تاریخچه لامپ و روشنایی از ادیسون تا پولاکس

بر اساس نظر بسیاری از تاریخ شناسان، تاریخ بشر به دو دوره کلی قبل و بعد از اختراع لامپ های روشنایی تقسیم بندی میشود. بسیاری از اختراعات و پیشرفت های علمی بزرگ بشر پس از اختراع لامپ و به واسطه روشنایی بود. امروزه با وجود این که در عصر علم و تکنولوژی به سر میبریم، هنوز هم لامپ و سایر لوازم روشنایی یکی از اصلی ترین عناصری هستند که به زندگی انسان ها در جوامع مدرن انسانی نظم میدهند.

لامپ روشنایی چیست؟

لامپ که در سال های قبل از آن با نام چراغ الکتریکی نیز یاد میشد، وسیله ای است که از چندین خازن، حباب، اتصالات مختلف و همچنین مدار های الکتریکی تشکیل شده است. وظیفه اصلی لامپ ها تبدیل انرژی الکتریسیته به انرژی روشنایی میباشد. به طور معمول رشته های لامپ را به منظور محافظت از آنها در مقابل عوامل محیطی در محفظه هایی به نام حباب قرار میدهند. همچنین قرار دادن رشته های لامپ درون حباب میزان پخش نور را نیز تا مقداری افزایش میدهد.

تاریخچه لامپ

طبق مشاهدات و تحقیقات انجام شده در خصوص تاریخچه لامپ و روشنایی، قدمت آن به ۷۰ هزار سال قبل از میلاد حضرت مسیح برمیگردد. این لامپ ها که ساختاری بسیار ساده داشتند شامل یک سنگ توخالی بودند که به طور معمول درون آنها از چربی ها یا موادی که به سادگی میسوختند استفاده میشد. بر اساس وسایل کشف شده در بخش های غربی آسیا و مناطق شمالی ایران، صدف هایی پیدا شد که بعد ها مشخص شد ایرانیان باستان از این صدف ها به عنوان چراغ استفاده میکردند. به مرور زمان و پیشرفت تکنولوژی شکل های مختلفی از لامپ به بازار های جهانی عرضه شد.

نخستین لامپ در تاریخچه روشنایی

با گذر زمان، تاریخچه روشنایی به ایستگاه اختراع نخستین لامپ های مدرن و امروزی رسید. نخستین لامپ در اوایل قرن ۱۹ میلادی توسط هامفری دیوی اختراع شد. این فرد جزو یکی از صاحب نظران رشته شیمی در دانشگاه های بریتانیا بود. او قبل از اختراع لامپ رشته ای توانسته بود تا قدرتمند ترین باتری آن زمان را بسازد. در یکی از آزمایش ها پس از اینکه او دو سیم باتری را به یک تکه کربن وصل نمود، مشاهده کرد که کربن در اثر عبور الکترون ها از آن نور تولید میکند. لامپی که دیوی موفق به اختراع آن شد به چراغ قوس الکتریکی معروف بود.

در هفت دهه بعد محققان و دانشمندان زیادی به منظور تغییر ساختار لامپ ساخته شده توسط دیوی اقدام کردند. آنها سعی داشتند تا راندمان آن را افزایش دهند به همین سبب نیز مواد تشکیل دهنده لامپ را تغییر دادند. با وجودی که طرح های این افراد از نظر تئوری خوب و کاربردی بود اما به دلایل مختلفی طرح های آنها به تولید انبوه نرسید.

در سال ۱۸۷۴ بود که دو متخصص کانادایی با نام های هنری وودوارد و متیو ایوانز روی طرحی جالب و خلاقانه از لامپ رشته ای کار میکردند. در تاریخچه لامپ آمده است که طرح پیشنهادی این دو متخصص جاه طلبانه و در عین حال با دیگر طرح های معمول متفاوت بود. در این طرح وودوارد و ایوانز میله های کربنی که در بین الکترود ها قرار داشتند را در استوانه های شیشه ای که با گاز نیتروژن پر شده بود قرار میدادند.

طرح آنها با وجود پتانسیل بالایی که داشت، نتوانست تجاری شود و در نهایت هم با وجود تلاش بسیاری که این دو برای تولید انبوه اختراع خود کردند، به نتیجه دلخواه نرسیدند. وودوارد و ایوانز در سال ۱۸۷۹ حق ثبت اختراع خود را به توماس ادیسون مخترع آمریکایی فروختند.

