ابن‌بطوطه بزرگ‌ترین ماجراجو و جهانگرد جهان
ابن‌بطوطه، یکی از مطرح‌ترین جهانگردان جهان. کسی که ماجراجویی‌هایش بیست‌ونه سال طول کشید. هرگاه نام ماجراجویی و سفر به میان می‌آید، نام مارکوپولو به ذهن می‌رسد. اما باید بدانید که او خیلی عقب‌تر از جهانگرد مسلمان، ابن‌بطوطه است. او بیش از نصف عمرش را در سفر بود. او بیشتر سفرهایش را با شتر و یا از راه دریا انجام می‌داد. قسمت اعظم سفرهای او نیز با پای پیاده طی شد.
ابن‌بطوطه به بیش از ۴۵ تمدن بزرگ آن دوران سفر داشت. عطش او برای دیدن دنیا به‌قدری زیاد بود که در بیشتر سفرها امکان داشت جانش را از دست دهد. سفرهای ابن‌بطوطه بیش از بیست‌ونه سال طول کشید. ابن‌بطوطه در کشور مراکش به دنیا و در خانواده‌ای مسلمان به دنیا آمد. او در سال ۱۳۲۵ میلادی خانه را به‌قصد دیدن خاورمیانه ترک کرد. در همان زمان او به حج نیز مشرف شد و سپس تصمیم گرفت علوم دینی را نیز فراگیرد.
او سپس به شمال آفریقا سفر کرد و به دنبال ماجراجویی‌های بسیاری رفت. او در طول سفرهایش با بیش از ۱۰ زن ازدواج کرد. او سپس به مصر رفت و در قاهره به آموختن علم حقوق پرداخت و پس‌ازآن نیز سفری را به مقدونیه داشت. او این در کتاب‌هایش این دو شهر را زیبا و بزرگ توصیف کرده است. او در سفرش مردی به او گفت که آوازه او در جهان خواهد پیچید و او زمین را طی خواهد کرد. او سپس سفری را با کاروانی آغاز کرد و در ادامه‌ی ماجراجویی‌هایش به ایران و عراق رسید. او سپس به آذربایجان و یمن رفت. در آفریقا، او ابتدا به سومالی رفت و بعد وارد سومالی و کنیا شد. ابن‌بطوطه قصد داشت که قاضی شرع شود. بنابراین به هندوستان سفر کرد. در او در بلاد اسلامی، هدایای زیادی به او داده می‌شد.
ابن‌بطوطه با کشتی به ترکیه رفت و در آنجا نیز به سیاحت پرداخت. ابن‌بطوطه از ترکیه و دریای سیاه وارد امپراتوری بیزانت شد و این آغازگر سفرهای او به اروپا بود. او پیش‌ازاین از بلاد مسلمانان خارج نشده بود. در ادامه گردش‌هایش، او از کلیساهای زیادی بازدید کرد. سپس وارد مغولستان شد و ازآنجا به چین رفت. دریکی از سفرهایش او را ربودند و به جزء شلوارش، سایر وسایل و هدایای او به غارت رفت. در ادامه نیز کشتی او غرق شد و بسیاری از هم‌سفرانش کشته شدند ولی او جان سالم به دربرد. او تصمیم گرفت که از دریا به مالدیو برود.
او مدتی زیادی در آنجا ماند و در سال ۱۳۴۵ به سری‌لانکا مسافرت کرد. او در کتاب‌هایش، چین آن زمان را زیباترین و امن‌ترین کشور برای مسافرت عنوان کرده است. چین آخرین مقصد سفرهای او بود و ابن‌بطوطه از چین به‌عنوان آخر دنیا یادکرده است. سفرهای او در سال ۱۳۴۹ به پایان رسید و او به خانه‌اش در مراکش بازگشت. او عادت نداشت سفرهایش را بنویسد ولی هنگامی‌که به کشورش برگشت، سلطان به او دستور داد تا سفرنامه‌اش را بنویسد. کتاب سفرنامه او یکی از معروف‌ترین کتاب‌های قرن چهاردهم به شمار می‌رود. مورخان بر این باوراند که او بعد از سفرش به قضاوت پرداخت و حدود سال ۱۳۶۸ از دنیا رفت. ابن‌بطوطه بزرگ‌ترین جهانگرد در تاریخ بشریت بود.
