جابجایی معبد ابوسیمبل
جابجایی شگفت انگیز معبد ابوسیمبل
همانگونه که ساخت معبد ابو سیمبل انسان را مبهوت و شگفتزده میکند، جابجایی و انتقال این بنای منحصربهفرد نیز انسان را در بحث و حیرت فرومیبرد.
در سال ۱۹۶۰ دولت مصر برای تولید برق و همچنین کنترل آب کشاورزی مشغول ساخت بزرگترین سد مصر در منطقه اسوان شد.
بعد از گذشت چند سال باستان شناسان متوجه شدن با آبگیری سد اسوان بسیاری از بناهای تاریخی مصر باستان و همچنین بزرگترین معبد یکپارچه از سنگ، یعنی معبد ابو سیمبل به زیرآب میرود.
معبدی که برای ساخت ان بیش از ۵۰۰۰۰ هزار حجار و سنگتراش بهصورت شبانه و روزی تلاش کرده بودند.
فشارهای بینالمللی به دولت مصر و همچنین تلاش یونسکو برای نجات این یادگاره بیهمتا، موجب انتقالی شد که در نوع خود یکی از افتخارات مهندسان عصر حاضر بهحساب میآید.
یونسکو از محققان خواست تا طرح و پیشنهادها خود را برای نجات معبد ابو سیمبل به این سازمان ارسال کنند. عاقبت یک گروه المانی مسئولیت انتقال این یادگار باستانی را به عهده گرفت…
این کار علاوه بر نجات معبد افتخاری بس بزرگ برای دولت و مهندسان المانی بهحساب میآمد.
ابتدا محلی که ازنظر شرایط و موقعیت جغرافیایی با محیط اصلی همخوانی داشت انتخاب شد.
همانگونه که در بالا عنوان شد در اعتدال فصلها نور خورشید تنها در دو روز به روی چهار مجسمه انتهای معبد میتابید و چهار مجسمه نشسته در آنرا روشن میکند.
مهندسان المانی با ارههای الکتریکی این کوه مرتفع را به قطعات ۳ تا ۵ تنی تقسیم کردند و انرا به مکانی که در نظر گرفتهشده بود – انتقال دادند.
جرثقیلهای غولپیکر قطعات را با دقت و وسواس به محل میبرد و مهندسان و معماران انرا به روی یکدیگر نصب میکردند.
جدا کردن کتیبهها و هیروگلیفها یک کار طاقتفرسا بود – اما مهندسان المانی از مسئولیت خودآگاه بودند.
خوشبختانه این کار عظیم با همان دقتی که معماران باستانی برای ساخت معبد ابو سیمبل در ۴۰۰۰ سال پیش انجام داده بودند، انجام گرفت.
امروزه بینندگان و توریستهای مختلف جهان هیچ نشانی از جداسازی و انتقال این بنای شگفتانگیز در معبد مشاهده نمیکنند…
تنها زمانی که راهنما حکایت این انتقال را برای انها بازگو میکند، پی به این کار باورنکردنی میبرند. به گمان من سرنوشت معبد ابو سیمبل سرنوشت شگفتیها و اسرار میباشد.