ادیسون تحقیقات خود را در زمینه لامپ های رشته ای شروع میکند!

بسیاری از افراد گمان میکنند که توماس ادیسون نخستین لامپ رشته ای را اختراع کرده است! اما این در صورتی است که اگر به تاریخچه روشنایی و لامپ دقت کنید، متوجه خواهید شد که توماس ادیسون در واقع نخستین لامپی را اختراع کرد که طرح آن کاربردی بود و قابلیت تولید انبوه را داشت. ادیسون پیش از خرید حق ثبت اختراع وودوارد و ایوانز روی طرح لامپ های رشته ای کار میکرد.

او از سال ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۰ میلادی بیش از ۳۰۰۰ طرح ناموفق را برای انواع لامپ های رشته ای آزمایش کرد. او سرانجام در سال ۱۸۷۹ معروف ترین و مهمترین اختراع خود یعنی لامپ رشته ای کربنی را به ثبت رساند. لامپ رشته ای که توماس ادیسون آن را اختراع کرد برخلاف دیگر لامپ هایی که در آن زمان مورد استفاده قرار میگرفتند، بیش از ۱۲۰۰ ساعت عمر داشتند! همین عامل نیز سبب شد تا بسیاری از سرمایه گذاران نسبت به خرید اختراع جدید ادیسون علاقه زیادی داشته باشند.

مشکلی که طرح های ارائه شده برای لامپ های رشته ای قبل از ادیسون داشتند، طول عمر کوتاه آنها بود. در صورتی که به تاریخچه لامپ دقت کنید، متوجه خواهید شد که این لامپ ها به دلیل ایراداتی که در ساختار خود داشتند، نمیتوانستند مدت زمان زیادی، روشنایی را برای افراد تامین کنند. به همین علت نیز سرمایه گذاران علاقه ای به تولید انبوه آنها نداشتند.

لامپ های ال‌ای‌دی و فلورسنت

بدیهی است که طرح لامپ توماس ادیسون در آن زمان ایده ای خوب و کارآمد بود. اما با پیشرفت علم و تکنولوژی بشر نیاز داشت تا نه تنها طول عمر آن را افزایش دهد، بلکه باید مصرف انرژی و میزان روشنایی آن را نیز افزایش میداد. به همین سبب در سال ۱۸۹۰ لامپ های فلورسنت ابداع شد. در این لامپ ها بخار جیوه با فشار کم وجود دارد. نحوه عملکرد لامپ های فلورسنت به این صورت است که ولتاژی که به دو سر لامپ متصل میشود باعث داغ شدن گاز آرگون و یا نئون داخل لامپ میشود. به این صورت جیوه تحریک شده و یکسری فرایند های شیمیایی انجام میشود که در نهایت سبب ایجاد نور میشود.

لامپ های فلورسنت به این دلیل که ماده سمی مانند جیوه در آن به کار رفته بود خیلی در کشور های مختلف فراگیر نشدند. جایگزین لامپ های فلورسنت، لامپ های ال‌ای‌دی بودند. این لامپ ها در سال ۱۹۰۷ اختراع شدند و به سرعت به تولید انبوه رسیدند. لامپ های ال‌ای‌دی در رنگ های متنوعی وارد بازار شدند و حتی برخی از مدل های آنها قابل حمل نیز بودند!

پولاکس؛ بهترین تولیدکننده لوازم و تجهیزات نورپردازی!

پس از تولید انبوه اختراع ادیسون، تاریخچه لامپ و روشنایی پیشرفت کرد و مدل های متفاوت لامپ با کارایی و راندمان بالاتر به بازار عرضه شدند. در این میان برند های زیادی نیز نسبت به تولید انواع لامپ اقدام کردند. یکی از این برند ها که توانست طرفداران زیادی را در بازار به خود جذب کند، Pollux Team بود.

برند پولاکس با تجربه ای ۲۰ ساله در زمینه تولید و فروش انواع تجهیزات نورپردازی گزینه ای ایده آل برای افرادی به شمار میرود که کیفیت و طول عمر محصول را در اولویت قرار میدهند. متخصصان این برند توجه ویژه ای به سلامت انسان حین قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی دارند.