نبرد واترلو
نبرد واترلو (به انگلیسی: Battle of Waterloo)، نبردی بود که در تاریخ ۱۸ ژوئن سال ۱۸۱۵ میلادی، بین قوای فرانسه و قوای ائتلاف هفتم انجام گرفت. علت خوانده شدن نبرد به این نام، این بود که جنگ در دشت واترلو در کشور بلژیک امروزی انجام گرفت. این نبرد، آخرین نبرد ناپلئون بناپارت بود.
نبرد
پس از فرار ناپلئون بناپارت از تبعید گاهش در جزیرهٔ البا و بازگشت مجدد او به قدرت به عنوان امپراتور فرانسه، بیش تر کشورهای اروپایی تحت عنوان ائتلاف هفتم بار دیگر گرد هم آمدند تا ناپلئون را شکست دهند. ناپلئون برای مقابله با نیروهای دشمن، به سمت بلژیک که در آن زمان بخشی از پادشاهی متحد هلند بود حرکت کرد. هدف او، جلوگیری از پیوستن قوای کشورهای مختلف به یکدیگر بود.
زمانی که ارتش فرانسه به بلژیک رسید، از قبل قوای بریتانیایی و همین‌طور قوای چند ایالت آلمانی، به نیروهای هلندی پیوسته بودند. ناپلئون موفق شد در تاریخ ۱۶ ژوئن، یعنی دو روز پیش از نبرد واترلو، به‌طور جداگانه به قوای پروسی حمله کرده و آن‌ها را در نبرد لیگنی به سختی شکست دهد. او یکی از مارشال‌هایش به نام امانوئل دُ گروشی را به همراه بخشی از ارتش به تعقیب قوای فراری پروس فرستاد. سپس خود به همراه باقی نیروهایش به سمت دشت واترلو که قوای بریتانیایی و هلندی به فرماندهی آرتور ولزلی در آن موضع گرفته بودند، حرکت کرد.
در روز ۱۷ ژوئن، با این که دو ارتش به هم رسیده بودند، به علت بارش باران نبردی درنگرفت. در تفنگ‌ها و توپ‌های آن دوره از باروت استفاده می‌شد که به رطوبت حساس بود. به همین علت نمی‌شد در هنگام بارش باران از آن‌ها استفاده کرد.
سرانجام در روز ۱۸ ژوئن، ناپلئون حمله به قوای مؤتلف بریتانیایی-هلندی را آغاز کرد. در نتیجهٔ اشتباهات مارشال گروشی و هوشمندی فرماندهٔ پروسی گِبهارد بلوشر، قوای پروسی توانستند خود را به دشت واترلو برسانند و درست پشت سر ارتش فرانسه قرار گرفتند. ناپلئون برای این که به‌طور کامل به محاصره در نیاید، از تمام توانش برای از بین بردن قوای بریتانیایی-هلندی بهره برد ولی نهایتاً در پایان روز ارتش فرانسه موفق به شکست هیچ‌یک از دو ارتش دشمن نشد و به محاصره درآمد. نتیجه نبرد، شکستی سخت برای فرانسه بود.
ناپلئون پس از شکست در این نبرد، به فرانسه بازگشت و پس از چند روز، برای بار دوم از سمتش استعفا داد. او این بار به جزیرهٔ سنت هلنا که تحت کنترل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند بود، تبعید شد و خاندان بوربون در فرانسه مجدداً به حکومت رسیدند. ناپلئون بناپارت نیز تا پایان عمر در جزیرهٔ سنت هلن ماند.
| نبرد واترلو | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از عملیات جنگی واترلو | |||||||
 نبرد واترلو اثر ویلیام سدلر |
|||||||
|
|||||||
| جنگندگان | |||||||
 فرانسه اتریش–مجارستان |
ائتلاف هفتم: بریتانیای کبیر پادشاهی پروس پادشاهی متحد هلند پادشاهی هانوور |
||||||
| فرماندهان | |||||||
| ناپلئون بناپارت میشل نیهوتزهدیوکس |
آرتور ولزلی گِبهارد بلوشر |
||||||
| نیروها | |||||||
۷۳٬۰۰۰ نفر
|
قوای اولیه: ۶۸٬۰۰۰ نفر
قوای پروسی: ۵۰٬۰۰۰ نفر تمامی قوا تا پایان نبرد: ۱۱۸٬۰۰۰ نفر |
||||||
| تلفات | |||||||
| ۴۱٬۰۰۰ نفر | ۲۴٬۰۰۰ نفر | ||||||
