به نظر می رسد تقلب در بازی های المپیک باستان که به طور سنتی در سال ۷۷۶ قبل از میلاد آغاز شد، و پس از آن هر ۴ سال یکبار برگزار می شد، نادر بوده است. فرض بر این است که علاوه بر افراد شناخته شده در لیست زیر، متقلبان دیگر نیز وجود داشته اند، اما داوران (Hellanodikai)، صادق فرض می شدند، و در کل، ورزشکاران نیز صادق بودند – مواردی هم با جریمه های سنگین و شلاق از تقلبشان جلوگیری می شد.
این فهرست بر اساس شاهد پاوسانیاس( جغرافی دان) مجسمه های زئوس (zane-statue) اما مستقیماً از مقاله زیر آمده است: «جنایت و مکافات در دو و میدانی یونان» نوشته کلارنس ای. فوربس.
ژلو سیراکوز
ژلو از گلا در سال ۴۸۸ در مسابقه ارابه رانی المپیک پیروز شد. آستیلوس اهل کروتون در مسابقات دو میدانی برنده شد. هنگامی که ژلو حاکم سیراکوز شد – همانطور که بیش از یک بار برای فاتحان المپیکی بسیار مورد تحسین و افتخار اتفاق افتاد – در سال ۴۸۵، آستیلوس را متقاعد کرد که برای شهرش نامزد شود.این کار او رشوه فرض شده و مردم خشمگین کروتون مجسمه المپیک آستیلوس را خراب کردند و خانه او را تصرف کردند.
لیشاس اسپارت
در سال ۴۲۰، اسپارتی ها از مشارکت حذف شدند، اما یک اسپارتی به نام ” لیشاس” به عنوان تبانی در مسابقه ارابه رانی شرکت کرد. وقتی تیمش پیروز شد، لیچاس وارد زمین شد و هلانودایکای خدمتکارانی را فرستاد تا او را به عنوان مجازات شلاق بزنند.
“آرسسیلاوس” دو پیروزی المپیک به دست آورد. پسرش لیچاس، چون در آن زمان لاکدائمونی ها از بازی ها کنار گذاشته شده بودند، به نام مردم تبا وارد مسابقه شد و هنگامی که ارابه او پیروز شد، لیچاس با دستان خود روبانی بر روی آن بست. ارابه سوار: به همین دلیل توسط داوران شلاق خورد.
اوپولوس تسالی
در جریان المپیک ۹۸، در سال ۳۸۸ ق.م. بوکسوری به نام اوپولوس به ۳ حریف خود رشوه داد تا برنده شود. هلانودایکای هر چهار مرد را جریمه کرد. جریمه‌ای برای یک ردیف مجسمه‌های برنزی زئوس با کتیبه‌هایی پرداخت شد که توضیح می‌داد چه اتفاقی افتاده است. این ۶ مجسمه برنزی اولین مجسمه ها بودند.
رومی ها از سیستم damnatio memoriae ” به معنی لعنت به حافظه” برای پاکسازی خاطره افراد حقیر استفاده می کردند. مصریان کاری مشابه انجام دادند]، اما یونانیان عملاً برعکس این کار را انجام دادند و نام افراد نابکار را به یادگار گذاشتند تا نمونه آنها فراموش نشود.
در مسیر متروم به استادیوم، در سمت چپ، در پای کوه کرونیوس، یک تراس سنگی نزدیک به کوه وجود دارد و پله‌ها از طریق تراس به سمت بالا منتهی می‌شوند. در تراس تصاویر برنزی قرار دارند. زئوس این تصاویر از جریمه های تحمیل شده بر ورزشکارانی که به طور عمدی قوانین بازی ها را زیر پا می گذارند ساخته شده اند: بومیان آنها را زنس (زئوس) می نامند. در ابتدا شش مجسمه در نود و هشتمین المپیاد برپا شد؛ برای اوپولوس ، اهل تسالیا که به بوکسورها رشوه داد، آگتور، یک آرکادی، پریتانیس اهل سیزیکوس، و فورمیو اهل هالیکارناسوس، که آخرین آنها در المپیاد قبلی پیروز شده بودند. آنها می گویند که این اولین تخلف ورزشکاران بر خلاف قوانین بازی‌ها، بود. اوپولوس و مردانی که او رشوه داد اولین کسانی بودند که توسط مردم الیس جریمه شدند. دو تا از تصاویر توسط کلئون حاکم سیکیون(Cleon) ساخته شده: نمی‌دانم چه کسی چهار تای بعدی را ساخته است. این تصاویر، به استثنای سومی و چهارم، قصیده ای به شکل سنگ نبشته دارند.مفاد ابیات اول این است که پیروزی در المپیک، نه با پول، بلکه با سرعت پا و قدرت بدن به دست می‌آید. آبیات دوم بیان می کند که این تصویر به احترام خدا و به وسیله تقوای الینیان تنظیم شده است و برای ورزشکارانی که تجاوز می کنند موجب وحشت است. معنی کتیبه روی تصویر پنجم ستایشی کلی از الین ها با اشاره ای خاص به مجازات بوکسورها است. و در مورد ششم و آخر آمده است که این تصاویر هشداری است برای همه یونانی ها که برای کسب پیروزی در المپیک پول ندهند.
