرفداران زیادی در کشورهای جنوب شرق آسیا و کشورهای اروپایی دارد و پای گردشگران خارجی را به این منطقه، باز کرده است.
بافت این نوع فرش، مختص به ترکمن‌های استان خراسان شمالی است و این نوع فرش در سایر اقوام ترکمن و مناطق دیگر کشور، بافته نمی‌شود. روستای دویدوخ علیا، از توابع شهرستان رازوجرگلان، خاستگاه اصلی فرش دوروی ترکمنی است. این نوع فرش با نخی ابریشمی بافته می‌شود که با رنگ‌های طبیعی، رنگرزی شده است. بخشی از نخ‌های مورد نیاز بافندگان توسط نوغان‌داران روستا تولید می‌شود و بخشی دیگر به صورت خام (رنگ نشده) از مناطق دیگر تامین می‌شود و رنگرزی تمام آنها در روستا انجام می‌شود. برای بافت فرش دورو که هر طرف آن، نقشه‌ی متفاوتی دارد، دو بافنده پشت دار می‌نشینند و به صورت هم‌زمان، فرش را می‌بافند. عمده تفاوت این فرش با فرش یک‌رو در روش بافت، مربوط به چله‌کشی است. از طرح‌های مشهور فرش دورو، یموت، چهارفصل، قرقچاق، قاپ‌قاپی و ترنج است. البته فرش دورو به دلیل دشواری و طولانی بودن زمان بافت، در اندازه‌های بزرگ بافته نمی‌شود و معمولا در ابعاد قالیچه تولید می‌شود. حاصل دسترنج زنان ترکمن این خطه از کشور، قالیچه‌هایی نفیس و مرغوب است که طرفداران زیادی در کشورهای جنوب شرق آسیا و کشورهای اروپایی دارد و پای گردشگران خارجی را به این منطقه، باز کرده است.
گلیم سفره کردی
بزرگ‌ترین گروه قومی استان خراسان شمالی، عشایر کرد هستند. بافت نوعی گلیم در میان زنان این عشایر رواج دارد که به سفره کردی مشهور است. سفره کردی، گلیمی پشمی است که روی دار افقی (زمینی) بافته می‌شود، بافت ظریفی دارد و از تنوع رنگ بالایی برخوردار است. این نوع گلیم در گذشته به دلیل وجود نقش‌هایی از حیوانات حلال‌گوشت، میوه‌ها و غلات در طرحش و همچنین مقاوم بودن در برابر نم و رطوبت، به عنوان سفره و وسیله‌ای برای نگهداری نان، استفاده می‌شده است اما امروزه تنها به عنوان زیرانداز کاربرد دارد. شهر آشخانه‌ی خراسان شمالی، فعال‌ترین منطقه‌ی استان در تولید سفره کردی است.
بزرگ‌ترین گروه قومی استان خراسان شمالی، عشایر کرد هستند. بافت نوعی گلیم در میان زنان این عشایر رواج دارد که به سفره کردی مشهور است. سفره کردی، گلیمی پشمی است که روی دار افقی (زمینی) بافته می‌شود، بافت ظریفی دارد و از تنوع رنگ بالایی برخوردار است. این نوع گلیم در گذشته به دلیل وجود نقش‌هایی از حیوانات حلال‌گوشت، میوه‌ها و غلات در طرحش و همچنین مقاوم بودن در برابر نم و رطوبت، به عنوان سفره و وسیله‌ای برای نگهداری نان، استفاده می‌شده است اما امروزه تنها به عنوان زیرانداز کاربرد دارد. شهر آشخانه‌ی خراسان شمالی، فعال‌ترین منطقه‌ی استان در تولید سفره کردی است.
سفره کردی خراسان شمالی در پنجمین جلسه شورای عالی سیاستگذاری ثبت آثار تاریخی و میراث معنوی در سال ۱۳۹۱، در فهرست آثار ملی قرار گرفت. گلیم سفره کردی در دی ماه سال ۱۳۹۲ موفق به دریافت نشان اصالت یونسکو شد.