چرا دولت ها به طور مکرر و در حجم انبوه پول چاپ نمیکنن؟
اگر خواهان اضافه کردن یا حذف اطلاعات خود در مطالب هستید، به آیدی @Tarikhemaadmin در تلگرام پیام بدید
چاپ پول آنهم در حجم انبوه و به طور مکرر ، تنها در صورتی صحیح است که بر اساس ضوابط قانونی و مکانیسم علمی که در این زمینه وجود دارد انجام شود ؛ و در غیر این صورت پیامد ها و آثار منفی متعددی را بر اقتصاد کشور و جامعه برجای می گذارد . توضیح اینکه :
از نظر علم افتصاد چاپ اسکناس و انتشار پول ، نیازمند پشتوانه است و دولت ها به میزان پشتوانه پولی که در اختیار دارند ، مجاز به انتشار اسکناس می باشند . در زمان حاضر علاوه بر طلا و ارزهای معتبر ، پشتوانه های دیگری نظیر تولید و قدرت اقتصادی و ثبات اقتصادی و سیاسی کشور ها ، عملاً به عنوان پشتوانه پول مورد توجه است . مثلاً برخی کشورها زمانی حجم پول را گسترش می دهند که تحولاتی در تولید به وجود آید . به عبارت دیگر با گسترش تولید و فعالیت اقتصادی نیاز به پول برای داد و ستد بیشتر می شود؛ لذا می توان پول جدید منتشر کرد .
همچنین تاثیر سیاست های پولی بر متغیرهای کلان اقتصادی، از مهمترین مسائلی است که در اقتصاد پولی بیشترین پژوهش ها را به خود اختصاص داده است. نقش اصلی سیاست های پولی، تنظیم و مهار حجم نقدینگی موردنیاز، هماهنگ با رشد امکانات تولیدی هر کشور است. در این چارچوب، سیاستگذاران پولی با تنظیم و کنترل حجم نقدینگی، بر رفتار عاملا ن اقتصادی تاثیر می گذارند، و از این طریق، سایر بخش های اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهند.یکی از این سیاست ها، که نقش اساسی در ساختار اقتصادی کشور دارد، سیاست استقراض دولت از بانک مرکزی و خلق پول جدید برای تامین کسری بودجه است، تامین کسری بودجه از طریق خلق پول پرقدرت بر حجم پول، رشد نقدینگی و در نتیجه تورم، آثار انبساطی دارد. به دلیل آنکه افزایش سایر منابع درآمدی دولت ها عمدتا با موانع و مشکلات بسیاری همراه است، دولت ها برای تامین کسری بودجه خود به استقراض از بانک مرکزی روی می آورند. استقراض از بانک مرکزی و خلق پول پرقدرت، به مثابه افزایش در پایه پولی است که افزایش حجم پول را به دنبال دارد. ورود این پول به جریان مخارج دولت، موجب بالارفتن سطح عمومی قیمت ها و در نتیجه، ایجاد تورم می گردد. سیاست تامین مالی کسری بودجه از طریق انتشار پول، سیاست ناعادلا نه ای است، زیرا بار آن، به صورت ناعادلا نه بین قشرهای مختلف جامعه توزیع می گردد. بنابراین، با ایجاد تورم به سبب انتشار پول، مردم منابع کمتری نسبت به گذشته و دولت نیز منابع بیشتری نسبت به گذشته برای هزینه نمودن نزد خود خواهند داشت. این روش را در اصطلا ح، پولی کردن کسری می نامند. دولت ها می توانند با انتشار پول و افزایش پایه پولی، مقادیر مشخصی از منابع موجود در اقتصاد را در اختیار خود بگیرند. این منبع درآمد، که حق الضرب پول نامیده می شود، در واقع، توانایی دولت را در افزایش درآمدهایش از طریق حق قانونی و انحصاری برای انتشار پول نشان می دهد.
بر این اساس افزایش بیش از پیش حجم پول در کشور از یکسو منجر به بالارفتن بیش از حد حجم نقدینگی و در نتیجه تورم و افزایش بی رویه قیمت ها می شود . و از سوی دیگر به کاهش ارزش پول ملی شده و حداقل به شکل روانی اثرات خود را به جای می گذارد.