دیونیسیوس سیراکوزی
هنگامی که دیونیسیوس حاکم سیراکوز شد، سعی کرد پدر “آنتی پاتر”، بوکسور برنده کلاس پسران را متقاعد کند که خود را اهل سیراکوز معرفی کند. پدر آنتی پاتر میلیسیایی( اهل ایرلند) نپذیرفت. دیونیسیوس با پیروزی بعدی در المپیک در سال ۳۸۴ (المپیک ۹۹) موفقیت بیشتری کسب کرد. دیکون اهل کلونیا زمانی که در مسابقه استادیوم برنده شد، به طور قانونی خود را اهل سیراکوز معرفی کرد. البته این کار مشروع بود زیرا دیونیسیوس کالونیا را فتح کرده بود.
افسوس و سوتادس کرت
در صدمین بازی‌های المپیک،” افسوس” به یک ورزشکار کرتی به نام سوتادس زمانی که او در دو استقامت برنده شد، رشوه داد تا ادعا کند اهل افسوس اس.. سوتادس توسط کرت تبعید شد.
سوتادس در دو استقامت در المپیاد نود و نهم پیروز شد، و اهل کرت اعلام شد، همانطور که در واقع بود؛ اما در المپیاد بعدی توسط جامعه افسسی رشوه دریافت کرد تا تابعیت افسوس را بپذیرد همین کار باعث شد توسط کریتیان با تبعید مجازات شود.»
پاوسانیاس کتاب VI.18
هلانودایکای
هلانودیکای ها صادق فرض می شدند، اما استثناهایی هم وجود داشت. آنها موظف بودند که شهروند الیس باشند و در سال ۳۹۶، زمانی که مسابقه ای را قضاوت کردند، دو نفر از سه نفر به” یوبولیموس اهل الیس “و دیگری به “لئون اهل امبراسیا” رأی دادند. هنگامی که لئون از این تصمیم به شورای المپیک درخواست تجدید نظر کرد، دو هلانودیکای پارتیزان جریمه شدند، اما یوبولیموس پیروزی اش را حفظ کرد.
مقامات دیگری هم بودند که احتمالاً فاسد بودند. پلوتارک پیشنهاد می‌کند که داوران (brabeutai) گاهی اوقات تاج ی(یا مدال های) اشتباه اعطا می‌کنند.
” مجسمه یوبولیموس ، یک الینی، اثر ددالوس (Daedalus)، اهل سیسیون(Sicyon)است. کتیبه روی آن نشان می دهد که یوبولیموس در المپیا در مسابقه پیاده روی مردان پیروز شد، و همچنین او دو تاج پیتیوس در پنج گانه و یک تاج در نیمیا را به دست آورد. در مورد یوبولیموس گفته می شود که سه داور برای قضاوت در مسابقه تعیین شدند و دو نفر از آنها پیروزی را به یوبولیموس دادند، اما یکی از آنها به لئون رای داد.و اینکه لئون از شورای المپیک خواست تا هر دو داور را که به نفع یوبولیموس تصمیم گرفته بودند جریمه کند.”
پاوسانیاس کتاب VI.2
کالیپوس آتن
در سال ۳۳۲ قبل از میلاد، در جریان المپیک ۱۱۲، کالیپوس اهل آتن، یک ورزشکار پنج‌گانه، به رقبای خود رشوه داد. باز هم داور متوجه شد و همه متخلفان را جریمه کرد. آتن سخنوری را فرستاد تا الیس را متقاعد کند که جریمه را ببخشد. متاسفانه او نپذیرفت و، آتنی ها از پرداخت پول خودداری کردند و از المپیک کنار رفتند. اوراکل دلفیک طول کشید تا آتن را متقاعد به پرداخت کند. گروه دوم از ۶ مجسمه زئوس برنزی از جریمه ها ساخته شد.
اودلوس و فیلوستراتوس رودس
۲ کشتی و مربیان جوانان. فنجان نوشیدن (kylix)، اثر Onesimos، ج. ۴۹۰-۴۸۰ پ.م. شکل قرمز.
در سال ۶۸ قبل از میلاد، در طول المپیک ۱۷۸، اودلوس به یک رودیایی پول داد تا به او اجازه دهد در مسابقات مقدماتی کشتی پیروز شود. متوجه شدیم، هم مردان و هم شهر رودز جریمه ای پرداختند، و بنابراین دو مجسمه دیگر ساخته شد.
پدران پولیکتور اهل الیس و سوساندر اهل اسمیرنا
در ۱۲ ق.م. دو مجسمه دیگر با هزینه پدران کشتی گیران اهل الیس و اسمیرنا ساخته شد.
دیداس و ساراپامون از نام آرسینویی
بوکسورهای مصری در سال ۱۲۵ پس از میلاد برای ساخت مجسمه ها جریمه پرداخت می کردند
مترجم:زهرا طاهری
