ساخت روستا در ماه توسط چین و اروپا

در طی سالیان اخیر، چندین آژانس فضایی برنامه های خود را برای بازگرداندن فضانوردان به ماه اعلام کرده اند و ایجاد یک پایگاه در ماه از جمله برنامه های مهم آنان برشمرده می شود. علاوه بر برنامه ناسا مبنی بر احیای کاوش های ماه، آژانس فضایی اروپا(ESA)، روس کاسموس و آژانس های فضایی فدرال هند و چین از برنامه های خود برای انجام عملیات به ماه خبر داده اند که می تواند به قرارگاه های دائمی ختم گردد. با در نظر داشتن تمامی فعالیت ها در عرصه جدید کاوش های فضایی، همکاری یاد شده می تواند کلیدی برای تحقق اهداف باشد. این همکاری در برنامه های جامع آژانس فضایی اروپا و سازمان فضایی ملی چین به منظور انجام کاوش در ماه اهمیت والایی پیدا می کند. به گفته سخنگویان هر دو آژانس در هفته جاری، آنان امیدوارند با همکاری یکدیگر تا دهه ۲۰۲۰ میلادی یک روستا در ماه بسازند.این خبر مهم برای نخستین بار از سوی “تیان یولونگ” رئیس آژانس فضایی چین اعلام شد. رئیس روابط رسانه ای آژانس فضایی اروپا در روز چهارشنبه بیست و ششم آوریل این خبر را تایید کرد. هویستندال اظهار داشت:« چینی ها برنامه جاه طلبانه ای را برای انجام فعالیت های کاوش محور در ماه ترتیب داده اند. فضا از زمان عملیات های فضایی دهه ۶۰ میلادی دچار تغییر شده است. ما میدانیم که برای کاوش فضا بنا به دلایل صلح آمیز نیازی به همکاری بین المللی نیست.»
یولونگ و هویستاندل معتقدند که این پایگاه می تواند نقش موثری در توسعه کاوش های ماه، توریسم فضایی داشته و انجام عملیات به ماه و به ویژه مریخ را سهولت ببخشد. فعالیت های اخیر دو آژانس فضایی چین و اروپا به تحقق این هدف کمک خواهد کرد چرا که آنان در طول چند دهه اخیر موفق به استفاده از مدارپیماها و فرود گردهایی در ماه شده اند. عملیات های چانگ آژانس فضایی چین و عملیات اسمارت ۱ آژانس فضایی اروپا از جمله کارهای بزرگ این دو آژانس تلقی می شود. فرودگرهای چینی به عنوان قسمتی از برنامه چانگ به کاوش سطح ماه برای بررسی هلیوم ۳ پرداختند؛ از این ماده می توان برای تامین سوخت راکتور های همجوشى در زمین استفاده کرد. در اقدامی مشابه، عملیات اسمارت ۱ نقشه هایی جامع از ناحیه قطب شمال ماه تهیه نمود. این کاوش با تهیه جغرافیای منطقه و ارائه اطلاعاتی شفاف در خصوص قطب شمال ماه نقش مفیدی در شناسایی محل پایگاه احتمالی ایفا کرد.
اگرچه تاکنون هیچ جزئیات دیگری از این روستای احتمالی اعلام نشده، اما احتمال می رود این برنامه بر اساس چشم انداز مطرح شده از جانب “جان ورنر” مدیر آژانس فضایی اروپا در دسامبر سال ۲۰۱۵ میلادی پیش برود. جان ورنر ضمن شرکت در “سمپوزیوم ماه ۲۰۲۰-۲۰۳۰ عرصه جدیدی از کاوش رباتیک و انسانی” از تمایل آژانس اش برای ایجاد یک پایگاه در ماه به عنوان جانشینی برای ایستگاه فضایی بین المللی خبر داد.علاوه براین، احتمال می رود ساخت این پایگاه به شیوه های تولید افزایشی (پرینت سه بعدی) نیاز داشته باشد؛ روش های مختص محیط ماه. آژانس فضایی اروپا در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد که با همکاری معماران مشهور Foster + Partners قصد پرینت دیوارهایی را دارد که گنبدهای ماه را از تابش های مضر و شهاب سنگ های کوچک محافظت کند. این توافق از عصر نوینی برای CNSA حکایت دارد که آثاری از همکاری های سایر آژانس های فضایی فدرال در گذشته در آن به چشم می خورد. دولت آمریکا به دلیل ارتباطات قوی نظامی آژانس، قانونی را در سال ۲۰۱۱ تصویب کرد که از مشارکت آژانس فضایی چین در ایستگاه فضایی بین المللی ممنوعیت به عمل آورد. اما توافق میان چین و آژانس فضایی اروپا می تواند راه را برای همکاری سه جانبه با حضور ناسا باز کند.
آژانس فضایی اروپا، سازمان ناسا و روس کاسموس نیز در سال ۲۰۱۲ به گفتگوها در خصوص احتمال ساخت یک پایگاه در ماه وارد شدند. با فرض اینکه تمامی چهار ملل می توانند بر سر یک چارچوب به توافق برسند، ساخت روستا در ماه می تواند در برگیرنده فضانوردانى از همهٔ آژانس های فضایی بزرگ جهان باشد. در صورت تحقق این هدف، زمینه برای انجام کاوش های محیط های بیگانه هموار می شود. این کار ارزش فوق العاده ای برای عملیات فضایی دارد.در این مدت، سازمان فضایی چین امید دارد تا پایان سال ۲۰۱۷ عملیاتی را به ماه ترتیب دهد و عملیات چانگ ۴ را به دورترین جاهای ماه تا سال ۲۰۱۸ ارسال کند. آژانس فضایی اروپا نیز برای انجام تحلیل های عملیاتی بر سر نمونه های تهیه شده از چانگ ۵ اظهار امیدواری کرده است و قصد دارد یک فضانورد اروپایی را به تیانگونگ ۲ بفرستد.