درباره این‌یکی شاه اشکانی جز نام چیزی نمی‌دانیم. اما این ناآگاهی، به‌جای اینکه نشان از آرامش داشته باشد، می‌تواند خبر از اوج بحران در دربار اشکانیان بدهد.

باری! تاسیتوس تنها یک سطر از کتاب خود را وقف اشک بیست ویکم ما کرده است. پس از درگذشت گودرز، ونن که شاه آتروپاتن (ماد کوچک) بود به سلطنت برداشته شد، که رویدادی خوب یا بد درباره او نمی‌شناسم.

تاریخ دقیقی برای تخت‌نشینی و مرگ وان دوم نمی‌توان تعیین کرد. با تکیه‌بر سکه‌های او می‌توان فرمانروایی او را از سال ۵۱ تا ۵۴ دانست. البته چون بلاش پسر ونن از سال ۵۱ فرمان رانده است، باید که چنین پنداشت که به سببی نامعلوم (شاید پیری) ونن پسر خود بلاش را شریک سلطنت خودکرده بوده باشد. پیدا نیست که چرا گوتشمید این ونن را برادر اردوان سوم می‌داند.

منبع:

• تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان ، نوشته دکتر پرویز رجبی
• انتشارات پیام نور، چاپ شده در بهمن ۱۳۸۶
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی