شهرهای فینیقیه
بندر شهرهای بزرگ صور «تیر»، صیدا «صیدون»، جلپل، برتوس «بیروت» و بوبلوس «بیبلوس» از شهرهای مهم فینیقی بودند که در ارتباطات بازرگانی و تجارت نقش به سزایی داشتند و حتی در خصوص هرکدام افسانه های گوناگون محلی نیز ایجاد شده بود. مردم شهر بیبلوس این شهر را قدیمی ترین شهر دنیا می دانستند و چنان معتقد بودند که خدای «ال» آن را در آغاز جهان آفریده، این شهر تا پایان تاریخ آن، پایتخت دینی فینیقیه بود. چون صنعت و بازرگانی اصلی این شهر کاغذسازی بود، یونانیان نامی را که به کتاب دادند یعنی واژۀ «بیبلوس» را، از نام این شهر گرفتند، از همین نام است که واژۀ «بیبل» به معنی «کتاب مقدس» ایجاد شده است.
در حدود هشتاد کیلومتری جنوب این شهر، شهر صیدا قرار داشت که نخست دژی بیش نبود، ولی به سرعت گسترش یافت و به صورت دهکده و پس از آن قصبه و در پایان کار شهر ثروتمند و آبادی درآمد. خشایارشاه، از همین بندر کشتی هایی برای نیروی دریایی خویش فراهم آورد. هنگامی که ایرانیان آن را محاصره کردند و بر آن چیره شدند، مردم شهر که از تسلیم آن به دشمنان بیزار بودند، آن را آتش زدند و ویران کردند و در این رویداد چهل هزار نفر از ساکنان شهر سوختند. پس از آن دوباره شهر ساخته شد و هنگامی که اسکندر مقدونی به آن گام نهاد شهر آبادی یافت و جمعی از بازرگانان این شهر برای برقرار کردن روابط بازرگانی همراه وی به هندوستان رفتند.
بزرگ ترین شهر فینیقیه شهر «صور» به معنی تخت سنگ بود. بنای نخستینِ آن را در جزیره ای که چندین کیلومتر از ساحل فاصله داشت ساخته بودند. این شهر نیز نخست عنوان دژی را داشت ولی بندر باشکوه آن که از یورش بیگانگان در امان مانده بود، بزودی سبب شد که به صورت پایتخت فینیقیه و بازار مناسبی برای بازرگانان و بردگانی که از همه جای مدیترانه به آن می آمدند، درآید. استرابون دربارۀ این شهر نوشته است: « خانه های آن چند طبقه است و حتی طبقات خانه از طبقات خانه های رومی بیشتر است. » ( ویل دورانت ، ۳۴۵ ) به واسطۀ ثروتمندی و دلیری مردم تا زمانی که اسکندر به آن درآمد، صور استقلال خود را حفظ کرد.
