اَشی یا اَرد (اَهریشوَنگ)
به معنی «اشیِ خوب»، ایزد بانویی است که نماد توانگری و بخشش است. او را دختر اورمزد و سپندارمد به شمار آورده‌اند که پیشرفت و آسایش به خانه‌ها می‌برد و خرد و خواسته می‌بخشد. در اوستا به‌صورت زنی درخشان، بسیار نیرومند، خوش‌اندام، مجلل، شکوهمند و آزاده نژاد توصیف‌شده است. برزنان نفوذ دارد وزنانی که اشی یارشان باشد سفیدبخت‌اند. او یکی از شخصیت‌های مینوی است که در موقع زاده شدن زردشت حضورداشته است. او خواهر ایزد بانوی دین (دَئِنا)۲ است و در برخی منتها سروش و رشن را از برادران او به شمار آورده‌اند. ایزد بانویی به نام به نام «آدا» که نقش او روشن نیست، در اوستا همراه «اَشی»و«چیستا» ذکر می‌شود.