بنابراین لازم است، دولت ها حد اعتدال را در استفاده از این منبع رعایت کرده وبه هزینه هایی که از این ناحیه بر اقتصاد جامعه تحمیل می شود، توجه نماید. و حجم اسکناس چاپ شده متناسب با دارایی های بانک مرکزی و قدرت تولیدی و اقتصادی کشور باشد .
از نظر علم افتصاد چاپ اسکناس و انتشار پول ، نیازمند پشتوانه است و دولت ها به میزان پشتوانه پولی که در اختیار دارند ، مجاز به انتشار اسکناس می باشند . در زمان حاضر علاوه بر طلا و ارزهای معتبر ، پشتوانه های دیگری نظیر تولید و قدرت اقتصادی و ثبات اقتصادی و سیاسی کشور ها ، عملاً به عنوان پشتوانه پول مورد توجه است . مثلاً برخی کشورها زمانی حجم پول را گسترش می دهند که تحولاتی در تولید به وجود آید . به عبارت دیگر با گسترش تولید و فعالیت اقتصادی نیاز به پول برای داد و ستد بیشتر می شود؛ لذا می توان پول جدید منتشر کرد .
همچنین تاثیر سیاست های پولی بر متغیرهای کلان اقتصادی، از مهمترین مسائلی است که در اقتصاد پولی بیشترین پژوهش ها را به خود اختصاص داده است. نقش اصلی سیاست های پولی، تنظیم و مهار حجم نقدینگی موردنیاز، هماهنگ با رشد امکانات تولیدی هر کشور است. در این چارچوب، سیاستگذاران پولی با تنظیم و کنترل حجم نقدینگی، بر رفتار عاملا ن اقتصادی تاثیر می گذارند، و از این طریق، سایر بخش های اقتصادی را تحت تاثیر قرار می دهند.یکی از این سیاست ها، که نقش اساسی در ساختار اقتصادی کشور دارد، سیاست استقراض دولت از بانک مرکزی و خلق پول جدید برای تامین کسری بودجه است، تامین کسری بودجه از طریق خلق پول پرقدرت بر حجم پول، رشد نقدینگی و در نتیجه تورم، آثار انبساطی دارد. به دلیل آنکه افزایش سایر منابع درآمدی دولت ها عمدتا با موانع و مشکلات بسیاری همراه است، دولت ها برای تامین کسری بودجه خود به استقراض از بانک مرکزی روی می آورند. استقراض از بانک مرکزی و خلق پول پرقدرت، به مثابه افزایش در پایه پولی است که افزایش حجم پول را به دنبال دارد. ورود این پول به جریان مخارج دولت، موجب بالارفتن سطح عمومی قیمت ها و در نتیجه، ایجاد تورم می گردد. سیاست تامین مالی کسری بودجه از طریق انتشار پول، سیاست ناعادلا نه ای است، زیرا بار آن، به صورت ناعادلا نه بین قشرهای مختلف جامعه توزیع می گردد. بنابراین، با ایجاد تورم به سبب انتشار پول، مردم منابع کمتری نسبت به گذشته و دولت نیز منابع بیشتری نسبت به گذشته برای هزینه نمودن نزد خود خواهند داشت. این روش را در اصطلا ح، پولی کردن کسری می نامند. دولت ها می توانند با انتشار پول و افزایش پایه پولی، مقادیر مشخصی از منابع موجود در اقتصاد را در اختیار خود بگیرند. این منبع درآمد، که حق الضرب پول نامیده می شود، در واقع، توانایی دولت را در افزایش درآمدهایش از طریق حق قانونی و انحصاری برای انتشار پول نشان می دهد.
بر این اساس افزایش بیش از پیش حجم پول در کشور از یکسو منجر به بالارفتن بیش از حد حجم نقدینگی و در نتیجه تورم و افزایش بی رویه قیمت ها می شود . و از سوی دیگر به کاهش ارزش پول ملی شده و حداقل به شکل روانی اثرات خود را به جای می گذارد.
بنابراین لازم است، دولت ها حد اعتدال را در استفاده از این منبع رعایت کرده وبه هزینه هایی که از این ناحیه بر اقتصاد جامعه تحمیل می شود، توجه نماید. و حجم اسکناس چاپ شده متناسب با دارایی های بانک مرکزی و قدرت تولیدی و اقتصادی کشور باشد .